Havank schreef op zondag, 16 januari 2005, 10:51:
> Niet alle pezen zijn een verbinding tussen bot en spier. De
> tussenpees is niet verbonden aan een spier. Hij verbindt de
> voorknie ( het spronggewricht achter) met de ondervoet vanaf de
> kogel. En dient om er voor te zorgen dat de kogel niet te ver
> doorzakt.
Is zoiets anatomisch gezien eigenlijk dan niet een 'band' in plaats van een 'pees'?
De tussenpees die jij bedoelt (correct me if I'm wrong) zit samen met de strekpees vast aan de voorkant van de hoef. Hij 'fixeert' de relatieve stand van het kootbeen ten opzichte van de hoef, inderdaad dus om te voorkomen dat de kogel te ver doorzakt.
Zet je de hielen echter lager, dan verandert er niets aan de stand van het kootbeen ten opzichte van de hoef, want ze bewegen samen als een eenheid mee in die nieuwe stand. De tussenpees komt pas 'in actie' wanneer het hootbeen wil doorbuiten *ten opzichte van* het hoefbeen, en aan die relatie is niets veranderd.
> Te lage hielen in combinatie met spiervermoeidheid en
> zware belasting kunnen desastreus zijn voor deze pees. Het is
> deze pees die als de belasting de sterkte en rek te boven gaat
> meestal geblesseerd raakt.
De meeste schade (volgens Dr. Rooney, professor in de equine biomechanics) aan pezen ontstaan door derde-orde trillingen in de pezen, maw wat er gebeurt als de pees min of meer slap hangt en ineens wordt aangespannen. Het is vergelijkbaar met een dun touwtje dat je wilt doortrekken: bouw je de kracht geleidelijk op dan is zo'n touwtje enorm sterk en kun je er een baksteen aan hangen, maar hou je die baksteen omhoog zodat het touwtje een beetje slap hangt en laat je daarna de baksteen vallen dan knapt het touwtje.
Vervolgens gaat hij in zijn boek in op oorzaken van de te lage rustspanning op pezen (die dus via bovenstaand verhaal peesblessures kan opleveren) en vermoeidheid is daar EEN van. Een verkeerde stand (vaak juist om de betreffende pees te ontzien) zorgt voor een te lage rustspanning waardoor, als de pees plotseling wordt aangespannen, die schadelijke trillingsgolven op de pees ontstaan.
In dit verhaal zouden juist hoge hielen schade kunnen opleveren omdat hierdoor de tussenpees een lagere rustspanning krijgt en de aantrekspanning met een schok plaatsvindt.
Voor de techneuten onder ons: Waar we het hier over hebben is dat plotselinge krachten voor een schokgolf zorgen (ongeveer zoals het aanslaan van de snaar van een gitaar (die ook niet gaat trillen als je hem geleidelijk heen en weer beweegt)). Die schokgolf plant zicht voort naar het bot en keert daar om (doe maar eens met een touw dat je aan de muur hebt vastgebonden) en interfereert met de heengaande golf. Op de pees ontstaan dan zogenaamde buiken en knopen (zie je natuurkundeboek), plekken met maximale en minimale amplitude, waarbij plaatselijk de krachten veel hoger worden dan op het gemiddelde geheel.
Met een beetje natuurkunde is op deze manier zelfs te voorspellen op welke plek precies de grootste trillingskrachten komen te staan en dit is inderdaad exact de plek waar peesblessures ontstaan.
Erg interessant boek, staat ook op de boekenlijst.
Groeten,
Frans
Warboel
