Hoi Nick,

Kan je geruststellen ... ben helemaal niet boos dus zet ik er gelijk een bij.

Maar wel even uitleg dan toch maar, ook voor de rest zodat misschien beter te begrijpen is wat ik allemaal bedoel zowel hier met die hoefschoenen als op PN met mijn "gedachtengang".

Ik zelf ga heel anders met mijn eigen paardje om dat met paarden van een ander. Niet omdat ik dit wil, maar omdat het vaak niet (meer) anders kan.

Isabella wordt zo natuurlijk mogelijk gehouden, ga ik op een "nette" paardbewuste manier mee om en als ik ga rijden krijgt ze wel een bit in, maar dat gebruik ik zo min mogelijk. Stem en zo is het eerste gebruikte. Ik bekap haar zelf, wat ik begrepen heb ook niet goed , maar zo natuurlijk mogelijk dan enz.

Maar nu de andere paarden om me heen. De huifbedpony's zie ik iedere week. Ik men ermee op het huifbed, maar ik krijg ook menles van die man waar ik het over had, met zijn pony's. Hij is door mij aan de hoefschoenen gegaan, dus als hij vragen heeft, stelt hij ze oa aan mij en ik wil dan een oplossing weten. Echter HIJ gaat heel anders met ZIJN pony's om. Nu kan ik wel gaan roepen zoals Piet ooit zei dat ik meer moest doen, of zoals jij Nick gaan schreeuwen dat die man totaal fout bezig is ... hoe je het of went of keert, ik ben wel direct met zijn pony's verbonden via onze stichting. Ik wil dus mijn best doen hem ook te begrijpen en ik begrijp hem ook, misschien omdat ik nog wekelijks soms zelfs dagelijks het tegenover gestelde zie van wat ik doe.

Hij wil marathons rijden met zijn pony's. Dat gaat hard, niet mijn manier van rijden, hoewel ik het leuk vind om te zien, dat ook wel weer. Maar als ik eens mag (wat soms best een kick geeft hoor als je met 2 span het water in gaat), dan heb ik een blok beton in mijn handen, zo hard in de mond en zo bijna niet te houden. Als ik Isabella zo zou rijden gingen we allemaal maar achterwaarts ... nee dan vertikte ze het om nog ooit voor de kar te gaan denk ik. Maar ik heb zijn pony's eens gereden op mijn manier en tja toen vlogen ze er dus vandoor, was ook niet leuk.

Heb ooit een fjord gereden; mocht ik rijden wanneer ik wilde. Beestje stond hartstikke natuurlijk op grote wei in kudde, zonder ijzers. Maar een harde mond, niet normaal. Die was onbestuurbaar, net een tank. Ik moest haar ook harder aanpakken (nog harder?) en ze mocht niet mee naar buiten want ze had geen hoefijzers onder ... daar ben ik dus weggegaan, dat was makkelijk, maar bij het huifbed kan ik niet weg.

Ik heb Iwan toen meegekregen voor die parelli-cursus, maar er werd al gelijk bij verteld dat ik niet moest denken dat hij zo ging lopen tutten met die pony thuis. Daar werd hij normaal opgevoed zoals het hoort.

Ja dit soort dingen loop ik tegenaan. Leg me eens uit hoe ik hier mee om moet gaan dan. Dat zou ik graag willen weten. Die mensen de rug toekeren of uitschelden dat ze het verdomd slecht toen dat kan ik dus niet. Daarbij leer ik er toch van, hoe raar dat ook klinkt.

En die man is aardig maar hij gaat gewoon heel anders met zijn paarden om. En dat beetje natuurlijke wat ik er nu ingekregen heb (die schoenen) dat wil ik er ook in houden, dat hij niet ook daarin nog eens terug stapt op hoefijzers alleen omdat er geen stiften in die schoenen kunnen.

