Cindy Helms schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:20:
> Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:11:
>
>> Ik las in het topic van Piet dat verschillende mensen een
> richting, maar deze keer was er voldoende afstand tussen ons
> omdat die stick zo lekker lang was. Gedrag in één keer
> uitgedoofd. De lol was er immers af. Ik geen blauw been deze
> keer. 1-1!
Ik heb er één gemaakt van een stuk van een nooit meer gebruikte hengel en een tennisbal. Is ook behoorlijk lang.
Werkt heel leuk bij Boully, nu hij het clickeren eindelijk begrijpt. Ik kan het balletje heel ver bij me vandaan houden en dan moet hij toch écht lopen om het aan te raken.
Het heeft bij hem heel duidelijk het effect dat hij begrijpt dat er vlak bij me niets te verdienen valt, hij blijft nu veel meer uit mijn ruimte.
Wat bij Boully ook heel positief werkt is de clicker gebruiken i.p.v. mijn stem. Sinds ik dat doe, snapt hij het en gaat hij ook zoeken naar wat hij moet doen. Hij vindt het clickeren nu leuk. Mijn "Yes" werd niet door hem begrepen.
Els.
Warboel
