Ivanhoe schreef op zondag, 6 februari 2005, 18:55:

Nou die hoefwand hoeft niet harder te worden. Die is knetterhard. Ik laat hem niet uitsteken tov de zool, dus het past wel binnen natuurlijk bekappen. Er zijn meerdere stromingen dan alleen deze hoor, maar jij hebt kennelijk ook een cursus gehad bij Frans en Ilona, dus zul je ook wel alleen deze kennen. Ik hou alles een beetje bij wat er zoal "te koop" is, en daarvan zijn er meerdere die geen mustangroll maken. Aan de toon wel, maar dat is voor de afwikkeling beter, dat lijkt me logisch en die zit er ook zoals ik schreef.


Tjonge waar haal je die wijsheid vandaan?! Daarbij ik heb een natuurlijk bekapper. Ook Gerrit Smit van de hoefschoenen (ook natuurlijk bekapper toch?) vond dat de witte lijn niet verbreed was. Dat zijn 2 "normale" hoefsmeden die dat zeggen en 2 "natuurlijke". Nog niet genoeg?


Nogmaals, dat lijkt zo. En ja ik weet wat je ziet en het is hier echt schijn bedriegt.


Je doet net of je het hier tegen een leek hebt en daarom voel ik me inderdaad wel aangevallen. Jij bent niet veel meer expert dan ik op dit gebied hoor meisje. Het enige verschil is, ik heb de cursus bij Frans en Ilona niet gedaan en jij wel, maar dat maakt volgens mij nog niet of je dan beter bent dan een ander. Ik heb andere bronnen gehad en heel veel gekeken, ook bij mensen die wel de cursus bij F&I hebben gedaan.

Groeten,
Ingrid

Nee, ik vraag me juist af of ik dat moet doen. De zool is wel al hol, al verwacht ik wel dat ie nog holler trekt. Maar hij is zeker niet vlak.

De steunsels steken na twee weken dus boven de zool uit. Niet heel veel, ze raken de grond niet. Maar moet ik ze dan toch al wegsnijden of laten zitten tot ze wel de grond raken?
Als ik ze snij snij ik ze gelijk aan de zool, zoals het steeds in het boek uitgelegd word.

Groetjes Karin

Isapaardje schreef op zondag, 6 februari 2005, 19:07:


Ik dacht dat hij te veel afsleet??


Wat jij wilt:)

Dat kan idd. Bij mij leek dat bij sommige foto's ook, maar het was bij jou wel heel duidelijk...


Nou ja, zeg! Ik voel me absoluut niet beter dan wie dan ook...
Jij vroeg toch om advies??? en ik probeer je dat met de beste bedoelingen te geven. Als ik om advies vraag, hoor ik graag de meningen van anderen. En ben juist blij dat ze de moeite voor me nemen en ga me echt niet druk maken over of mij men wel op de juiste "waarde" schat.

PS:En laat dat irritante MEISJE a.u.b. weg...over zich meer voelend gesproken. Volgens mij verwijt de pot de ketel dat ie zwart is.

Esther

Ivanhoe schreef op zondag, 6 februari 2005, 19:25:

Nee zeker niet, moet hem wekelijks vijlen.

Ja live zien ze er anders uit, althans als ze gaan bekappen. Bij de hoef optillen hoorde ik ook wel eens een oeioei en als ze dan begonnen dan hoorde ik: he dit heb ik nog nooit eerder gezien. Dus tja; rare pony in alle opzicht.


Nou dan zit hier het misverstand ... ik vroeg helemaal niet om advies, dus kennelijk berust alles weer op een groot misverstand.

Nick was nieuwsgierig naar die gutsen in de zool en ik dacht dit duidelijk te maken met al die foto's. Heb er nog bij gezet in eerdere mails dat het NIET de bedoeling was om discussies op te werpen. Het gaat goed met haar hoeven en ik hou ze zelf bij met wat ik links en rechts geleerd heb en het boek van Frans en Ilona. Maar om het verhaal inzichtelijk te maken van wat er zoal gebeurd is in het verleden en vooral die gutsen, heb ik die foto's hier gezet. En dan krijg ik dus van diverse mensen te horen, wat ik al vanaf 2001 hoor; die witte lijn is sterk verbreed, haal er een expert bij, ga niet zelf lopen doen, laat er eens echt iemand naar kijken, enz. En dat schoot even in mijn verkeerde keelgat. Hoop dat je het begrijpt.

Ik wilde alleen die gutsen in de zool laten zien, dus geen adviezen omtrent de bekapping.

Alles is in mijn ogen en in de ogen van mijn bekapper en in de ogen van mijn mailkennissen, helemaal in orde. En Isabella zelf ... nogmaals die loopt als een speer; nog niet ongeschoend voor de kar gehad, maar wel dagelijks 2 uur op de harde weg aan de hand zonder schoenen.

Groeten,
Ingrid

Zoals jullie weten heb ik een helehoop te mekkeren over clickeren.

Zo zie ik het niet zitten mijn paard met voedsel te belonen en heb ik het idee dat paarden er opdringerig van worden, je niet met rust laten en je constant aan het werk willen zetten om een voedselbeloning te krijgen.

