Ans Jondral schreef op zondag 24 januari 2010, 11:13:


Misschien onder huisvesting?
Gewoon een draadje ertussen , is dat geen optie? Of heb je dan het probleem dat de een geen schuilstal heeft?
Moeilijk , maar ik zeg gevoelsmatig , uit elkaar halen. Maar dit is dus niet op basis van enige kennis hierover...

Gr Esther

Nisheetha Barnard schreef op zaterdag 23 januari 2010, 20:51:


Hoe oud is ze?
Heb je er al een dierenarts naar laten kijken?
Ik heb naar de foto's gekeken, maar beetje moeilijk zien hoe mager ze is door de dikke vacht. Maar ze is misschien niet goed gezond?

van lennep schreef op zondag 24 januari 2010, 11:23:


Draadje zal weinig zoden aan de dijk zetten, vrees ik.
Mijn ruin laat zich niet tegenhouden door een beetje draad.
De enige manier om die op zijn weide te houden is door ervoor te zorgen dat hij daar wil zijn dmv voer en vriendjes. Als hij één van de twee mist, mag ik hem ergens gaan zoeken. Zijn vriendinnetje aan de ene kant en hij aan de andere kant, zal dus niet lukken.

Ik heb trouwens nog wel een geschikt weitje voor hem op een andere locatie, met stal en dergelijke. En ik had geregeld dat ik een pony mocht lenen van een vriendin om bij hem te lopen. Want hij zou sowieso apart moeten als de merrie haar veulen krijgt. Anders hebben we waarschijnlijk een plat veulen, vrees ik.
Alleen is die pony plots verkocht. (Weliswaar ook aan een kennis van mij, maar het is nu plots wel een stuk moeilijker om hem langere tijd te lenen.)
Als ik hem nu al apart moet zetten, zou dat betekenen dat hij bijna een half jaar alleen moet lopen. Dat gaat niet lukken, denk ik. + Dat het sneu is voor hem. Hij kan heel slecht tegen alleen zijn.

van lennep schreef op zondag 24 januari 2010, 11:11:


Ik weet niet hoe oud deze fjord is en hoelang deze al op ijzers staat?
Mijn oudste Haf is 20 en heeft 12 jaar op ijzers gestaan om dezelfde reden.
Tot de ijzers er dus ook gewoon binnen 4 weken afbrokkelden, toen kwam ik hier terecht.
Door de natuurlijke bekapping is de hoefwand nu zo afgerond dat er dus geen brokkels kunnen afbreken. En ja, dat is vrij kort maar blijkbaar de natuurlijke lengte...
Het teveel aan slijtage door het rijden over verhardde wegen kan je opvangen door het paard tijdens deze ritjes schoenen te geven en als het goed is zal de nieuwe uitgroei van de hoeven, bij goede huisvesting, voeding, beweging en hoefonderhoud, steeds sterker worden.
Maar reken er wel op dat dat best een tijd kan duren, 1 a 2 jaar is mogelijk maar meestal merk je al sneller dat verbetering zich aandient.
Lijkt me wel verstandig een goede natuurlijk bekapper het eerste werk te laten doen en dan zelf cursus voor onderhouden en dan af en toe bekapper laten komen voor controle en evt.correcties...
Groet Marlies

Ans Jondral schreef op zondag 24 januari 2010, 11:57:


Eigenlijk doelde ik op de drachtige merrie alleen te laten lopen , met een draadje ertussen...
Maar als een draadje hem niet tegenhoudt....

Gr Esther

e m kraak schreef op zondag 24 januari 2010, 1:11:



Dikke zever :Denk dat PN véél méér reklame krijgt via mij dan omgekeerd .90% van mijn klanten zijn geen PN'ers .Worden het wel erna ........


Het is makkelijker om gewaagde uitspraken te doen ,men word ineens moediger ,men kan mensen uitlachen ,allemaal onder het schutkoepeltje van de anonimiteit

Daar zijn ze bang voor ,om erop afgerekend te worden ! Is logisch ook ,niet ?

