Christel Provaas schreef op maandag 4 januari 2010, 19:42:


Volgens mij is een verdikking op een hoefwand altijd het begin van 'een' herstel van verscheidene oorzaak.
Voor het eerst heb ik dit jaren geleden vastgesteld bij het behandelen van een hoefscheur tot in de kroonrand.
Ik had deze scheur al op een aantal verschillende manieren proberen aan te pakken telkens zonder blijvend resultaat.(neen,geen schimmelinfectie)
Deze groeide telkens uit tot pakweg 5 mm onder de kroonrand en weer scheurde ze tot boven.
Tot ik deze scheur uitfreesde tot 'in' het bloederige gedeelte van de kroonrand...
Na een tijdje begon deze scheur uit te groeien met een duidelijke 'bobbel' op de hoefwand vlak boven de scheur.
Toen is deze mooi tot onderaan uitgegroeid.
Mijn ervaring is nu dat het het uitfrezen tot in het gevoelige gedeelte van de kroonrand een trigger is om extra hoorn aan te maken- vandaar de verdikking -om een versterkt stuk hoefwand te creeren die de scheur belet terug door te barsten.
Bij AL de hoefscheuren die ik daarna heb gezien (die reikten tot de kroonrand) heb ik identiek hetzelfde verloop vastgesteld.
Géén verdikking. Géén genezing.
Wat ik nu wil zeggen over dit topic is dat er om een verdikking (ring) op de hoefwand te krijgen volgens mij altijd ergens een alarmbel moet luiden in de kroonrand,die dan een zelfde mechanisme start dan bij die scheur maar dan over de ganse lijn van de kroonrand.Van hoefbal tot hoefbal.
Dit staat volgens mij ook totaal los van een al dan niet verbreede witte lijn.
De witte lijn zit nl bij de zool.
Ook is het voor mijn part zelfs niet noodzakelijk dat er enige schade is in de laminae.
Een soort van preventieve metabole reactie op allerlei invloeden.
Bvb verandering van voeding,seizoen,insulineschommelingen,enz...
Let op,dit is slechts mijn mening die ik baseer op ervaringen maar die ik toch steeds weer zie verschijnen.

Koen

Nils Vellinga schreef op maandag 4 januari 2010, 20:23:


Een paard dat hoest is ziek en heeft zorg nodig van een dierenarts. Pas als de dierenarts zegt dat je het aan kunt kijken, kun je het aankijken.
Hoesten is veel te link om niets aan te doen. Voor dat je het weet is het iets chronisch geworden en dat wil je echt niet.

Groetjes Karin