trea hoex schreef op donderdag 15 oktober 2009, 21:48:
> Ilona Kooistra schreef op donderdag 15 oktober 2009, 21:14:
>>> De
DA en ik kwamen er niet uit qua behandeling. Hij adviseert
>>> - stalrust (de zolen moeten hoorn kweken, dus rusten, liefst
>>> liggend)
>>> - speciaal beslag (omgekeerde ijzers o.i.d), de hielen moeten
>>> in elk geval omhoog om de buigpees van de spanning af te halen
>>> - boithine
>>
>> Godallemáchtig triest
>>
>> Heb je ook gevraagd WAAROM, leg eens uit, wat is je motivatie
>> etc.. Jij (trea) weet er genoeg vanaf, het is goed als mensen
>> door kritisch vragen stellen hun
DA actief houden.
> Ja, dat heb ik gevraagd, want snapte er natuurlijk ook geen
> drol van. Dit klonk zo tegenstrijdig met wat ik altijd dacht en
> de ideeën waar ik achter sta!
> Zijn verklaring was, dat de witte lijn tezamen met de pees (en
> of dat nou de buigpees of de strekpees was???) het hoefbeen in
> evenwicht houdt. Horizontaal dus.
Buigpees, die zorgt ervoor dat het hoefbeen naar achter kan bewegen. Ja die 'verklaring' ken ik wel maar het is een verklaring waarbij er niet verder wordt gekeken dan de neus lang is.
Ben ook wel benieuwd wat ze dan denken dat de strekpees doet. Ook constant trekken? Dan is dat ook weer mooi in evenwicht
> Maar nu is de witte lijn 'kapot' waardoor die pees teveel
> kracht op het hoefbeen zet en hem met de punt 'de diepte' in
> trekt. Om dit evenwicht te herstellen maak je die pees losser
> door de hak hoger te zetten. Dát zei hij.
Uhuh, en dat het hoefbeen dan nog meer in een punt naar beneden staat en dus nog meer verkeerde druk krijgt van het
hele paardenlichaam doet niet terzake natuurlijk.
> En ik ben té veel
> leek hierin om met hem in discussie te gaan. Heb wel gezegd dat
> ik het daar helemaal niet mee eens ben omdat in mijn opinie de
> hielen juist omlaag moeten.
Zoals je nu doet, even weer opnieuw inlezen, is heel goed. Ik snap wel dat het even is weggezakt allemaal en dat je dan inderdaad even niet weet wat je moet zeggen. Bovendien ben je al niet op je helderste als ze slecht nieuws hebben gebracht over je dier.
> Het 'probleem' bij Pebbles is echter dat haar hielen eigenlijk
> niet meer kunnen zakken. Wellicht kan ik er nog een mm of 2
> afhalen, maar dan is het echt óp.
Nou, dan kan dat niet. Hoeft ook niet, gewoon zoolniveau aanhouden en zorgen dat de hielen niet óók gevoelig worden dus niet ineens heel laag gaan zetten terwijl dit niet kan zonder in de zool te snijden). We adviseren lage hielen voor paarden die op hakken moeten lopen, als je al lage hielen hebt dan kun je ze niet lager maken.
> Ik vond écht dat hij vreemde dingen zei. Zo ook met de
> 'ligrust' op stal. Hij had het over stallen waarbij het plafont
> kon zakken waardoor het paard gedwongen werd te gaan liggen. Zo
> kon de zool dikker worden en zou de pijn verminderen.
OMG. De zool wordt dikker door doorbloeding en training. Juist niet door rust. Echt erg hoor dit. Van mij mag je hem morgen even uithoren om te kijken of hij interesse heeft voor een andere benadering. Als hij die heeft mag je hem jouw boek geven, je krijgt van mij een nieuwe. Ik hoop dat van harte dat hij er iets mee doet want ik vind het wel heel erg dat mensen dit soort adviezen nog steeds krijgen. Ik hoor het niet voor het eerst, sterker nog, ik hoor het zeer regelmatig maar ik blijf me er over opwinden.
