Christel Provaas schreef op zondag 20 juni 2010, 15:53:


Zoiets is het wel ja... de pubertijd. Niets is goed, jankerig... tegendraads, niets willen doen... En dan 2 klierige broertjes... )

Als je al heel lang paarden hebt is uitmesten een dagelijkse routine. We zijn ermee vergroeid, zien het waarschijnlijk niet als 'werk'. Het hoort er gewoon bij.
Denk ook dat het grotendeels teleurstelling is... was zo'n lief veulentje in het begin... en nu kan ze er helemaal niets mee. Jammer, want alles wát ze hier ooit geleerd heeft is ze dus ook weer net zo snel vergeten.
't Leven is niet gemakkelijk hoor!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 19 juni 2010, 23:34:


Zeer erkenbaar...

Vorig jaar waren de paarden net de poppetjes van een weerhuisje. Eerst het ene hoofd buiten de stal, hoofd naa binnen....daarna deed het andere paard precies hetzelfde.
Zo komisch om te zien

Aafke schreef op zondag 20 juni 2010, 14:51:


Hartstikke goed! Vooral doorgaan met wat je nu doet dus, dat lijkt me logisch. "If it ain't broken, don't fix it."

Karen

Piet schreef op zondag 20 juni 2010, 14:31:


Ik denk dat de veearts zich blindstaart op de hoek tussen de weggedrukte hoefwand (onderste gedeelte) en het hoefbeen.
Dan kom je misschien wel aan die 24° maar dit is dan wel een compleet verkeerde interpretatie.

Koen