Anja Seijn schreef op dinsdag 3 november 2009, 20:59:


Hangt er vanaf...
Ik mijn stages heb ik heb ik hele grote en hele kleine zitballen gezien (meer maatje Shet, geweldig!)...
Er zijn een hele hoop maten. Ik heb de bal van PN (nog) niet, maar het zou best kunnen...

Tja... met zo'n titel wil ik natuurlijk even de aandacht trekken...

Eind augustus nieuw paardje (grote pony dan toch) gekocht voor de dochter, met de bedoeling dat zowel dochter van 11 als ikzelf erop zouden kunnen rijden..
Een pony met ervaring gekocht...goede en slechte ervaringen.

Goede ervaringen met rijden, wat slechtere ervaringen met de mens - waarbij ik moet zeggen - niet de eigenaars van de pony, want deze waren uiterst correct met haar.
Er zijn echter in haar verleden nare dingen gebeurd terwijl ze op stal stond (tja... vroeger stond ze vaak op stal)..nu dus niet meer.
Ze heeft met regelmaat van de klok slaag gekregen op haar hoofd van een stel "nietsnut" meiden...just for the fun of it..

Gelukkig hebben de eigenaars een verschil in gedrag van de pony gemerkt en haar naar een andere locatie overgebracht...het kwaad was natuurlijk al geschied.

We wisten dus op voorhand dat de pony in de stal enorm zuur was...volgens mij geen probleem, aangezien ze bij ons toch niet "op stal" zou komen.

2 à 3 weken is het hier goed gegaan.. of we de pony nu uit de paddock of uit de wei gingen halen, geen probleem... tot dus een tijdje terug de dochter terugkwam zonder pony met de melding "ze wil me aanvallen".. Ik dus naar de weide, gewapend met leidtouw en touwhalster .
En ja, hoor, ze komt duidelijk aanvallend naar me toe met opengesperde mond en steigerende houding.. heb haar dan uit de weide gejaagd naar de piste en daar een join-up met haar gedaan...het heeft toen 25 minuten gekost om haar onderdanig te laten krijgen en haar naar me toe te laten komen. (en ja, ik lees de signalen die van haar komen) De keren daarop ging het telkens beter, totdat ze zo na een keer of 3 al na 1 tourke in de
piste naar met toe kwam (voldoende onderdanig, maar nog niet vrolijk).

2 weken geleden ongeveer is het echter goed misgegaan toen ze in de wei stonden - en ik dacht dat ze wel genoeg vertrouwen in me zou hebben zodanig dat ik haar gewoon uit de weide kon halen... misrekening dus.
Toen ik ongeveer nog op een kleine 2 meter van haar verwijderd was haalde ze alsnog uit met een verrassingsaanval... ik was absoluut te laat om nog te reageren en ben uiteindelijk op de spoedafdeling beland omdat ik stijl achterover ben gevallen (ik kan me niet herinneren of ze me nu daadwerkelijk heeft geraakt of niet)

1 ding is zeker...de volgende keer dat ik haar moest halen was dus niet zonder de nodige nervositeit... tot nu toe gaat het goed, maar het probleem blijft dat ik haar eerst naar de piste moet halen om daar een "dominantie" spelletje met haar te doen... ik vraag me echter af of dit wel de bedoeling blijft.
Parelli spelletjes met haar gaan super goed - want dan heb ik haar al aan het leidtouw...rijden gaat super goed, bitloos (ondanks het feit dat ze nooit bitloos is gereden geweest...ze maakt nergens een probleem van)

Nu vraag ik hier niet om een oordeel naar "stal of geen stal en of vorige eigenaars daarin correct waren of niet". Het gaat me hier om het correct benaderen van de pony in kwestie. De pony staat 24/7 buiten met een maatje erbij waar ze in de onderdanige positie verkeerd.
Ze maakt bij geen enkel paard een probleem tot op heden... Alleen de mens in de omgang...

Hints, tips en trics zijn altijd welkom. En sorry voor dit ellenlange bericht

Heidi_Aiden schreef op dinsdag 3 november 2009, 8:54:


Nee, dat geloof ik niet echt.
IK krijg de kriebels al, als ik het "been gebruik" zie van ruiters! En de griezels als daar dan ook nog sporen aan zitten.
Maar soms zie je toch een ruiter die niet met de hakken in de flanken werkt, laat staan constant. Je kán een spoor ook (en alleen) gebruiken als ondersteuning van de kuithulp.
Nils en Olly

Christel Provaas schreef op dinsdag 3 november 2009, 9:38:


Dan heb jij een ander filmpje bekeken als wij ik zag geen cowboy rijden met een halsring.

Nils en Olly

Nadine Claessen schreef op dinsdag 3 november 2009, 21:13:


STOP eens met dat dier te onderdrukken Nadine,
begin eens te clickeren, desnoods de eerste tijd vanachter het draadje.
Kijk dán eens of je verandering ziet. Het zal niet lang duren!

Ja, had ik ook wel gedacht.... maar als ze in de weide staat, dan ziet ze me wel, maar is ze echt niet in voor 'clickeren" achter de draad... waarom zou ze ook... ze staat zo lekker op de weide.

Ook als ze op de piste staat... ze ziet me wel.. ze heeft echt alles in de gaten... maar waarom zou ze de mens verkiezen..."als ze niet moet".
En onderdrukking is er altijd...als je het al onderdrukking wil noemen... de ene meer lichamelijk... de andere meer geestelijk. Paarden doen het zelf ook bij elkaar....lichamelijk en geestelijk.

Nadine Claessen schreef op dinsdag 3 november 2009, 21:42:


Alleen jij bent geen paard, Nadine ... en dat ziet zij ook!

Anja Seijn schreef op dinsdag 3 november 2009, 21:59:


Begrijp ik volkomen Anja. Maar ik heb nog geen enkel ander paard zien clickeren... en dat bedoel ik niet negatief. Positive reinforcement bij paarden onderling komt er enkel nadat ze hun lesje hebben geleerd...(tja... dan was het geen P+ meer zeker..))
Dus... wat moet ik verkiezen...meer lichamelijke onderdrukking of meer geestelijke onderdrukking ? Het is totaal geen bange merrie, dat merk je in haar omgang met andere zaken.... dingen die je tegenkomt onderweg, obstakels, honden, vreemde, grote of kleine zaken...no nonsense. Dus, het zal wel weer een dominantie probleem zijn...'k zal wel weer het watje zijn....maar heb ik nog zin om nog eens op de spoed terecht te komen ? Hoe zouden jullie dit dan oplossen ?