Vandaar dat mijn vraag ooit begon. Vandaar dat mijn gedachten gang voor "jullie" misschien een rare kronkel kreeg. Ik heb echt waar denk ik te vaak met muren te maken waar ik tegenaan knots en waar ik niet goed overheen kan klimmen.

Hier schrijvend kan ik af en toe misschien wat bitserig over komen, maar prive ben ik echt een heel stil gesloten persoontje hoor

En die man kent overigens deze site. Hij denkt ook natuurlijk te bekappen, maar hij doet het nog "slechter" dan ikzelf.

Beetje duidelijker zo (beetje lang ook wel he hihi).

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 20:56:

Da's inderdaad een goeie vraag. Ik denk vaak om de wedstrijd helaas of beter, om het winnen.

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 23:10:

Nou belangrijk .... ik was hem aan het zoeken toen ik die foto kreeg van die vrouw met die vergroeide shethoeven (althans van haar pony dan haha, anders is het wel heel raar ). Maar hij gaf zo mooi aan dat je van zulke extreme hoeven weer zulke mooie hoeven kon maken. Die foto had ik die mevrouw graag eens willen laten zien. Ik heb haar nu alleen een foto kunnen laten zien van hoofcare en die laten dan weer een hoef zien waar een ijzer onder zit. Niet helemaal de bedoeling natuurlijk.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 23:40:


Ho even, ben nog niet verder met lezen misschien staat het hierna al, maar volgens mij maakt een van de inmiddels best vele hoefschoenen leveranciers, schoenen met metalen platen. Alles vervangbaar. En inderdaad aan de onderzijde een stalen plaat waar verschillende kalkoenen in kunnen. Die had die man willen hebben, maar ze waren niet in kleine pony maten. Dus het zijn officieel verprutste schoenen dan

Groeten,
Ingrid

Spirit schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 1:19:


Hoi,
Eindelijk een reactie op de foto . Ik had hem inderdaad geplaatst om te zien of jullie het wel of niets vonden.

Commentaar graag dus hihi.

De mustangroll klopt, die maak ik niet want ik weet nog steeds niet hoe je die nu precies moet maken. Vandaar dat ik het pakket van Frans en Ilona heb besteld, vandaag ontvangen dus daar ga ik me eens goed in verdiepen. De hielen zijn wel vrij kort, maar de overige foto's van andere punten genomen zitten nog op het toestel, zo is dat niet handig te zien. Het snijden heb ik niet zelf gedaan, maar was enige tijd daarvoor door de bekapper gebeurd die ik laat komen (een zeker Bram ). De steunsels zitten wel "in" de zool overigens.

O ja en ze loopt op dit moment niet meer gevoelig. De straal raakt ook de grond, hoewel achter wat meer want daar steekt hij uit. Het is nu nog altijd te zien dat haar achterhoeven veel beter zijn (nooit problemen mee gehad) dan haar voorhoeven.

Misschien Mariss moet jij zo ook eens een foto plaatsen van Gam's hoeven als je dat lukt. Dan kan de rest ook eens meekijken.

Groeten,
Ingrid

Eveline schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 1:48:


Dank je, ik doe mijn best


Wat is de moonsickle area?

Ik heb niets aan de zool gedaan overigens. Echter ze heeft altijd een dikkere rand op de zool bij de toon, net een natuurlijk ijzer zeg ik steeds. Voorheen sneed de traditionele hoefsmid dit weg, maar ze ging dan altijd gevoelig lopen. Nu laat ik het dus zitten, het is keihard. Maar daardoor lijkt net voor de straal of daar een kuil in haar hoef ontstaat.

Op zich ben ik er wel blij mee, want ze heeft ooit een gekanteld hoefbeen gehad, maar het blijkt toch wel dat deze nu weer goed hoog is komen te zitten. Toen ze net van de ijzers kwam had ze een platte zool en was hartstikke kreupel.

