Spirithorses schreef op maandag 2 november 2009, 10:22:


Het grootste probleem met de halsring zie ik in het gras duiken. Heb jij daar ervaring mee,hoe hier mee om te gaan? Als je met meerdere paarden een buitenrit maakt, dan gaan ze wel met elkaar mee, en dat remt het gras duiken. Maar toch, door de grotere vrijheid en het zwak te sturen hoofd, is het toch verleidelijk even te gaan eten en dan de rest met een draf weer in te gaan halen. Wandel en fiets je met 1 paard, zoals ik meestal op pad ben, dan is het nog lastiger het gras duiken te voorkomen zonder halster op de halsring. Ik merk dat ik daar mijn leidtouw daar best voor nodig heb.

Groet, Michiel

Suzanne Graauw schreef op maandag 2 november 2009, 21:23:


Terecht dat je trots bent op je paard én op de tekst!!!

Heidi_Aiden schreef op maandag 2 november 2009, 15:57:


Die domper is toch niet nodig? Het is niet wat je draagt/gebruikt, maar wat je er mee doet!
Dit paard heeft "de sporen" niet nodig om voorwaards te gaan. Ze worden dus gebruikt als "aanwijs hulp"? (of mss helemaal niet )

Nils en Olly

eddy DRUPPEL schreef op zondag 1 november 2009, 23:44:


Tssssssssss, een héél volwassen post hoor

Nils en Olly

Michiel schreef :

Ja, bij jou wel, omdat je daar niet consequent in bent Dan krijg je dat soort toestanden. Eten onderweg is hier absoluut not done of het zou Indy moeten zijn die dat mag als ik onderweg moet afstappen en haar los laat om iemand anders te helpen. Zo weet ik dat ze bij de groep blijft en niet de kuierlatten richting huis neemt....

Ik moet wel wel bij zeggen dat de lessers nooit met halsring buiten rijden. Ik weet heel zeker dat het wel gaat met enkele van mijn paarden, maar de rijder moet dan wel kunnen rijden want van Stef kan ik me zo voorstellen dat die anders inderdaad in een gras walhalla zou belanden met een lesser op z'n rug. Dat lukt hem ook wel eens als er wel gewoon teugels aanzitten.

Groet, Pien

marianne laenen schreef op maandag 2 november 2009, 8:08:


Moet toch niet zo lastig zijn? neem haar mee naar die bak en stap aan de hand wat rond. Toegang sluiten en los laten. Misschien kan je daar ook wat balken in leggen en wat oefeningen verzinnen, alles aan de hand. Niets forceren, geef haar een voorstel en laat haar zelf beslissen.
Je hebt de tijd

Nils en Olly

Ilma Meijer schreef op maandag 2 november 2009, 21:23:


Met de steunsels zit je wel ok volgens mij.
Bij wijze van leidraad voor de mustangroll zou ik je paardje een tijd 'op' de witte lijn laten lopen.
Wanneer de groeven (jij schrijft golven) zich wat meer gaan sluiten (wat dan zeker komt) kan je meer gaan kiezen om een ietsje van de 'niet gepigmenteerde hoefwand' mee te laten dragen maar niet lager (dragender)dan de witte lijn.
Kwartierboogjes,..!

Koen

Suzanne Graauw schreef op maandag 2 november 2009, 21:23:


Inderdaad leuke foto en leuke tekst. Daar mag je trots op zijn.
Damien kijkt erbij alsof hij wil zeggen 'zo, dat heb ik toch maar weer effe geflikt'.

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op zondag 1 november 2009, 23:22:

.


Is het toeval dat het allemaal merries zijn?

Koen Theys schreef op maandag 2 november 2009, 22:02:


Koen bedoeld met 'de witte lijn' het ongepigmenteerde hoefwand. Ook wel 'waterlijn' genoemd. Rasp, onder een hoek van 45 graden (tov de zool?) tot halverwege de dikte van de hoefwand. Vanaf de buitekant kan je dan afronden. IK doe de kwartierbogen met de rasp, dat gaat gemakkelijker dan met het mes.

Nils en Olly

clarissa ruijgrok schreef op maandag 2 november 2009, 22:17:


Kweenie.
Hormonaal was het niet want het is bij hen allemaal inmiddels helemaal over. Ik vind de merries wel veel bitcheriger dan de ruinen of de hengsten.
Ook in de les kúnnen ze me toch een partij vies kijken naar mekaar....poeh poeh....Whip!

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 2 november 2009, 22:02:


Hahahaha da's PRECIES wat 'ie dacht!

Suzanne Graauw schreef op maandag 2 november 2009, 21:23:


Leuk, leuk!
Hij heeft echt een guitig koppie! Je mag er zeker trots op zijn!

Spirithorses schreef op maandag 2 november 2009, 11:36:


nou breekt toch mijn klomp , lees je wel een hele mail voordat je reageert?
Schrijf net dat we dat dus ook allemaal gedaan hebben.....
Mijn paard is niet door de bak gejaagd net zolang tot ze niet anders kon dan overgeven....Ze reageerde vanaf het begin gewoon goed op de aanwijzingen vanuit het midden en daar hebben ze gebruik van gemaakt , door er een licht meisje , dochter van die vrouw, op te zetten...
Deze twee dames hebben zon goede samenwerking dat mijn paard in een paar dagen alle knopjes begreep en toen zijn ze van alles en nog wat (zoals boven beschreven) gaan doen en dus ook niet meer in de roundpan geweest...Pas toen ik na 10 dagen erop moest , weer 1 x in die roundpan, nu om mij die knopjes te leren...maar wel alleen in stap en even een drafje en dat over twee zijden.. en smiddags grondwerkoefeningen. En de volgende dag dus met 5 paarden mee naar buiten..half uurtje ofzo ...en zo in een paar dagen het hele scala aan oefeningen een paar x herhaald en toen mocht ze weer naar huis.. sindsdien is ze bij mij in de buurt les komen geven en hebben we later alles uitgebouwd , want ze moest natuurlijk nog wel wat bespiering ontwikkelen....
Ik vond ook dat t supersnel was gegaan en als ik dat zei dan lachtte ze en zei:" Ellis is gewoon een schoolvoorbeeld van hoe makkelijk het kan als ze eraan toe zijn , willen leren en dat ook kunnen verwerken...".

De vraag van Anja was of het wel mogelijk zou zijn om een jong paard alleen met een neckrope te beleren, zonder dus ook maar iets aan t hoofd....
Het lijkt mij dus dat dit een mogelijkheid zou kunnen zijn , mits je paard will to please heeft..
Groetjes Marlies