Om die reden zal ik mijn paard nooit met iemand meegeven. (noch een ander dier trouwens)
Want ongeacht of ik kies voor slacht/pin aan huis/spuit....
Ik zorg altijd dat ik tot en met het laatste moment bij mijn paard of andere dier ben. Ik heb er nooit eentje alleen laten sterven.
Het zijn geen leuke momenten, maar het geeft wel zekerheid.
Zeker wat slacht betreft zijn er goede en slechte opties. Buitenland vind ik persoonlijk altijd een slechte optie, net als uit handen geven.
Ben je erbij, dan hoeft het weinig uit te maken. Iig voor het paard.
Het zijn onze eigen emoties die ons het leven zuur maken omtrent dit onderwerp... want laten we ff eerlijk zijn...
Een paard is een dier wat heel erg dicht bij de natuur staat.
En wat is natuurlijker dan de dood als hij niet meer mee kan komen, gevolgd door het worden gegeten?
Het zijn onze eigen emoties die hier parten spelen en die we reflecteren naar het paard.
Of slacht beter is?
Het is allemaal niets, eerlijk gezegd. Want onder de mensen hier wil niemand afscheid nemen. Maar goed... als het onvermijdelijk is...
Denk ik dat ieder gewoon de keuze moet maken waar hij of zij zich het beste bij voelt, zolang het maar niet het afschuiven van verantwoordelijkheden is.
Voor de rest is het allemaal om het even...
Dat ook de slagpen mis kan gaan, klopt. Goede slagers is er erg veel aangelegen om een stressvrij paard tegenover zich te hebben. Omdat een goede slager secuur is en geen misser wil riskeren. (zeker niet met een snotterende eigenaar in de buurt)
Fabrieksslagers zitten daar minder mee.
In het geval van de koe... triest genoeg is dat een gevolg van ondeskundig hanteren van slachtpistool en dat gebeurt ja. Zeker onder omstandigheden die gepaard gaan met stress voor dier (en hier de mens)
In een normale situatie is het zoals Frans omschrijft
Akelig verhaal van de koe-
Warboel
