Leonieke schreef op zaterdag 12 juni 2010, 22:14:


Natuurlijk... wat is er gebeurt?

Nouja, laat ik het er maar op houden dat de eigenaar achter mijn rug om dingen doet en dat ik daar erg slecht tegen kan. Door hem gaan anderen ook weer tegen mij liegen en dan kom ik er pas later (vandaag) achter wat ze met haar gedaan hebben.
Lastig om op details in te gaan op een openbaar forum.

Maandag ga ik hem een voorstel doen die mij veel centjes gaat kosten (maar in belang van het dier) en als hij daar niet op ingaat dan ben ik weg. Dan zoekt ie het verder maar uit. Zal ze binnen een maand wel weer vals zijn maar op deze manier kan ik er ook niks mee.

Verstandig.
Zoals in het vliegtuig tegen je wordt gezegd, eerst je eigen zuurstofmasker opdoen, voordat je anderen gaat helpen.

Leonieke schreef op zaterdag 12 juni 2010, 22:54:


Je gaat haar kopen..... ???????
Soms is het waardeloos als je een paard voor iemand anders traint.
Zeker als de eigenaar niet wil inzien wat het beste is voor het dier.

Heb je ooit nog weleens contact opgenomen met het adres wat ik je toen gegeven heb? Van die Karen?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zaterdag 12 juni 2010, 23:44:


Nee ik ga haar niet kopen. Ik heb er serieus over nagedacht en ik zou het ook wel graag willen, maar ik kan het momenteel gewoon niet betalen. Ik weet niet wanneer ik weer een leuke baan ga vinden en ik weet dus niet hoelang ik nog in NL blijf en of ik misschien zelfs wel weer ga studeren. De koop zou nog wel lukken, maar die maandelijkse kosten, en wat als ze ziek wordt... Nee, niet verstandig.

Maar toen ik aan het denken was over haar al dan niet te kopen, was mijn conclusie dat ALS ik dat zou gaan doen, ik haar opnieuw wilde laten beleren door iemand die heel goed is met moeilijke paarden.

En toen bedacht ik dat zelfs als ik haar niet koop, dat sowieso wel het beste voor haar zou zijn. Ik ben rijtechnisch gewoon niet goed genoeg om de problemen die ze heeft op te lossen, ben ook te onzeker daarin en dat voelt ze natuurlijk feilloos aan.

Dat is dus mijn voorstel, haar laten beleren op mijn kosten, bij degene die ik geschikt vind daarvoor. Hij moet haar en mij daar dan wel heen willen brengen en ik wil er wel een paar voorwaarden aan stellen. En waarom zou ik me wel diep in de kosten steken als ik haar zou kopen, maar niks willen betalen als ze niet van mij is? Dat slaat toch eigenlijk ook nergens op. Het gaat mij erom dat het paard geholpen wordt, en zo kan dat toch nog relatief goedkoop. Het maakt de kans dat ze bij de slacht gaat eindigen stukken kleiner.

Ik heb geen idee of hij er op in zal gaan.

Nee, heb geen contact meer opgenomen met die Karen... heb al wel een ander bijrijdadresje (1x in de week) en misschien een hele leuke IJslander om te verzorgen maar dat is nog even afwachten. Druk genoeg dus, op zich.
Mocht ik straks toch ineens helemaal zonder zitten, dan zal ik haar zeker benaderen!

Leonieke schreef op zondag 13 juni 2010, 0:15:

Ik vind het bewonderenswaardig wat je wilt gaan doen Leonieke... echt.
Je moet wel heel veel om dit paard geven.
Waar ik het idee heb dat je de eigenaar niet zo erg meehebt he?
Laten we maar hopen dat het voor het dier goed uitpakt en hij er wél op ingaat.

Leuk!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zondag 13 juni 2010, 0:37:


Nee, niet echt... en hij reageerde nota bene op mijn advertentie op Marktplaats, waarin ik heel duidelijk vertelde wat ik leuk vond om te doen en op welke manier ik met paarden omga. Niet te geloven he?!

Ik heb wat met dat paard ja. Al is het alleen maar omdat ik iets in haar zie wat verder niemand in haar ziet daar (-> zag, want ze zien wel hoezeer ze al veranderd is). Ook toen ze me de paddock wel uit wilde trappen in het begin. Dat is gewoon niet wie ze is. En ze laat dat nu ook zien, een veel zachtere uitdrukking in haar ogen en in haar hele houding. Veel rustiger. Iedereen zegt dat ze zo anders is geworden.

Het is gewoon onbetaalbaar als zo'n paard waar niemand wat mee aan kon vangen (je hoefde maar naar haar hoofd te wijzen of ze werd link, heeft verschillende halsters kapot getrokken met poetsen en opzadelen) ervan geniet als je haar hoofd aait. Dat ze dan alles loslaat en gewoon ontspant. Voor het eerst in haar leven!
Ik kan het idee gewoon niet uitstaan dat dat alles straks weer verpest is omdat het volgens de eigenaar niet snel genoeg gaat...

Maarja, de andere kant is dat ik nu een beetje 'vast' zit met haar. Ik weet niet goed hoe nu verder. Ook met grondwerk is er nog een hoop te verbeteren maar er zijn zoveel methodes en zoveel manier, zoveel oefeningen... En dat alles kost ook zoveel. Ik zie door de bomen het bos niet echt meer.

Leonieke schreef op zondag 13 juni 2010, 1:14:

En wat is 'hij'? Een handelsstal? Gezien de haast die hij heeft?
Om wat? Wat wil hij zelf met deze merrie?
Da's wel duidelijk. Ook goed dat je toch al zo'n eind met haar gekomen bent.

Daarom ook mijn vraag... als anderen er ook mee 'werken' en het dan weer verpesten... schiet het voor jou én het paard dus niet op.
OK, dat begrijp ik. Op dit forum kun je natuurlijk altijd om raad vragen.
Misschien zijn er mensen in jouw buurt die je zouden kunnen helpen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.