> Nou heb ik die klok van HN wel horen luiden, maar wist
> vanmiddag even niet meer precies hoe dat zat. Na vanavond de
> theorie erop nageslagen te hebben weet ik dat de pijn zich
> bóven de zool bevind en de dikte van de zool dus eigenlijk er
> helemaal niet toe doet! Het hoefbeen rust met de punt op de
> zoollederhuid (toch?) en dit veroorzaakt de pijn.
Ja, inderdaad. Maar met een dikke zool is het wel wat beter omdat het hoefbeen dan wat minder heftig wordt gesqueezed tussen een harde ondergrond en het hoefbeen maar je kunt sowieso geen dikke zool toveren (en zeker niet door bedrust).
Wat je wel kunt doen is de zool zoveel mogelijk ontlasten door de hielen laag te houden zodat de punt van het hoefbeen zoveel mogelijk niet spits op de zool drukt en je kunt speciale pads aanschaffen voor extra comfort.
> Gelukkig! ik las het in het boek net ook al. Ben echt aan het
> twijfelen gebracht hoor! Hoe kan het toch dat er zoveel
> afwijkende en verschillende meningen zijn?
Tsja, toen mijn paard 15 jaar geleden
hoefbevangen werd (en ik hem heb 'moeten' laten inslapen) was dit alle kennis die er was. Inmiddels is er meer, véél meer maar het komt niet overal even snel aan.
> Onder paints heerst ook een genetische
> aandoening (EPSSM) waardoor ze gevoeliger zijn voor fructaan,
> misschien is het dát wel? Ze had in elk geval geen
> magnesiumtekort, dat is getest. Wel een insulinegehalte van
> 89.9.
Jezus, dat is hoog! Dat is wel heel erg erg, daar moet echt wat aan worden gedaan. Ik zou haar zo sober houden als mogelijk en dan binnenkort weer eens insuline testen. Als het dan nog hoog is moet je haar hooi maar een uur weken in ruim water voordat ze het krijgt, om zoveel mogelijk de suikers eruit te weken. Dan moet ze een supplement omdat er wrs nog wel wat meer wegspoelt dan alleen suiker maar als je zorgt voor iets goeds en zij hierdoor haar insulinegehalte laag kan houden, is dat toch de beste oplossing. Heb je hooi dat zo laag mogelijk is in suikers/zetmeel?
Insulineresistentie houdt in dat de cellen niet goed reageren op de insuline (insuline haalt suikers uit het bloed).
Insulineresistentie heeft niks met magnesiumtekort. Met magnesium maak je de cellen alleen wel
gevoeliger voor insuline en is er dus
minder insuline nodig om de suikers te verwerken.
Een hoog insulinegehalte is de oorzaak van
hoefbevangenheid, niet de suiker op zich. Wist je dat? Als je rechtstreeks veel insuline inspuit bij een paard dan wordt hij
hoefbevangen. Het lijkt alsof het door fructaan komt maar het komt gewoon doordat er dan veel suikers in het voer van het paard zitten, en het paard dan
dus meer insuline aanmaakt om het bloedsuikergehalte goed te houden.
Mensen met type 2 diabetes krijgen ook magnesium van de dokter, om de cellen gevoeliger te maken zodat ze geen insuline hoeven te spuiten. Bij mensen is het overigens het probleem dat er te weinig insuline wordt gemaakt en dat daardoor het bloedsuiker stijgt. Bij paarden stijgt het bloedsuikergehalte meestal niet/weinig maar de insuline dus wel en helaas worden ze hier
hoefbevangen van.
Hoe is het magnesiumgehalte gemeten eigenlijk? In het bloed? Want zo ja: dat zegt niks over een magnesiumtekort (behalve als het al heel erg is), want wat er aan magnesium is blijft het langste in het bloed en de spieren kunnen dus dan al een tekort hebben. Dat even terzijde....
Warboel
