Frans Veldman schreef op maandag 22 februari 2010, 11:34:


Ik weet niet of je dit zo moet zien (het schenden van zijn vertrouwen).
Ik heb bijv. Jovarna destijds moeten trainen om haar een wormspuit te kunnen geven. Dat kreeg ik toen namelijk niet in m'n uppie voor mekaar. Toch heb ik dit getraind en sindsdien lukt het prima. Heb ik nu haar vertrouwen geschonden? Ik denk dat ik juist vertrouwen gewònnen heb.


Dit gedrag vertoont Jovarna wanneer ze slechts enkele seconden een praam op heeft.
En ook wanneer ze zonder verdoving tandartsbezoek heeft.
Levensgevaarlijk is het, een totaal ander paard.
Dus als jij in die situatie voor een praam kiest, lijkt me dat een prima keus. Maar in je voorgaande berichten kwam het op me over alsof je heel erg voor een praam zat te pleiten, alsof het helemaal prima en erg paardvriendelijk zou zijn.

aan het trainen gaan omdat je paard zich ook niet meer aan het

Praam hahaha ik daag ze uit. Nee hoor doet ze zelf al, vandaag ging het eerste spuitje mooi naar binnen na wat gespartel, ja ze kan toch geen kant uit, 2de keer check, plafond zit er nog in, lampen kapot, deur zit er ook nog in en de dierenarts is ook nog gezond uitgekomen ppfffttt
Hehe zou ze een trauma aan d'r hoofd hebben.
Het gevaar zit er steeds in dat niemand dat de 1ste keer doorheeft.
Ik heb het nu al vaker gezien en hou mijn hart vast als iemand naar binnen wil.

Arina, dapper en knáp, de stappen die je zet.
Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat je bij je vraag moet blijven. Wat Bianca schrijft vind ik niet per definitie verkeerd, maar je moet een echt goede trainer-ruiter zijn om dat op die manier met succes te doen. Mij lijkt het risico op nog meer verzet bij de combinatie van Arina en Kiyasa té groot.

Zoals ik het zie is de oorzaak van dit gedrag, dat Kiyasa 't háát als jij met je benen op haar buik `klopt`. Ze wil best draven, dat is het probleem niet! Maar die benen, zij kan ´t gewoon niet hebben en schopt er letterlijk naar (altijd direct nadat je, al dan niet per ongeluk, tegen haar buik aanklopt). Het is een (eigen)aardigheidje van haar; de meeste andere paarden zouden geen probleem hebben met jouw benen. Maar ja, jij hebt Kiyasa. Wát een leuk paardje trouwens, ik vind haar geweldig!

Ik zie één vrij gemakkelijke oplossing (ik geloof dat Piet - of Ilona? - dat ook al had geschreven, of was dat nou in een andere draad?). Leer jezelf af om zoveel met je benen te werken als je wilt aandrijven. En leer (éérst op de grond, dan pas rijdend) aan Kiyasa een veel subtieler signaal dat betekent " in draf" . Dat op de grond aanleren kan los, of aan lange lijn, op de cirkel of het kan gewoon aan de hand en dan hol je gewoon met haar mee, na jouw signaal voor aandraven! Ik zou zelf voor dat laatste kiezen. Veel leuker voor je paard! Het gaat niet om lange afstanden draven, maar juist om de overgang van stap naar draf te leren met behulp van een ander signaal dan drijvende benen tegen haar buik.

Als nieuw signaal bijvoorbeeld het woordje drrrrrraf. Ik gebruik dat laatste voor Fálki ook, die wordt ook heel gauw `zuur` als je drijft met je benen. Je zult zien dat je in het begin dat signaal dan duidelijk moet zeggen, maar na een tijdje adem je in om het te gaan zeggen en dan reageert je paard dáár al op, op die precieze manier van inademen!

Zodrá ze dan op dat nieuwe signaal in draf gaat, met je stem belonen en-of op de hals kriebelen (geen klopjes geven maar kriebelen), en zelf blij zijn dat ze ´t goed doet (want als je blij bent ontspan je, en dat voelt dan ook voor je paardje goed). Clickertraining en voerbeloningen kan hier ook heel goed helpen, als dat (eventueel) bij jou past.

Veel succes, ben nu al benieuwd naar het volgende filmpje!
Karen

Zet op dit paard een praam en

Heeelllemaal waar!
Ik heb het al een post terug geschreven, het dak zit er nog op, lamp stuk, d'r hoofd goed zeer, deur zit er nog in en de dierenarts leeft nog pppfffttt

je hebt natuurlijk gelijk. Waarschijnlijk wil je toch te graag meteen resultaat. Als je naar de dvd kijkt en de paarden krijgen het commando en een klein tikje dan zie je resultaat. Bij mijn paard is dat gewoon niet zo. Ze is best gevoelig maar wegens een blessure de laatste 2 jaar, kost het mij heel veel moeite haar uberhaupt vlot te laten lopen. Op haar rijden lukt niet en draven (zonder mij erop) gaat ook of niet of heel moeizaam!. Vandaar ook deze manier van trainen.
Ik moet mijn doel bijstellen en allang blij zijn dat ze begrijpt op de hoefslag te blijven en rustig door te stappen.
groetjes jean