cyta schreef op donderdag, 3 februari 2005, 9:02:
> dat steigeren vormt
> voor mij wat een probleem, niet dat ik bang heb, maar ik heb zo
> eens een aanvaring gehad met een groot paard 6 jaar geleden, ik
> stond naast haar op de wei, ging met mijn hand naar haar hoofd
> en ze ging ineens omhoog en sloeg direct tegen mijn hoofd met
> haar voorbeen-hoef, ik ben op de grond gevallen en ze is op me
> gaan staan, heeft me blijven stampen, met voor- en achterbenen,
Tjonge wat eng zeg.
Deed me denken aan wat mijn shet eens met een geitje had gedaan dat we voor haar gekocht hadden als leuke weidegenoot. Ze joeg hem in een hoek en sloeg het beest toen met de achterhoeven met een rake klap op de grond om zich pijlsnel om te keren en vervolgens om hoog te komen en met de voorhoeven op de geit te stampen. Dat alles met de bedoeling het dier toch echt wel te vermorzelen. Ik ben er tussen gesprongen en heb de geit nog weten te redden.
Ditzelfde heeft Isabella eens willen doen met mijn kleine nichtje van 2 jaar. Dat was pas eng, en op enkele cm's na misten haar voorhoeven het kleine kinderhoofdje. Hoezo zijn shetlanders kinder pony's
Maar dit steigeren is dus wel heel gemeen, want het is duidelijk een teken van "opzouten jij, ik moet je niet".
Heel anders als wat de mijne ook wel eens doet, steigeren uit levenslust. Gewoon in een gekke bui, even omhoog komen of met 4 benen omhoog komen, even speels een voorbeen uitslaan, maar dat zie je aan je paard/pony. Dat is ook wat Egon bedoelde met hoe is de lichaamshouding van je paardje.
Bij de mijne was in het eerste geval (geit en kind) de uitdrukking op haar koppie echt vals en gemeen, in het tweede geval straalt ze blijheid uit.
Kijk naar je veulen, zet hem eens buiten en doe eens niets met hem. Observeren, kijk hoe hij tegen andere paarden doet, hoe hij tegen andere mensen doet. In diverse situaties. Kijk en leer.
Groeten,
Ingrid
Warboel
