Hallo,

Ik heb een paard van 18 jaar dat - naar mijn weten - zijn hele leven op stal heeft gestaan en traditioneel is gereden (tot ZZ-dressuur niveau zelfs geloof ik). Een paar jaar geleden toen hij kreupel was en we foto's hebben laten maken zei de dierenarts dat er lichte artrose zat in zijn linkerachterbeen, maar dat dat bij elk paard van die leeftijd wel voorkomt en dat we ons daar verder geen zorgen om hoeven te maken.
Wel was het altijd zo dat tijdens het rijden je in stap de gewrichten hoorde klikken en was hij vrij stijf, maar verder liep hij ok. En ik heb me laten vertellen dat alles heel normaal was.
Nu staat hij sinds een maand het hele jaar door 24/7 in een kudde van 8 paarden.
Sinds hij in de wei staat is het echt duidelijk geworden dat hij last heeft van zijn artrose.
Op stal had hij als hij er voor die paar uurtjes uit kwam natuurlijk veel energie en dan zag je het niet goed. Nu zie je het beter, ik heb niet het idee dat hij er heel veel last van heeft; hij rent vaak genoeg door de wei, maar als hij loopt is het echt stijf en hoor je zijn been duidelijk klikken. Ook als hij aan het slapen is, waarbij hij altijd om en om zijn achterbenen laat rusten, dan zie je dat het wisselen moeizaam gaat voor hem.
Leida Visee (chiropractor) is laatst langsgeweest en zei dat al zijn pezen en banden erg stijf zijn en ze heeft voor de artrose primeval gelatinaat aangeraden, wat hij nu krijgt.
Ik rijd zelf niet, want ben een tijdje geleden met Parelli begonnen, maar mijn vader wel, traditioneel helaas - sporen, slof (-> nek in krul), zweep...
Nu wordt hij sowieso niet gereden tot Leida 20 juni weer komt om te kijken hoe het met hem gaat.
Maar ik vraag me af of het sowieso niet beter is voor een paard met die leeftijd in deze situatie om niet meer gereden te worden. Het lijkt me niet dat de artrose er beter op wordt en zelfs als het nu nog wel kan, ben ik bang dat de artrose erger wordt en dat hij dus later er veel meer last van zal hebben (terwijl het nu dus wel lijkt mee te vallen) en dan komt daar dus bij dat als hij gereden wordt, hij in een bepaalde houding wordt gedwongen door de slof.
Ik ga dit natuurlijk allemaal aan Leida vragen als ze komt, maar ik was benieuwd naar jullie meningen. Wat zouden jullie doen in zo'n situatie? Ik wil in ieder geval echt niet riskeren dat mijn paard over een paar jaar continue pijn heeft...

Groetjes en bedankt voor reacties
Julia

Julia el Mecky schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:00:


Mijn ervaring is dat je dit soort paarden gewoon eens een half of heel jaar rustig kan laten wennen aan het 24/7 buiten staan en voortdurend in beweging zijn. Ze worden dan een stuk soepeler dan ze waren. Dit soort paarden (ZZ stalpaarden) heeft bijna altijd artrose als ze boven de 15 zijn maar dat betekent niet dat ze niet nog jaren gelukkig kunnen leven. Ik neem aan dat hij ook ijzervrij is nu, dat is ook wennen in het begin. Ik zou op dit paard in ieder geval nooit meer met traditionele hulpmiddelen laten rijden, (op geen enkel paard trouwens) hoogstens nog wat leuke ritjes buiten.

joop schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:13:

Hij is inderdaad ijzervrij - iets meer dan een half jaar nu en dat gaat erg goed.
Ja, voor mijn gevoel is wat je zegt ook het beste.
Maar ik moet het wel laten onderbouwen door een medisch deskundige; mijn eigen mening zal in ieder geval niet voldoende zijn.

joop schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:13:


Mee eens, maar als de veearts zegt dat er niks abnormaals is,is niets doen niet altijd de beste oplossing.
Ik zou met dit paard aan de hand met de lange teugels gaan werken en gerichte gymnastiek gaan doen. Zorgen dat hij soepeler wordt en de spieren weer ontwikkelen en óf nooit meer rijden, óf zeker weten dat hij er lichamelijk toe in staat is om dit pijnvrij te doen.