Tot vandaag. (Ja, ja, Piet, Inge, Nick en Egon .......)

Aangezien we een paar carnavalsdagen vrij hebben, dus de paarden ook, aangezien het zo'n prachtige dag was vandaag kon ik eindelijk eens de dingen doen (met BD) die ik al zo lang wilde doen, in de overtuiging te gaan ontdekken en bewijzen dat clickeren toch niet helemaal 'mijn ding' is....
(Ik had bij Piet thuis al een beetje afgekeken hoor).

Ik had echter niet verwacht dat ik zo onder de indruk kon zijn van wat mijn paard deed en hoe ze ging nadenken en zich open stelde.
BD kan met opgetrokken Arabierenneusje heel goed aangeven of ze iets leuk vindt of dat ze zich irriteert aan hetgeen je van haar vraagt, maar ik heb dit vanmiddag niet een keer gezien !!!!

Een opsomming:

In mijn rechterjaszak had ik een grote handvol haver. Ik gaf haar de haver dan ook uitsluitend met de rechterhand nadat ze deed wat ik van haar vroeg.

Begonnen met haar te motiveren met haar neus mijn linkerhand aan te raken. Bij iedere goede actie gelijk woordelijk beloond (good girl) en met mijn andere (rechter)hand een paar haverkorrels gegeven. Het duurde welgeteld slechts 10 minuten voordat ze doorhad dat ze mijn hand met haar neus moest aanraken. Aanvankelijk dacht ze nog dat ze met haar hoofd tegen me aan moest duwen maar ik wilde het subtieler en heb dat gedrag genegeerd, waardoor er gauw duidelijk was wat ik wilde.

Ik wil persé niet yessen of clicken omdat ik het good girl (GG) beloningssysteem al jaren gebruik en het goed werkt.
Alles komt aan op timing en of je nu klikt, yest of GG maakt denk ik niet uit. Alleen clickeren gaat sneller omdat er iets tegenover de actie die het paard doet staat.

Vervolgens BD losgelaten op het gras om uit te proberen hoe ze zou reageren: Het spelletje was haar belangrijker dan het gras, terwijl ze op het moment heel erg "grasgeil" is omdat de paarden weinig op de wei kunnen.

In volle vrijheid zonder halster of touw mocht ze zelf beslissen wat ze wou doen. Ik zag haar denken en een keuze maken.(We hoorden het bijna kraken daarboven). Natuurlijk nam ze af en toe een hap gras en liep ze een paar passen bij me vandaan, en ik deed niks, ik riep haar niet maar bleef stil staan, en telkens weer kwam ze terug naar mij om te vragen! Helemaal uit zichzelf, een prachtige gewaarwording.

Ik wou het daar eigenlijk bij laten maar ze bleef zo vragen dat ik wel iets verzinnen moest. Dan maar voetjes geven en in de lucht houden( 2 keer vragen), komen op commando terwijl ik steeds verder weg ging staan (2 keer vragen). Achterwaarts (deed ze meteen, en zonder druk he, gewoon door te wijzen) en 'stand', =stilstaan terwijl ik wegloop, daarvoor had ze nog geen minuutje nodig.

Ik moet er wel bij zeggen dat BD een goed getraind paard is dat deze trucs al kent. Maar vaak heb ik er toch wat van druk en overredingskracht bij nodig om haar bijv. achterwaarts te laten gaan. Komen op commando doet ze eigenlijk nooit helemaal, daar heeft ze nog nooit de noodzaak van ingezien en ik liet het altijd maar zo. Het was meer :zij een paar passen en ik een paar passen naar elkaar toe, (tja, Arabier he) maar vandaag kwam ze de halve bak doorgelopen om bij mij te zijn.

Geen moment heeft ze gebedeld of is ze in mijn zak op zoek gegaan naar haver. Al die tijd bleef ze geconcentreerd op mijn linkerhand.
Geen moment ook was ze onrustig, terwijl dat met 'druk'training wel vaak het geval is : Hoofd omhoog enzo. Nu niet, ik moest me zelfs bukken om haar te belonen, iets wat ik niet van haar ken.

Ik heb het idee dat ze denkt dat de beloning komt uit de actie van het aanraken met haar neus tegen mijn hand en niet uit mijn zak..

Het was waanzinnig leuk mijn paard op een paar meter van me verwijderd te zien staan nadenken over wat te doen en dan doelbewust een keuze te maken en te kiezen voor het spel. Ze had alle vrijheid om hooi of gras te gaan eten maar ze deed het niet. Ze joeg zelfs de andere 5 paarden die los om ons heen liepen weg.

Hoe het er de komende tijd uit zal zien weet ik niet, ik zie wel de verschillen tussen dit en het werken dmv druk. Ook al was BD heel erg op mij gericht en vond ik die openheid en nadenkendheid heel leuk, ik moet erg wennen aan een paard dat me constant overal volgt en vanalles met me wil en aan me vraagt. Ook als ik stilsta. Gelukkig kent zij het woord "NO" en "genoeg" waarbij ik dat met mijn handen aangeef.

