Waar kan je een betere plaats vinden voor een eerlijke mening dan op PN

Ik zit namelijk met het volgende: mijn IJslander Olli heb ik gekocht in augustus 2008. In januari 2009 ben ik serieus beginnen sukkelen met mijn bekken, maar eer duidelijk werd wat het was, waren we september 2009. Sindsdien volg ik "revalidatiekiné" voor bekkeninstabiliteit en mijn hernia opgelapt te krijgen. Bon, kort gezegd: het gaat nog laaaaaaaaaaang duren voor ik terug mag paardrijden en nog laaaaaaaang voor ik terug pijnvrij zal zijn.
En nu staat mijn Olli daar, half ingereden. Heb eerst dan vooral grondwerk met hem gedaan, maar eigenlijk verdient hij veel beter (vind ik). Ik weet wel, een paard moet niet persé bereden worden. Maar hij is nog maar 5,5 jaar en ik kan niet veel met hem doen. Mee spelen, doet pijn na 10 minuten. Wandelen aan de hand, doet pijn na een kwartier. Daarbij komt nog... ga ik na zo lang nog wel durven met hem rijden (hij is nog jong, heel gevoelig, schrikt wel eens, moet nog veel leren, ...)
Moet ik nu van mijn hart een steen maken en hem verkopen? Of een andere oplossing zoeken, bv. ergens naartoe brengen waar hij aandacht krijgt zolang ik dat niet kan geven en daarna nog zien???
Eerlijk zijn, het mag (maar wel vriendelijk liefst

)