Christel Provaas schreef op maandag 25 januari 2010, 13:28:
> Isabel van der Made schreef op maandag 25 januari 2010, 13:16:
>>
>> Maar het ging me er eigenlijk meer om dat ze dus vooraf klikte,
> clickeren ipv "kom es hier" uit te spreken, blijkbaar niet te
> weerstaan. Het menselijk brein maakt voorbarig de vertaalslag
> naar de auto die welwillend van slot af springt als je op een
> knopje drukt.
Dit vind ik nog iets anders want ik denk of vermoed dat dat een fout is dat bij het clickeren gemakkelijk gemaakt wordt. Ik heb me een clickeraar aangeschaft enkele dagen terug om eens wat te experimenteren met mijn hond. Ik floot, klikte als hij kwam en beloonde met snoepje. Toen hij ergens blijven snuffelen interessanter vond dan komen betrapte ik mezelf er op de neiging te hebben om hem te roepen door te clicken. Zoiets als hoor eens kom want als je de click hoort dan krijg je een snoepje. Ik realiseerde dat de denkpiste van mijn hond niet was zoals de mijne en heb het gelukkig niet gedaan. Ik wist wel geen oplossing om hem dan wel te laten komen tenzij te blijven fluiten maar beloon ik hem na ettelijke fluitpogingen dan nog?
grtjes
Warboel