Ze ging ook vragen bij J a c k en onze aanwezige vrienden die natuurlijk niet reageerden. Dan steeds weer kwam ze bij mij terug.

Blijft wel dat ik zie dat BD zonder voerbeloning nooit zo alert en nadenkend zou zijn.
Ik ga eens kijken hoe het verder gaat, ik houd jullie wel op de hoogte.
Ik heb vandaag een blij en alert paard gezien die echt plezier had in het samenwerken met mij !!!! En er is geen moment van druk geweest, alleen een samenzijn in volle concentratie.

Groet, Pien

Trudy schreef op zondag, 6 februari 2005, 1:05:


Is Vera daar drachtig op de foto? Van welk veulen? Groet, Pien

Isapaardje schreef op zondag, 6 februari 2005, 19:35:


Oke, duidelijk.


Ja, ik snap het wel. Ik zou het ook beu zijn, maar wist ik veel!!!
Maar als je foto's plaats, moet je niet verbaasd zijn dat mensen over van alles en nog wat reageren.....
PS: Misschien met grote rode letters erbij : geen commentaar op witte lijn!!haha....:)


Gelukkig. Ik vind ze er verder ook prima uitzien! En dan te bedenken hoe ze waren!! Ik vond de foto's heel interessant om te zien...
Esther

Karin schreef op zondag, 6 februari 2005, 19:08:


Hoi Karin,

Ik zou ze persoonlijk nooit laten zitten tot ze bijna de grond raken. Ik weet niet op wat voor ondergrond je rijdt, maar ik rijd zelf in het bos/grindpaden over wortels en dennenappels en stenen. Er is dan een grote kans dat zo'n oneffenheid net op de plaats van het steunsel komt en dan voor grote inwendige druk en schade kan zorgen. Ik snij ze dus altijd in de holling van de zool.

Ik snij ze 1 maal in de 3/4 weken bij....en dan steken ze net iets boven de zool uit.....Zijn hoefwand groeit wel hard, dus ik denk dat de steunsels door die oneffenheden vanzelf kort gehouden worden...

Een hoefwand groeit dacht ik 1 cm per maand, dus het is misschien dan toch niet zo raar dat je ze vaak bij moet werken....
Je rijdt dan op vlakke of zachte ondergrond??

Esther

Ivanhoe schreef op zondag, 6 februari 2005, 20:06:

Het stond wel ergens, maar ja tussen al die "ellelange" teksten valt het soms niet op wat ik schrijf


Haha het waren foto's van tig jaar geleden. Ik heb het zelfs tussen de tekst door gezet; let niet op de wand, zag er niet goed uit. Maar ja, plaatjes zijn veel leuker om te kijken he.


En daar ging het om
Om wat ijzers kapot maken bij een gezonde hoef. Daarom had ik deze site gemaakt. Het was de vraag van een ander forum, maar dacht ach ik plaats het hier ook, met de regel aub geen discussie ... moet je zien wat er van gekomen is

Nou genoeg over Isabella's hoeven; ik heb je ook even een prive mail gestuurd met nog wat uitleg (nog voordat ik deze zag), want dat vond ik wel gepast nav mijn eerdere opmerking.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 6 februari 2005, 18:56:

Hoi, Ingrid.
Er zijn wel machines voor, een soort lange ronddraaiende zeven. Maar ja, ik denk niet dat dit echt rendabel is.
Het hangt een beetje van de temperatuur en de vochtigheid van de hoop af. Het is ontzettend moeilijk te zeggen op welke diepte de meeste wormen nu precies zitten. Want daar zal het toch op uit draaien, de laag zoeken waar de meeste wormen zitten en met die laag inclusief omringende mest/compost de andere hoop enten.
Deze laag is nooit de uiterste top want dat spul verteert nog niet.
Dus dit kan je rustig op je nieuwe hoop gooien. Daaronder, hangt een beetje van de temperatuur af, zullen de meeste wormen zitten. Waarschijnlijk tot zo'n 25 cm diepte. Als je die laag bestemt voor je nieuwe hoop dan heb je zoveel mogelijk wormen gespaard.
Het spul wat je wilt hebben ziet er niet meer uit als mest, ruikt niet meer naar mest en is als het ietsje droogt fijn korrelig van structuur en ruikt naar bosgrond.
Het is toch wel nuttig om elke worm die je ziet te sparen Ingrid. Want als ik ff reken dan kunnen er echt nog niet zo verschrikkelijk veel zijn. Het jammere is ook dat elke compostworm die onder de grond terechtkomt dood gaat. Dus een uurtje wormen zoeken zal zorgen voor een wormexplosie volgende zomer, want stel je vindt nog 500 wormen die anders dood waren gegaan, (das helemaal niks in een uur) maar dat betekent wel een omzetting van mest van 250 tot 500 gram per dag en dan reken je de kindertjes en kindskinderen nog niet mee he
Hoop dat het lukt.
Piet

Piet schreef op zondag, 6 februari 2005, 20:22:

beste piet.
wat is het verschil tussen een regenworm en een compostworm?