Groeten,
Ingrid

Nick Altena schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 23:50:

Nou ja, flauwekul ... voor die man is het geen flauwekul. Hij denkt gewoon anders, kan ik ook niet helpen en nogmaals om te voorkomen dat hij weer op ijzers teruggrijpt, vroeg ik me gewoon af of je hoefschoenen met stiften hebt. Dat het niet ideaal is noch voor schoenen noch voor paard is mij wel duidelijk, maar ja nog altijd beter dan hoefijzers toch?

Kijk ikzelf ben bezig naar zonder schoenen te gaan.

Had het er nog met Egon over, en Frans heb ik het ook ooit gevraagd ... even mijn situatie .. thuis zand en grasland. Geen verhardingen (op wat tegels bij stal na) in haar natuurlijke omgeving. Dat betekent dat ze dus niet iedere dag harde ondergrond aan de voeten voelt.

Ga ik wandelen, dan ga ik meestal het bos in, of ze loopt in de berm.

Ga ik met de kar, ja dan gaat ze vrijwel continu op het harde. Dat is toch ook niet eerlijk voor die hoeven?

Dan krijgt ze dus schoenen aan. Pas als ik haar iedere dag op het harde kan laten lopen, waar ik nu mee bezig ben want ik neem haar gewoon steeds vaker mee de woonwijk in (iedere dag als het kan, dus klinkers aan de voetjes), dan ga ik ook voor de kar overstappen zonder schoenen. Nu vind ik het niet fair.

Groeten,
Ingrid

Nick Altena schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 20:26:

Graag gedaan Nick .

Het was overigens geen aanval op jou of Trudy's mening hoor. Ik wonder af en toe jullie moed en vooral doorzettingsvermogen waar het gaat om "andersdenkenden" te overtuigen, maar zelf persoonlijk (mijn mening dus) vind ik het wel eens een beetje te ver doorslaan.

En ja ik weet dat het niet op mij persoonlijk was al dat commentaar van de laatste postings, maar ik weet uit het verleden toen wel van mezelf, dat mensen het zich wel erger kunnen aantrekken dan jullie denken als je zo'n soort uitspraak doet.
Toen ik hier ooit de eerste keer las dat je niet van je paard hield als je met een bit in reed, toen "steigerde" ik echt wel ja. Het komt erg hard aan bij mensen die net als ikzelf "goed nadenkend" met een bit in rijden (of hoe moet ik dit in goed begrijpend Nederlands zeggen).
Jullie schrijven zoiets waarschijnlijk dan alleen maar denkend aan mensen die het bit zien als stuur, rem, als trekding om je dier in toom te houden in ieder geval. Zo wordt het vaak gebruikt, maar mensen die het bit zo niet gebruiken, maar juist anders omdat ze van hun paard houden, denken ook niet meer zo snel aan dat ruk en plukwerk op de manege en voelen zich wat "aangevallen" als dan zoiets over het bit lezen.

Heb ik het dus niet over eenzame donkere opsluiting aan een ketting, met ijzers onder de pootjes geslagen. Dat is natuurlijk echt heel slecht, maar dat zal iedereen hier ook wel vinden.

Snap je wat ik bedoel eigenlijk een beetje? Ben niet zo goed in mijn bedoelingen goed op papier zetten, dus zullen we het hier dan maar bij laten hihi ?

Groeten,
Ingrid

Zat mijn vorige post nog eens over te lezen tesamen met die op hoefnatuurlijk en bedacht me toen dat ik ook waarschijnlijk als een van de weinigen hier tussen de 2 totaal verschillende paardenwerelden leef.

Wie maakt dit nog meer mee en hoe ga je daarmee om?

Gaan jullie "schreeuwen" naar die andere mensen dat het anders moet, knijp je je ogen dicht en doe je net of je het niet ziet, of ga je zoals ik, met deze 2 verschillende werelden ook verschillend om, ook een soort van knop om?

Ik weet van mijn schoonzus dat zij bijv. niet kan wat ik doe. Zij komt heel bewust niet meer op maneges, wil er zelfs niets over horen ook .