Piet schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:34:


Ja, ik denk inderdaad dat dit het beste is.
Ik ben zelf dus sowieso met Parelli-grondwerk bezig en hoop dat ik daarmee samen met de chiropractor ervoor kan zorgen dat hij zijn lichaam meer gelijk kan gaan belasten + soepeler zal worden.
Als alles beter gaat, waar waarschijnlijk inderdaad veel tijd overheen zal gaan, kunnen we met de chiropractor overleggen of lichte ritjes mogelijk zullen zijn of beter van niet.

Julia el Mecky schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:00:


Hoi Julia,

Ik zou mijn vader vragen zelf een paard te kopen en deze lekker zelf te houden voor wandelingetjes en oefeningen die wel goed zijn voor dit paard.
Dat je vader met slof (moet rijden)zegt al genoeg...paard toont zeer waarschijnlijk verzet omdat het pijn heeft.
Een paard zal ook altijd ondergeschikt zijn als men dit soort middelen blijft gebruiken om het erdoorheen te rijden.
Slof is erg gemeen dwangmiddel als het verkeerd gebruikt wordt en je paard wordt of levensgevaarlijk als het een vechter is en het je vader steeds moeilijker maken of het breekt en doet alles wat gevraagd wordt en zal op den duur niet meer kunnen opstaan.
Kijk eens naar Broke hospital hoe die arme paarden met de meest erge wonden en botbreuken nog voor de baas blijven werken.
Als je vader lekker wil rijden kan hij beter een geschikt paard kopen die zonder al dit soort middelen al goed loopt.
Probeer hem dat op een nette manier duidelijk te maken en vertroetel dit dier!!
groet Conny

Piet schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:34:


Waarom niet eerst het paard zelf zijn gymnastiek laten doen, gewoon meelopen in de kudde? Dat is al heel wat na een leven op stal. Ik weet uit ervaring dat het enorm veel verbetering oplevert. Het is natuurlijk wel nodig dat de paarden de ruimte hebben, niet op een paddokje staan. Ik heb het geluk dat alle weilanden meerdere hectares zijn, dat zal met het succes te maken hebben.

stumperd schreef op dinsdag 9 juni 2009, 11:40:


Conny, ik ben het helemaal met je eens.
Ik heb al veel pogingen gedaan om mijn vader ervan te overtuigen dat met slof rijden (en uberhaupt de traditionele manier van rijden) niet goed is, maar mijn vader gelooft er gewoon niet in, hij wil gewoon lekker rijden en ziet niet echt waar NH op gebaseerd is. Ook geprobeerd om te vragen of ik ons paard niet mocht houden en hij op een ander paard kon rijden, maar dat wil hij niet, wat ik overigens ook wel begrijpelijk vind, omdat hij het fijn vindt om op ons paard te rijden.
Ik sta ook op een stal waar 99% van de mensen (ook alle kinderen - van 6 - op die kleine pony's!) met slof rijdt, het is daar zo normaal en ze geloven dat het goed is, want dan kan je je paard "aan de teugel" rijden en maakt hij zijn rug rond...terwijl het gewoon een fixatie van de nek is.
Het is bij ons paard niet zo ernstig als je beschrijft gelukkig, je ziet wel dat hij inderdaad onzeker ervan wordt, weinig zelfvertrouwen heeft en het "tollereert", maar hij is nu zo gelukkig in de wei en heeft veel meer zelfvertrouwen nu.
Ik hoop in ieder geval dat de chiropractor mijn mening deelt, dan is het probleem denk ik ook opgelost, omdat ik mijn vader dan wel kan overtuigen.

stumperd schreef op dinsdag 9 juni 2009, 11:40:


Hoi Julia,

Ik reageer nog een keer want zie dat presies het stukje is weggeknipt waar je verteld dat je vader met slof en zweep rijdt.
Ik heb het niet geknipt maar dat is juist zo'n belangrijk stukje.
Met de slof wordt het paard in de krul getrokken en ingehouden in de voorwaartse gang.
Jouw vader gebruikt dan een zweepje om het voorwaarts te houden.
Dus de achterhand wordt op een onnatuurlijke manier geactiveerd.
Vertel dit aan Leida en misschien kan ze het jouw vader duidelijk maken dat dit paard dit niet lang meer trekt!

Groetjes en succes ermee,
Conny

joop schreef op dinsdag 9 juni 2009, 11:46:


Dat het paard in de wei loopt, is hoe dan ook een grote verbetering. Stalrust is funest voor deze dieren.
Verder is gymnastiserende beweging goed, want net als bij mensen is uitgerekend hier een goede conditie van spieren en pezen superbelangrijk, zodat hij zich goed kan voelen en de gewrichten niet helemaal vastroesten.