Roxanne en Belmondo schreef op zondag 24 januari 2010, 3:37:


Zolang dit paard op dezelfde natte,zachte ondergrond gaat blijven staan(stal,piste,zand) gaat de toestand gewoon verergeren .Tot het paard word ingeslapen dat staat zo goed als vast ! Je mag dit je vriendin melden . Ik heb reeds paarden van ijzers afgehaald die er enorm slecht uitzagen en allemaal stuk voor stuk lopen die nu buiten rond op blote voeten . Doen ze trektochten mee over verschillende ondergronden enzoverder .MAAR de tijd die erin kruipt om die voeten te laten uitharden en training te geven zodat ze blootvoets kunnen rondlopen is niet te onderschatten .Als je hier schrijft dat het paardje zowiezo niet buiten komt en zij zowiezo niet véél rijd vrees ik dat het een onbegonnen zaak is .Maar de stelling dat DIT paard ijzers NODIG heeft klopt dus in het geheel niet ,geen enkel paard trouwens.

Eddy.

Wij zitten hier met een soortgelijke situatie.
De drachtige merrie is hier ook ondergeschikt, en we zullen ze eerst ook apart zetten met draad en schrik erop er tussen, en toch kijken hoe snel ze weer samen kunnen. Ik verwacht eigenlijk geen problemen, een merrie is vanaf sec. 1 moeder als de kleine er is, en verwacht dat de gezonde natuur gewoon bij elkaar kan samenleven, uitzonderingen daar gelaten, natuurlijk, vandaar in het begin even apart en observeren. Maar de merrie zal goed voor haar veulen zorgen en beschermen, en de ruin waarschijnlijk snel de nieuwsgierigheid eraf hebben.
Als de drachtige merrie bij jullie gestrest is zou ik echt zoeken naar een oplossing waar de stres mee verdwijnt, stres is niet goed, lijkt me zeker niet iets wat je wilt bij je drachtige merrie, of ze nu nog een veulen daardoor zouden verliezen?, maar een rustige veilige plek heeft ze zeker nodig!
Anita

van lennep schreef op zondag 24 januari 2010, 12:20:


Oh nee, dat gaat al helemaal niet.
De andere oudere merrie die erbij loopt is fysiek niet zo best en heeft schrik van mijn ruin. Zij gaat hem uit de weg en hangt heel erg aan mijn zus haar merrie.
(In de zomer is dat trouwens minder een probleem. Dan hebben mijn ruintje en mijn oude pony wel met z'n tweetjes gelopen. Maar dan hebben ze wel 1,5 hectare ruimte en veel gras om zich mee bezig te houden + dat mijn oude ponie dan ook beter te been was. )

Ilma Meijer schreef op zondag 24 januari 2010, 7:50:

Ja ontspannen, daar draait alles om. Ik ben tijdens het rijden ook oplettend op mijn eigen houding, je gaat nog wel eens de fout in kwa spanning op bepaalde plaatsen. Schouders benen armen, los los los.
Ik had vandaag ook kramp na zo'n heerlijk lucht incident. Ging vandaag gelukkig al weer een stuk beter,over het geheel, veel meer ontspannen.
Het afwachtende rijden zorgt niet voor een beter geheel. Ben vooral nu consequent bezig om haar goed aan het been te houden. Goede reactie als ik haar voorwaarts vraag, hoe meer voorwaarts en aan het been hoe meer ze op je letten en minder gekke lucht incidenten. Afwachtend rijden zegt genoeg, je paard neemt zelf initiatief.
Ik sta nu in de startblokken om weer te gaan rennen. Ik heb dat de laatste maanden niet meer gedaan, en het word echt weer tijd. Je word er echt beter van zowel lichamelijk als geestelijk. Als je goed in je vel zit kan je beter functioneren..
Anita

Ans Jondral schreef op zondag 24 januari 2010, 13:20:


Wat je zegt over de ruin klinkt meer als een paard dat een maatje van zijn eigen kaliber nodig heeft. Ik zou de drachtige merrie ook rust geven en dus scheiden van de ruin met een draad ertussen. En als een draad niet helpt, zou ik hem naar je andere plek brengen en daar een maat voor hem erbij zoeken.

