Mijn 2 paarden, Don Carlos en Zorro, staan samen sinds drie jaar 24/7 buiten, afgewisseld in verschillende weiden, zodat ze altijd in een wei staan die droog is en waar gras staat. Ik voer ze 3x per dag voordroog bij (bijna zo droog als hooi).
Er staat in de wei wel gras, maar daar zit niet echt voedingswaarde meer in (tenminste ze vallen aan het voer wat ik kom brengen). Als ze hun ruwvoer ophebben en ze grazen daarna gewoon, is dit dan toch voldoende om warm te blijven? Op dit moment is natuurlijk de temperatuur hoog voor de tijd van het jaar, maar is dit ook genoeg als het echt koud wordt.
Ze hebben allebei een lekkere wintervacht, Don een wat dikkere, waarschijnlijk omdat hij al 19 jaar is, en hebben ook geen deken op.
Onze stal is niet geschikt als schuilstal en ze staan dan ook zonder in de wei. Omdat ik aan de kust woon waait het er bijna altijd, en als het dan ook nog constant regent heb ik toch nog steeds de neiging om bezorgd te zijn, moeten ze niet naar binnen, moeten ze niet een deken om, enz.
Ik zie dat ze door de constante beweging gezonder zijn dan ooit, maar toch slaat soms de twijfel toe. Zeker afgelopen zondag (ze waren kleddernat) toen ik ze voor mijn rijles even op stal gezet had zodat ik ze droog kon zadelen e.d. Beide paarden, maar met name Don stond daar zichtbaar van te genieten, zo van dat is toch wel lekker uit die regen en wind.
Doe ik er dan toch goed aan om ze altijd maar buiten te laten?

Mariël

Kynshiri schreef op donderdag 19 november 2009, 22:48:


Dan gaat het helemaal goed komen met mijn kleinkindjes! Tim, bijna 3 nu, zag deze zomer de buurvrouw met haar paardje voorbij komen. Buurvrouw had zweep bij zich. Tim stond er naar te kijken en zei toen ongeveer een uur later of zo "Mag nie paard met stok slaan hé, Oma? Nee hé? Paard is lief hé? Ja hé?" Die hele kleintjes zien meer dan dat je denkt of waar je van bewust bent! Mooi voorbeeld van referentiekaders, hé?

DC schreef op vrijdag 20 november 2009, 10:44:


Je kent je eigen paarden het beste, zien ze er koud uit? Futloos?
Mijn EV haat elk spatje regen - heb hier al eens de vraag gekregen of ze wel een paard is - maar zij gaat binnen staan zodar het regent. Ook voor de wind kruipt ze al eens weg. Mijn welsh daarentegen is nogal onverstoorbaar en winterharder. Player zou ik geen plezier doen door ze zonder schuilmogelijkheid in alle weersomstandigheden buiten te zetten. Carmen dan weer wel.
Kun je geen tijdelijke schuilplaats neerzetten? Er zijn hier tips te vinden bijvoorbeeld dmv strobalen?

Jolien Vermassen schreef op vrijdag 20 november 2009, 10:06:


die bol uit laten rijpen, smeer er wat laurierzalf op, en als het uitbreekt klei. Die rotzooi moet eruit, antibiotica onderdrukt het en niet uitgebroken droes noemt men 'verslagen droes'. Dat is veel ellendiger!
Droes is een kinderziekte die alle veulens zouden moeten doormaken, het hoort erbij en eenmaal gekregen zijn ze imuun.
Dierenartsen onderdrukken zo snel, maar je moet die antibiotica kuur nu maar afmaken, anders creëer je een nog groter probleem. Maar die plek insmeren en helpen uit te rijpen, dat kan wél.
Succes!

van lennep schreef op dinsdag 27 december 2005, 13:16:


Ja, weerstand complexje erin!

Edith Hartog schreef op woensdag 11 januari 2006, 19:14:


Ach jeetje! Wat een ellende, ik kan me goed voorstellen dat je baalt als een stekker!
Heel veel sterkte..

Bij Makama in de duitsland (www.makama.de ?) kan je flohsamenschalen bestellen, dit zijn de vlozaadvezels/velletjes zelfde als phyllisium husk maar dan veel voordeliger ca. 11 euro per kg. Bij agradi kan je ook vlozaad per kg bestellen.

Schijnt dat je van de zaadjes wel meer moet voeren dan van de vezels, maar dat weet ik niet exact.

Omdat er in andere topics telkens op wordt teruggekomen en ik geen zin heb in die warboel van naar mijn mening toch wel vaak laag bij de grondse berichten te reageren, hier het verhaal van Eddy en Willem.

Willem is twee maal naar België en Eddy geweest. De eerste keer 6 weken in de winter, waarin Eddy hem beleerd heeft. Dit ging zeker niet zonder problemen, maar Eddy was wel zo ver dat we Willem mee konden nemen de bossen in en dat ik ook zelf, onder begeleiding, op Willem kon rijden.
Omdat mij, zodra ik thuis was met Willem, de moed weer in de schoenen zonk, zijn John en ik in de zomer nogmaals, nu met twee paarden, naar België afgereisd. We waren toen al heel snel zo ver, dat we, weer onder leiding van Eddy, op Willem het bos in konden. Zelfs John, die nauwelijks enige rijervaring heeft, kon met hem uit de voeten.

Probleem met Willem is, dat het nogal een explosief heerschap is. Hij kan van het ene moment op het andere veranderen in een tijdbom. Je kan van mening verschillen over de oorzaak hiervan, m.i. ligt het in een gebrek aan vertrouwen van Willem in de mensen, maar feit blijft dat Eddy de eerste was die ik écht op Willem heb zien rijden, terwijl toch meerdere mensen het geprobeerd hebben.

De foto's waarop Eddy van Willem stuitert zijn gewoon te leuk! om van het forum te halen, maar ik vind het niet nodig om Eddy hier iedere keer op aan te vallen en af te rekenen.

Els.