Piet schreef op zaterdag 5 december 2009, 8:17:


Voor 99,99% van de NLers is NL het ideale land Piet.

Zeuren geeft echter blijkbaar een bevrediging en redenen om gewoon eígenlijk heel tevreden door te sudderen.
Niets mis mee met dat leven, alleen met dat wel zéuren en ondertussen niet doén.

Dromen zijn trouwens helemaal geen bedrog maar een nuttige hersenactiviteit.
Relativerend vermogen erbij maakt bepalen van prioriteiten mogelijk.
Ga je voor je droom of heb je geen zin in de prijs.
Kies en niet kiezen is ook kiezen. Ook goed en leer dan daarvan te genieten in plaats van te verzeuren.
Je hoeft er niet voor te gáán. Bedenk wel dat je dood gaat, dus hoe je ook leef; het is wat je hebt, je weet niet hoelang/hoeveel, geniet ervan; verzeur het niet.

Mariette Stegwee schreef op vrijdag 4 december 2009, 8:02:


Toevallig heb ik onlangs 2 paarden moeten laten inslapen. Akelig maar we hebben geprobeerd het voor iedereen zo goed mogelijk te laten verlopen. Paarden aan de andere kant van het hek gezet, op een plek waar de truck erbij kan en waar niemand stress van kreeg, niet de 2 en ook niet de 5 achterblijvers. Na euthanasie meteen met plastic afgedekt. De achterblijvers bleven gewoon hooi eten, wat rondlopen en hinneken, en later scharrelde ze weg van het hek het bos weer in.
Ik denk dat je de 2 best ergens anders kan zetten als je ze in de nieuwe wei maar een paar dagen kan laten wennen, dan is dat ook een bekende plek. Je moet het voor iedereen zo goed mogelijk laten verlopen, dus ook voor jezelf. Mijn zorg zou vooral zijn: de 4 jarige die alleen achterblijft, die zou eigenlijk al een ander paard in de buurt moeten hebben.

Huertecilla schreef op zaterdag 5 december 2009, 9:34:


Ik wil niemand voor zijn hoofd stoten ... maar hier word ik toch een klein beetje niet lekker van!
Lekker kroelend Vlekje slachten? Verwacht je nu een lintje van de koningin? Kom op zeg! Vee dat geslacht wordt, daar heb ik niet zo moeite mee, anders moet ik ook geen vlees eten en dat eet ik wel. Maar in mijn ogen doet een echte slachter het in stilte met respect voor het dier en gaat er zeker geen poëtisch stukkie op een forum over schrijven. Moet ik nu ontroerd zijn dat Vlekkie zo lekker kroelend de pen door het hoofd kreeg of de strot door gesneden is? Fijn voor Vlekkie hoor .... chapeau!!! Ik vind het een beetje een ego-strelend verhaal, erg goedkoop!

muiske89 schreef op zaterdag 5 december 2009, 9:35:


Ik vind het heel nobel van je dat je geld schenkt aan zulke doelen , maar waar houdt het op?
Ik ben bovenal een mens , en kan erg slecht tegen het leed wat dat diersoort aangedaan wordt. Grote hongersnooden , geschonden mensenrechten , oorlog , etc etc.
Zelfs kerk in actie heeft goede doelen , Jantje beton en ga zo maar door.
Ik krijg te weinig salaris om alle doelen die ik zou willen steunen ook daadwerkelijk te steunen.
Ik moet keuzes maken , en mijn keuze is om geen cent aan wat voorn doel dan ook te schenken.
Wat ik wel doe is vrijwilligerswerk.
En sinds ik dat gedaan heb , weet ik hoeveel er van mijn 2 euro aan de strijkstok blijft plakken!
En zolang het wereld natuurfonds nog steeds geen standpunt inneemt tegen de gruwelijke slachting van de zeehondjes , [die alleen maar kan bestaan omdat de jagers zit helemaal klem zuipen en half dood snuiven om te voldoen aan de markt?!!!] , omdat het geen'' beschermde diersoort'' is , heb ik gegeten en gedronken!!!

Het meest vervelende vind ik zelf altijd nog , dat doordat ik alleen maar besta , ik alles allemaal in stand houdt.
En ook ik maak eigen keuzes , en eet al 35 jaar geen stukje vlees...helaas niet met de gedachte vanwege al het dierenleed , want dat zou van mij hypocriet zijn als ik dat zou zeggen , maar gewoon omdat ik niet beter weet .[alsof ik nu niet hypocriet ben....]

Gr Esther

muiske89 schreef op zaterdag 5 december 2009, 9:39:


Liever dat, dan langzaam vervagen in een opberghok voor bejaarden.
Liever kwaliteit dan kwantiteit.

Ik heb heel (veel té) persoonlijke ervaringen met leven en dood. Kan best dat het me maakt tot wie ik ben en dat je er ´beter´van wordt, maar veel ervaringen zou je toch echt liever missen omdat de prijs de leerervaring niet waard is.

Dood ga je toch. Poep gebeurt.
Al doe je nog zo voorzichtig vanwegen al wat zoú kunnen gebeuren, dan valt er een dakpan op je hoofd.
Al leef je nog zo avontuurlijk, kan die dakpan ook op je hoofd vallen.
Het verschil is leven uit angst of het in de hand pakken.
Gedenk te sterven.

Je kan de koek niet én eten én bewaren; niet de kool én de geit sparen. Eet ze gewoon allebei. Geit met kool is mmmmmm.....