Piet schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 17:11:
> Ik begrip  niet  zo  goed  dat  wanneer  ik  het  heb  over de
 > druk  van "wijken  voor  druk" je onmiddellijk  in de  pen
 > klimt  omdat  je  dit blijkbaar  ziet als  een aanval  op 
 > parelli in person.
1) Ik heb nergens het woord 
Parelli genoemd.
2) Een aanval op 
Parelli (ken hem niet eens persoonlijk) is voor mij geen reden om in de pen te klimmen.
Het ging mij puur om de associatie dat communicatie via aanraking ("druk") onprettig zou moeten zijn.
> Maar  ja  om  wijken  voor  druk  aan te  leren  zul  je  in
 > ieder geval zoveel  druk  moeten  gebruiken dat  je  paard 
 > wijkt... of  niet?
1) Dat hoeft helemaal niet. Dat kan desegewenst ook met clickeren.
2) "Vermijdingsleren" is dermate verweven met het leven op zich dat het onvermijdelijk is. Iedereen zal als kind leren dat een matras lekkerder ligt dan een stenen vloer. Dat het plezieriger leunen is tegen een schutting dan tegen een uitstekende boomtak. Dat je de thee beter even kan laten afkoelen alvorens deze op te slurpen. Het leren dat het prettiger is om mee te geven met enige mate van druk is inherent aan dit principe. Dat jij op een matras slaapt in plaats van op een kiezelpad is waarschijnlijk het gevolg van "vermijdingsleren", dat je even wacht met de thee op drinken eveneens, maar is dat een trauma geworden, of zelfs maar iets verwerpelijks? Lig je niet meer op een matras, en haat je hete drankjes? Nee toch?
Het hele leven bestaat voornamelijk uit vermijdingsleren. Dat levert geen trauma's op, zelfs geen negatieve associaties, maar is gewoon een efficiente manier van leren.
Natuurlijk kan het ook met clickeren. Prima. Ik vind het alleen wat kort door de bocht om iedere keer weer als er iets als "
wijken voor druk" tevooschijn komt om dat af te schilderen als een moreel verwerpelijk iets. Het IS en BLIJFT een efficiente manier van leren, waar zelfs jij onbewust niet aan ontkomt.
In het ene geval is clickeren de beste manier, in het andere geval kan iets anders sneller en doeltreffender werken. Mijn onderschrift is nog steeds actueel zie ik. 

> En  natúúrlijk  kun je  op  een  gegeven 
 > moment  samen  dansen, maar  dan  moet  je  eerst  het  volgen 
 > van je  danspartner  geleerd  hebben  toch?
En dat is een traumatisch iets, iets dat je koste wat kost moet vermijden, en wat dermate fout is dat iedere dansschool per definitie een martelinstituut is? Of kan leren dansen toch iets plezierigs zijn, ook al loop je zo nu en dan tegen de gevolgen van het niet volgen aan, en is er zelfs een kans dat je danspartner op je tenen gaat staan? (Oei, P- in optima forma).
> Als je  een  andere  weg  kent is  er  dan iets  op  tegen om 
 > dat zonder  druk  geven aan  te  leren?
Nou draai je de boel om. Ik heb geen bezwaar tegen clickeren. Ik reageer slechts op jouw kennelijke bezwaar tegen alles wat anders is dan clickeren.
> Om  antwoord  te  geven  op  je  vraag:
 > omdat  ik   dag  in  dag  uit met de resultaten van 'wijken 
 > voor  druk'  om mijn  oren  geslagen  wordt Frans. 
Dan zullen er ook legio mensen zijn die een legitieme weerstand hebben tegen de "softe" aanpak.
> Een  van de  laatste  serieus  extreme voorbeelden  was 
 > Alegra. Geloof  nou  maar  geen  seconde  dat ik  het  ooit 
 > voor elkaar gekregen  had  om  haar  voeten te laten geven  als
 >  ik  ook  maar   de  minste  vorm  van wijken voor  druk  had 
 > gebruikt.
Ik denk dat ik dat wel had gekund. Maar ik versta onder "
wijken voor druk" dan ook iets anders dan jij geloof ik.
> Een  'verknipt' paard dat  voor  en  achter uitslaat , zo gauw 
 > je  nog  maar  naar  haar benen  kijkt...
Dat is ongeveer vergelijkbaar met een paard dat je de kleren van het lijf scheurt wanneer je ergens een stukje wortel hebt verstopt... Niet per definitie een bewijs dat clickeren niet deugt, en eveneens iets dat niet met enige kunde is op te lossen.
Een paard dat uitslaat met de benen heeft dit 
geleerd. En dat is dus geen tegenargument voor de gebruikte methode, maar alleen maar een bewijs dat de methode verkeerd is gebruikt, of dit nou clickeren was of 
wijken voor druk, of wat dan ook.
Stel dat je een paard hebt dat met zijn achterbenen een stuk wortel uit je handen slaat, als gevolg van het clickeren.... Is dat een bewijs dat clickeren niet deugt, of is dat meer een aanwijzing dat diegene die aan het "clickeren" is gegaan niet helemaal wist hoe het moest?
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."