Wat parelli betreft... ik doe dat ook, maar ik vind zeker niet alle oef geschikt voor een paard met artrose. Circling game kan enorm zwaar zijn voor een paard met artrose (net als longeren) dus dat zou ik niet aanraden.
Persoonlijk zou ik hier toch kiezen voor wandelen en lange teugelwerk, wat piet adviseerd. Dat zorgt echt voor een soepel lichaam met een aanmerkelijk verminderd risico voor overbelasting. '

Voor de afwisseling kun je dat dan ook nog af en toe in de bossen doen. Ook leuk.

Rijden kun je doen als het paard dat pijnloos kan, maar alleen ontspannen (veel stap) op rechte lijnen, zoals in het bos.

Hulpmiddelen ver verwijderd houden bij dit paard.
Hoewel ik toch al erg tegen slof en alle andere hulpteugels en toestanden ben, is dat voor dit paard al helemaal uit den boze.

Julia el Mecky schreef op dinsdag 9 juni 2009, 11:58:


Hoi Julia,

Die manege is dus verkkerd bezig ten koste van de pony's en paarden,ja ga daar maar eens tegen vechten dat valt niet mee.
Stap dan zelf op het paard en laat je vader zien dat het ook anders kan.
Rijdt het dier goed los voordat hij gaat rijden,dan ben je al een stuk verder eneh....verstop de slof!! :)*

Groetjes Conny

stumperd schreef op dinsdag 9 juni 2009, 11:58:


Hoi Conny,
Ja, dat ben ik inderdaad van plan en kan me ook niet voorstellen dat zij er niet zo over denkt.

Joop schreef:
Waarom niet eerst het paard zelf zijn gymnastiek laten doen, gewoon meelopen in de kudde? Dat is al heel wat na een leven op stal. Ik weet uit ervaring dat het enorm veel verbetering oplevert. Het is natuurlijk wel nodig dat de paarden de ruimte hebben, niet op een paddokje staan. Ik heb het geluk dat alle weilanden meerdere hectares zijn, dat zal met het succes te maken hebben.

Hoi Joop,
Ik denk inderdaad dat er heel veel zal veranderen nu hij in de kudde staat; het is een heel groot weiland, ruimte zat.
Ik ben van plan de chiropractor te vragen of er bepaalde oefeningen zijn waardoor ik hem kan helpen soepeler te worden, misschien dat dit ook effect zal hebben, maar het belangrijkste is uiteraard dat hij gewoon dag en nacht buiten is.

Julia el Mecky schreef op dinsdag 9 juni 2009, 12:05:


Nou Julia,

Je bent in ieder geval goed bezig.
Lekker in het land en natuurlijk bekapt.
Lekker tussen soortgenoten.
Misschien gaat je vader het vanzelf inzien en kan hij hier eens wat lezen.
Moet hij natuurlijk niet gelijk aangevallen worden en wie weet wordt hij superfanatiek en krijgen we er een mannelijk schrijvend lid bij!.
Ga niet teveel tegen hem in want dan wil hij misschien bewijzen dat het goed is zoals hij het doet,hoe lang rijdt hij eigenlijk al paard?.
Als het nog niet zo lang is gaat het vast lukken hem over te halen soort cowboy te worden met losse teugeltjes,.....misschien westernzadel!!! zit heerlijk n.l.

Groetjes Conny

joop schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:13:


Mee eens. Als het duidelijk is dat hij er last van heeft, misschien nog wat ontspannen buitenritjes ermee maken, maar wel op voorwaarde dat dit geen zware belasting voor hem is. Dus: geen attributen zoals slof etc. en een lichte ruiter.
Persoonlijk, als ik zou merken dat mijn 19-jarige (die trouwens gisteren nog de vliegende gekte had samen met zijn halsbrekende toeren uithalende maatje!!) er last van zou hebben, tsja... vind ik niet leuk... maar dan is het wel definitief afgelopen met berijden. En geloof me... ik zou dat vreselijk missen!
En wandelen met hem... rust roest, dus ik denk idd. dat als ze helemaal niets meer doen, ze nog stijver worden. Handpaard... is misschien ook nog een optie...

Groetjes,

Wil.

Hallo allemaal,
bedankt voor de reacties.
Ik heb nu inderdaad een duidelijk beeld van wat ik zelf het beste vind en ga dat met de chiropractor overleggen.
Groetjes Julia