Ilona Kooistra schreef op dinsdag 11 mei 2010, 23:23:
> Hennie van Oosten schreef op dinsdag 11 mei 2010, 23:16:
>
>>
> aanbieden naast het gras maar ze echt gedeeltelijk van het gras afhalen of
> zorgen voor zo weinig gras dat ze echt nog veel hooi eten...
> --
> Ilona
Ik denk:
die bacterie, Clostridium, die komt altijd of bijna altijd voor in mest. Bij mensen, paarden en vele andere dieren. Je wordt ziek, als je die bacterie binnenkrijgt via je mond. Hoe meer van die bacteriën je binnenkrijgt en/of hoe lager je weerstand, hoe groter de kans dat je heel érg ziek wordt en eventueel overlijdt.
Daarom is hygiene zo belangrijk in het kader van ziektebestrijding. Bij mensen, in de veehouderij, etc.. Door hygiene, zoals bij mensen door handen wassen na toiletbezoek, schoon drinkwater etc etc., hou je de afvalstroom (poep) zo ver mogelijk gescheiden van je invoerstroom (voedsel en water).
Bij dieren is hetzelfde van belang, om precies dezelfde redenen. Op zich niets nieuws natuurlijk, maar ik ben me daar nooit zó bewust van geweest als nu.
Clostridium overleeft in een vochtige omgeving, waar weinig zuurstof is. PH tusssen de 4 en de 6 globaal (?). Misschien is de PH tolerantie nog wel groter dan dat. De temperatuur tolerantie is volgens de literatuur heel groot, globaal tussen 0 en 45 graden.
Bij nat en koud weer zoals we nu hebben in NL, overleeft de bacterie lang in de mest. Bij vorst bevriest de drol en gaat de bacterie dood. Bij meer warmte en zon is de drol binnen no time behoorlijk veel droger én komt er daardoor zuurstof in de mest, de drol valt uiteen. Ook dan gaat de bacterie dood (zuurstof en relatieve droogte = einde bacterie).
Bij kort gras zullen paarden eerder geneigd zijn op of vlakbij mestplekken te grazen. Ze hebben honger en/of zijn "gras-geil". Van nature graast een paard niet op of vlakbij een mestplek! Maar wél als er elders geen gras meer te grazen is en op die mestplekken nog wel. Is hetzelfde principe als met giftige planten zoals JKK, van nature zal een normaal gezond paard JKK echt niet eten, in verse vorm, maar als er niets anders over is dan dat, dan zal hij het mogelijk wél eten.
Heb je weidegrond met een lage PH (zure grond), dan denk ik dat één vd gevaren is dat je paarden gewend zijn om gras te eten zoals dat smaakt als het op zure grond groeit. Vaste mestplekken, én plekken waar veel bladafval of ander organisch afval terecht komt, verzuren. Ook op niet zure weidegrond.
Paarden verafschuwen de smaak van "zuur" gras. Die afschuw hebben ze van nature, omdat door dat ingebakken systeem de paarden instinctief niet zullen grazen op verzuurde plekken zoals mestplekken. In de natuur is dat een levensreddend instinct!
Maar heb je zure weidegrond, dan zijn je paarden gewend geraakt aan dat "zure" gras, dat ze instinctief niet zo lekker zullen vinden. Daardoor zullen ze minder geneigd zijn wég te blijven van gras dat op of vlakbij mestplekken groeit.
En bovendien, zure grond is voor zover ik weet slecht waterdoorlatend. Denk maar aan klei en veen; wat een gore blub dat wordt na regen. Dus een zure weide - en mestplekken mogelijk nog eens éxtra - blijven na regen lang vochtig en blubberig. Blubberig is zuurstofarm (de grond is dichtgeslibd). Ideaal dus, voor Clostridium
.
Voer je hooi, zorg dan dat de paarden dat niet van de grond af eten. Zeker niet op plekken die vochtig/blubberig zijn. Een stuk stront in de hoeven is al genoeg om die blubber te besmetten met Clostridium! Via de hoeven, jouw schoenen etc. worden kleine beetjes mest en dus Clostridium ook verspreid over je gras; dus ook op andere plekken dan de vaste mestplekken. (Piet, lees je mee ?!)
Ik las vandaag ergens op internet dat een varken maar nul komma nogwat
microgram van die bacterie hoeft binnen te krijgen, om doodziek te worden. De giftige afvalstoffen die Clostridium produceert wordt beschouwd als één van de giftigste stoffen op aarde en is om die reden ondermeer bestudeerd voor gebruik in biologische wapens...
In een ander bericht heb ik al geschreven dat één van onze varkens, Toos, 95% zeker een Clostridium infectie heeft. Als ze een paard was, dan heette dat haar ziekte dus
Atypische Myopathie. Bij een varken spreekt de
DA "gewoon" van Clostridium.
De ziekteverwekker is in beide gevallen een Clostridium-bacterie en de verschijnselen zijn dezelfde.
Het voelt zó zuur (over PH gesproken...), dat ik een paar dagen voordat Toos zo ziek werd (dat was zondag) opeens heel ongerust werd over AM. Toen heb ik meteen m'n paardjes zo goed als ik kon/kan veilig gesteld, en nu heeft verd*mme m'n net drachtige, prachtige en lieve varken het
!
Karen
Warboel
