vagebond schreef op woensdag 16 december 2009, 15:31:
>
> Okay, ik had t al eerder ergens van jouw paard gelezen
> Christel, een nwe bekapper en zo in ene goed lopen. Bleef maar
> in mijn achterhoofd hangen, doe ik dan ook nog wat fout?? Maar
> met deze aanvullende info ben ik weer gerust, haha. Ja,
> sluimerende
hb, dat zal t geweest zijn. Geef je m nu nog steeds
> magnesiumchelaat? En echt niet meer op de wei?
> En die i.r., heb je dat laten testen? Rotgras ook. Groetjes
> Ingrid
Ja ik geef magnesium. Oxide, en de chelaat staat te wachten voor daarna. Hij reageert nl goed op 1 schepje oxide en van de chelaat moet ik er 2-4 geven, wat ook nog eens veel bitterder smaakt. In theorie zou ik dan van de chelaat nog minder nodig hebben, omdat dat beter opneembaar schijnt te zijn, maar eerst wil ik door deze pot magnesiumoxide heen.
Nee, echt niet meer op de wei. Pijn in het hart, maar ik realiseer me dat ik 'm zó over het randje duw. Hij heeft een prachtig grote U-vormige paddock met bomen, beschutting, een kameraad en 6x hooi, dus heel zielig is het niet. Hij komt er elke dag uit om 'iets' te doen, inmiddels is hij weer volop aan het werk. Ik wil eerst de witte lijn weer normaal zien voor ik dit management durf te versoepelen. En dat kan een heel tijdje duren heb ik begrepen.
I.r. heb ik niet laten testen. Er is wel bloedonderzoek geweest om een andere reden en dat toonde o.a. magnesiumtekort aan (bij een paard dat dus geen
krachtvoer krijgt). Met behulp van een
da die ik via internet heb leren kennen, is EMS/i.r. op basis van feiten min of meer 'vastgesteld'. Bucks hele leven inclusief zijn wilde afkomst, allergieën en kreupelheden is erop terug te voeren, als een puzzel waarvan ineens alle stukjes op zijn plek vallen.
Maar ook al zou hij niet feitelijk i.r. zijn, dan nog werkt dit regime voor hem en dat is wat telt.
Ja rotgras!