Ik haal iedere maandagmiddag een huifbedpony uit de stal, doe hem zijn deken af, de stang in zijn mond, oogkleppen op. Geen gezellig praatje met die paarden of een hoop getut, want de eerste "patient" die staat al klaar om op het bed getild te worden. Ik zet een knop om denk ik.

Maar toch merk ik dat ik niet met de pony's omga alsof het gebruiksvoorwerpen zijn, iets wat de rest wel doet overigens (op een enkeling na). En dan ondertussen worden er beslagen paarden tussen 2 kettingen vastgemaakt (van de manege) en worden ze "gedouched" en "geshampood" en komen ze onder het solarium te staan. Hihi, je maakt het mee, en dat iedere week.

Vandaar mijn titel ... tussen 2 werelden, met de inhoud: hoe ga je daarmee om.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 14:04:


Ik heb hem nog niet binnen.

Wacht met smart

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 15:25:


Ik begrijp wat je bedoelt en heb die situatie ook. In de circuswereld waar ik zo af en toe werk wordt ook niet geheel natuurlijk met de paarden omgegaan, maar ook weer heel anders als op een manege ofzo.

De dieren moeten brood op de plank brengen dus zijn een aantal dingen noodzakelijk (bv een show met pony's in dikke wintervacht zullen niet veel mensen mooi vinden). Dekens zijn dus niet vreemd evenals wassen en paarden niet laten spelen, zodat de dieren schoon en heel blijven. Dat hoort er voor mij dan gewoon bij en daar kan ik wel mee leven.

Wel is het zo dat de omgang met de dieren een stuk beter is dat je bij de meest mensen ziet en dat maakt voor mij weer een hoop goed. Hengsten zijn allemaal super opgevoed, nooit problemen met trailerladen gezien, geen overbezorgdheid, geen volproppen met krachtvoer. Paarden hebben normaal contact met elkaar en komen als de situatie het toelaat elke dag buiten.

Natuurlijk is het niet altijd optimaal en dat laat het reizende bestaan ook niet altijd toe, maar de manier van omgaan met de dieren maakt voor mij heel veel goed. De dieren worden behandeld als dieren die belangrijk zijn en niet als machines die maar moeten doen wat wij vragen. Dat vind ik belangrijker dan wel of geen deken bv.

Groetjes Viola

Frans Veldman schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 12:06:


O ja nog een misschien overbodige aanvulling, maar antwoord hierop is JA. Deze pony's staan daarbij ook nog eens merendeels in de stal. Echte goede natuurlijke hoeven krijgen ze dus sowieso niet, dus die schoenen zullen altijd "tijdelijk" blijven denk ik dan.

En toch geeft die man ook aan anderen uitleg hoe het zit omtrent dat natuurlijk bekappen en de schoenen en zo. Hij heeft zijn paarden ook liever in het land staan, een gedeelte houdt hij ook zo, in kleine kudde in winterhaar op veel hectare land zonder ijzers, maar 5 van zijn pony's (de huifbedpony's) staan op stal, geschoren met een dek op. Ik kan dan alleen maar zo goed mogelijk advies geven.

Weet nu dat ik hem maandag in ieder geval moet vertellen dat hij NIET onder de Smit schoenen schroeven moet draaien, dat hij wel naar de site door Hester aangeraden kan gaan kijken en dat hij misschien beter helemaal niet aan kalkoenen moet gaan denken, maar het eerst gewoon eens moet gaan proberen zonder die "hulpstukken".

Dank voor jullie diverse reacties in deze.

Goed boek overigens tot voor zover ik nu ben .
Maar ik leen het die man ECHT NIET UIT ... ben er nu al zuinig op.

Groeten,
Ingrid

viola schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 17:40:


Hoi Viola, veel mensen hebben ook nogal negatieve gedachten over hoe de paarden getraind worden die moeten werken in het circus. Is dat terecht? Kan je daar iets meer over vertellen?
Piet