nynke van der veen schreef op woensdag, 29 december 2004, 21:38:
> e m kraak schreef op woensdag, 29 december 2004, 15:27:
>
>> nynke van der veen schreef op woensdag, 29 december 2004, 14:10:

> Beste Egon,
>
> Op- en afbouwen gebeurd met veel meer natuur/homeopatische
> middelen, ook met chemische trouwens. (Prednison b.v.)
Ik vroeg naar "waarom" in dit geval, niet naar algemene vaagheden, het geheugen van water of Prednison.
> Wij hebben het dus van veearts Vink uit Sneek, begin jaren '70,
> maar onder natuurlijk werkende veeartsen was het destijds al
Dus ook vaag, geen bronvermelding. Mij is het, zo als je ondertussen wel snapt, ook al lang bekend.
Nu kan ik me voorstellen, dat die meneer Vink goede reden had voor deze behandeling. Minder goed voorstelbaar vind ik dat meneer Vink dit als een algemeenheid heeft rondgebazuind als simpel onschuldig middeltje dat Jan en alleman maar ongehinderd door enige kennis van zaken moet gaan toepassen en wat zo een eigen leven gaat leiden net als bij voorbeeld die malle knoflookmanie.
> eerder bekend. In de 70-iger jaren kwamen ook de chemische
> middelen (plaspillen, ook voor mensen) en raakten de
> natuurmiddelen wat "uit".
"Natuur"middelen raakten al in de jaren 30 uit... daarom heb ik zo veel aan mjin antieke boeken op dit gebied, met alle restricties waarmee je die binnen het kader van kennis van heden moet lezen.
> Maar als je er geen vertouwen in hebt, in wat dan ook, moet je
> er niet aan beginnen, maar is dat niet met alles zo?
>
Dit is geen kwestie van "geen vertrouwen" - het is de oppervlakkigheid en de generalisering waar ik grote vraagtekens bij zet. Juniperus is NIET een "onschuldig" besje, en al helemaal niet voor paarden. Ik las al ergens in deze draad iets van "wij stoppen het toch ook in de saus" en schrik me alweer wezenloos van dit soort pertinent ongeldige schijnargumenten; het metabolisme van een paard is totaal onvergelijkbaar met dat van een mens.
In mijn laatste bericht heb ik besje voor besje uitgekauwd en voorgerekend waarom ik deze kuur NIET een kleine en ongevaarlijke dosis vindt. Maar misschien zie je dat anders - reken me dat dan maar voor zodat we niet in vage algemeenheden blijven steken. En moet een minishet even veel besjes als een shire?
Ik begrijp ondertussen dat Collane het verhaal van jou heeft, en dat jij niet verder komt dan meneer Vink qua bronnen. Dus vrees ik dat we niet verder komen.
Zie je nu werkelijk niet dat juist omdat juniperus een werkend middel is, vanouds zo bekend, maar ook met nogal wat eveneens bekende risico's, dat het gebruikt kan worden wanneer daar gegronde reden toe is maar niet als een algemeen "doe maar want kan geen kwaad"?
Groeten, Egon