Ook van ons allen hier heel veel sterkte.
We hebben ook al te vaak afscheid moeten nemen, maar nog nooit zo onverwacht.
Gelukkig gaat een hartaanval of zo heel snel, onze ponies zijn dagen ziek geweest met veel pijn, dat wens ik geen enkel paard toe.

Geef het de tijd, zo iets is niet te vatten, je kan het alleen leren aanvaarden of er gewoon aan worden.
Neem wat manen- en staartharen voor later.
Mijn dochter heeft nu 6 jaar na het overlijden van haar pony een mooie armband en hanger laten maken, pas nu was ze klaar om iets met de bewaarde haren te doen.

Nomaals veel sterkte, we leven met je mee!

Peter Donck schreef op woensdag 1 juli 2009, 20:16:


Omdat -en dat denk ik dan maar- vóórdat de boel ten leste afbreekt er al zoveel buigkrachten op zijn losgelaten dat dit misschien wel eens mechanische hoefbevangenheid kan veroorzaken. Denk eens aan een uiterste, aan shetjes met omhoogkrullende tenen

belinda defraene schreef op dinsdag 30 juni 2009, 19:01:


Veel moed en success toegewenst!!!!!!!!!
Nog altijd da Pedro?
Gr. ilse

Piet schreef op donderdag 2 juli 2009, 12:35:


waar staan shetjes doorgaans ?
in zachte groene weitjes,
daar kan niks afbreken,
jaag die shetjes elke dag een paar keer over straat
(maakt niet uit of er wat afkomt hoor)
en je zal géén turkse sloffen meer zien

Gudrun schreef op donderdag 2 juli 2009, 12:29:


ook een hart onder de riem van mij..... het zijn maar woorden natuurlijk, maar ik hoop dat je er een beetje steun aan hebt. Plots sterven is mooi voor wie sterft, maar het zijn altijd de 'achterblijvers' he, die met alle pijn zitten.
Ik hoop dat je het later langs die positieve kant kan bekijken, hij heeft niet afgezien en dat is veel waard.
veel sterkte ! Katrien