Justine cools schreef op zondag 27 december 2009, 12:13:


Je overmoedige veulen doet me een beetje aan mijn dochters Moonlight denken. Hij heeft ook de neiging te gaan testen.
Oplossing is bij hem gewoon alles in hele kleine stapjes aan te bieden zodat je kan blijven belonen en hij geen reden vindt om in verzet te gaan aan de ene kant en aan de andere kant enorm consequent zijn en altijd je aandacht er bij hebben.

Gudrun schreef op zondag 27 december 2009, 12:20:


Dat lijkt me wel wat! Dat consequent zijn is zo belangerijk, maar ook die aandacht erbij houden.
Gisteren had ik een kap op. Ik deed de draad open en de kap hing voor m'n ogen, waardoor ik niet gezien of gehoord had, dat dat ondeugende veulen heel dicht stond. Ze sprong tussen de hele kleine opening die ik al gemaakt had om in de paddock te gaan, waardoor ze in m'n persoonlijke ruimte kwam en mij een duw gaf. Dat doet ze niet alleen met mij, maar met iedereen, respect voor een ander heeft ze van nature niet echt, vandaar m'n voorbeeld met dat voorval met de leidersmerrie.
Daarom wil ik graag en manier van werken vinden, om haar duidelijk te maken dat ik geen paard ben waartegen ze kan duwen en mijn persoonlijke ruimte repecteert.
Volgende keer misschien het voorval uitlokken en als ze terug de neiging heeft om me omver te springen met een touw haar aantikken?

Gudrun schreef op zondag 27 december 2009, 12:20:


Hoe beloont u? Met voedsel of druk weglaten?

Ooh, je noemt het dus een 'kiephals'? Dat ga ik onthouden.

Het komt inderdaad vaak voor bij Spaanse paarden maar ook bij andere rassen.

Vroeger verklaardde men zo een kiephals als gevolg van de droogtes in Andalusië (Spanje), een manier om vet (energie) op te stapelen zodat die paarden in tijden wanneer het graasland te dor is langer konden overleven. Een tegenargument werd echter gevormd door eigenaars van paarden in drogere gebieden waar de kiephals bijna niet voorkwam en paarden die dit wel vertoonden in vochtigere gebieden.

De kiephals is een gevolg van een nog niet verklaarde oorzaak. Sommige dierenartsen zeggen dat het om een spierluiheid kan gaan anderen zeggen dan weer dat het een vetopslag is die gewoon op de verkeerde plaats zit (genetisch bepaald). Maar er is nog geen juiste verklaring gevonden en aangenomen.

Het is meer dan een fout in de schoonheid, het is een genetisch defect wat men tot op heden nog niet heeft kunnen verklaren. De kiephals werd vroeger gezien als een majesteuze eigenschap wat het paard mooier, groter en indrukwekkender maakte maar het paard kan er tijdens dressuuroefeningen toch wel wat last van hebben.

Zodra de vleesmassa verzwakt in zo een nek, dan gaat hij kiepen, zwaaien en een 'rare' vorm aannemen.

Ik gebruik echt met wijken mijn lichaam en druk op bepaalde plaatsen waar ik onder het zadel mijn been leg. Ik geeft net achter de voorbenen druk om de voorkant te bewegen en achter de singel druk om de achterkant te bewegen. Zo doe ik het eigenlijk ook met grondwerk alleen met rijden gebruik ik soms ook de teugel. Hij hangt niet altijd tegen maar soms zo hevig dat ik niets anders kan als al mijn kracht op de teugel te zetten.

Ik ga even kijken bij de bruikleen en ga dan misschien maar even wat anders uit proberen aangezien dit dus goede resultaten geeft.