klaartje schreef op zondag 7 juni 2009, 0:54:


hahahaha twil hier nie lukken!
zal aan het uur liggen peins ik ...

klaartje schreef op zondag 7 juni 2009, 0:55:


LOL

klaartje schreef op zondag 7 juni 2009, 0:56:


jiehaaaaaaaaaaaaa !!!!

Jasmijn, ik heb me er nog niet mee gemoeid, omdat ik de duels ter zijde volg.
De reacties spreken voor zich en ik schaam me in sommigen hun plaats. Neen, dit heeft helemaal niets meer te maken met alternatief zijn en eigenzinnig denken, het is veeleer een wansmakelijk steekspel zoals ik al meer heb zien spelen met nieuwelingen.
Mij heeft eddy gezegd dat ik geen paarden meer mag houden, omdat ik ze zou mishandelen, maar nog nooit heeft hij 1 van hen gezien. Dit omdat ik hem tegensprak over een bepaald onderwerp ivm een westernzadel en hij wel vond dat ik m'n mond mocht houden. Daarom heeft hij het zwaar geschut bovengehaald om me de mond te snoeren. Het gevolg was dat niemand nog reageerde als ik iets zei. Ergens las ik zelfs ook dat het goed was dat hij mensen (mij) bewust maakt, maar ik ruik veeleer wraakactie. Het was niet aangenaam om al deze zaken te lezen, maar ik heb het er niet voor gelaten om hier nog te schrijven. Juist toen ging ik beseffen dat die mensen ook hun fouten hebben en extremistische overtuigingen blijkbaar ook niet zo gezond zijn voor hun psyche en dat het toch wel lastig moet zijn als je altijd gelijk wil hebben. .
Misschien een geluk bij een ongeluk, want ik dacht (was overtuigd) dat eddy de enige was die echt met paarden kon omgaan. Nu heb ik geleerd dat het domste is wat je kunt denken, dat als je je paard naar zo'n mensen doet, dat jij dan ook met je paard kan doen wat die man doet. Getuige hiervan iemand die zei dat als ze thuis kwam met haar fjord, de moed weer in haar schoenen zonk om ermee te werken. Dat bewijst voor mij dat je in de eerste plaats iemand moet vinden die eventjes z'n ego terzijde kan leggen en vol geduld het baasje moet leren omgaan met het dier dat hij wil trainen.

Dankzij het feit dat ik niet naar Eddy ben gegaan, heb ik een meisje van 19 leren kennen.
Aanvankelijk twijfelde ik om les van haar te volgen, omdat ze misschien nog te weinig levenservaring had. Toch, toen ik haar bezig zag viel m'n mond open van verbazing. Zo licht en zonder dwang, naar m'n paarden toe, maar ook naar mij toe.
Nergens domineerde ze mij of m'n paarden en ik moest het vooral zelf doen. Mijn respect had ze na al wat ik gezien had, maar ook de paarden hadden respect voor haar en zonder klikkersnoepjes of wat dan ook lieten ze zich overhalen om mee te werken. Ik voelde me vrij en zeker en straalde dat ook uit naar m'n paarden toe.

Meeste trainers hebben een ontzagelijk ego en die laten ze zeker niet thuis als ze bij je komen lesgeven. Juist dat ego verplettert je en je voelt je opnieuw klein en onzeker. Maar als je doet wat ze zeggen dan zal het lukken proberen ze je wijs te maken, zoniet branden ze je af tot een ridicule NUL.
Ik wil gewoon zeggen dat dat meisje m'n vooroodelen weg genomen heeft en ik m'n mening moet herzien dat zo'n jong iemand wel degelijk de capaciteiten heeft.
Laat je niet kisten meid, maar zorg gewoon dat je je lesnemertjes een goed gevoel geeft, waardoor hun zelfvertrouwen stijgt en ze sterker leren staan to hun paarden. Zij moeten leren omgaan met hun paardjes, niet jij moet de beste willen zijn. We doen het tenslotte toch allemaal voor ons plezier?

Maria Delavega schreef op zondag 7 juni 2009, 1:25:


Zo, hier lopen de rillingen van over mijn rug.
Het is wat ik altijd gedacht heb,
En zo vol gevoel verwoord.
Druppel kan vast goed met paarden overweg, daar twijfel ik niet aan, maar hij is geen leermeester.
Jasmijn is een heel bijzonder mens, en zij kan met mensen en paarden omgaan.

Dank je Maria, dat je dit op hebt willen schrijven.