Moniek

Marlies Sanders schreef op zaterdag 23 januari 2010, 22:41:


Ontploffen is minder, dat is scary, maar ik vind een paar vreugdebokjes geweldig! Ik zou niet graag een paardje rijden dat nooit eens gek doet.
Mijn schouder die nu geopereerd is, heb ik te danken aan een paard dat geleerd had iedereen eraf te gooien. Tja, stoer en jong zijn en ik zou dat wel eens klaren...Ik kickte wel op een hevig paard. Eerste dag hield de eigenaar hem vast, maar op bepaald moment begon hij zo hevig te bokken en trok hij zich los. Ik kon enkele hevige bokken doorstaan en daarna deed hij alles wat ik vroeg. Ik fier als iets...
De dag erna, weeral zelfde liedje, maar toen heeft hij naar 't schijnt echt heel erg hoog gebokt. Na paar klappen tuimelde ik eraf, recht op m'n schouder die ik al ontwricht had van ski-ongeval. Schouder eruit en zo heb ik wel een uur liggen krijsen vooraleer ze me konden helpen.
Had ik geweten wat ik nu weet, was ik zo dom niet geweest om erop te kruipen. Zo leer je een paard niet, maar maak je hem nog gekker. Daarbij komt ook dat ik die pijn nooit vergeet en minder zeker ben als ik op een echt hevig paard zit.
Dit zijn zo wat dingen die nu door m'n hoofd spelen en waardoor ik het allemaal heel anders wil aanpakken.

Moeilijk te beoordelen op basis van enkele foto's en je paard dik in haar wintervacht.... toch: ik heb de indruk dat ze smal toont, (ook) omdat haar hals en schouders "overbespierd" zijn en haar achterhand "onderbespierd".

Als dat zo is (denk je zelf dat dat kan kloppen?), dan is dat waarschijnlijk het gevolg van de manier waarop jouw paard zich heeft aangeleerd te lopen en de gevraagde houding en bewegingen uit te voeren (en daarbij jou te dragen).
Natuurlijk weet ik wel dat een Fjord vergeleken bij de meeste andere rassen een relatief zware hals heeft.

Als je zelden of nooit een bepaalde hals- en hoofdhouding van haar vraagt, dan is dit een onwaarschijnlijk scenario! Als je dat wel regelmatig vraagt, is het misschien iets om over na te denken. Op de site http://www.sustainabledressage.net/ (Engelstalig) kun je hierover desgewenst heel veel goed uitgelegde informatie vinden.

vr. grt,
karen

Spirithorses schreef op zaterdag 23 januari 2010, 21:31:


Nee, ik blijf juist NIET geplakt aan het zadel. Bokbewegingen kun je niet volgen omdat ze onvoorspelbaar zijn. Waar je achterwerk de paardenrug raakt is de kracht van de bokuitslag het grootst (tenzij je op zijn kont zit).
Staand in de beugels, met gebogen gewrichten, knieën eraan en zwevend boven het zadel, kan het paard onder je knetteren zonder dat jij de klappen 1 op 1 absorbeert.

Ja je bedoeld dat het Onder je gebeurd zonder dat je zelf de daadwerkelijke beweging zo sterk hoeft uit te zitten. Ik snap wat je bedoeld.
Maar net wat je zegt het gaat zo snel. Ben vandaag mijn beugel daarin verloren en dat is minder. Dus goed gereageerd heb ik dus niet, geklemt.
Wat ik op het moment doe weet ik ook niet je reageerd en de ene keer zal het beter gaan dan de andere.
Ik weet wel dat ik probeer het "uit te sluiten", een goed voorwaarts paard, met gedoseerde energie, voor veiligheid.
Het vervelende is als je zelf niet voert, Bij sommige paarden komt het heel nou, toevallig rij ik er zo een...
Anita.