Isabel van der Made schreef op dinsdag 2 juni 2009, 15:12:


We hebben het over Nederland. Ook uit een telefoongesprek met Esther bleek dat zij ons ziet als magnesiumaanprijzers.


Net als de prijzen van vitamine-E supplementen zeker?
Heel toevallig allemaal, zeker na haar vergelijk van ons met Leen Taal.


Waarom anders dat zogenaamde prijsvergelijk?


Ik wind me er niet over op. Bij zo'n onderwerp wordt de pagina over magnesium altijd druk bezocht. En de webwinkel is bovendien niet datgene waar we het voor doen. Zoals je wellicht weet hadden we de pagina's over insulineresistentie en magnesium al een hele tijd online, voordat we, na vele verzoeken om een goed magnesium-supplement, een goed supplement ontdekten. Het is wat ons betreft een service dat we het leveren, niet onze core-business (voor zover we sowieso al over "business" kunnen spreken).

Het blijft kinderachtig om na een ruzie de producten van PN een beetje te beginnen af te kraken, terwijl je, als je je echt druk wilt maken over onzinsupplementen, veel beter voor de hand liggende doelwitten kunt vinden.

Als jij wilt blijven geloven in toeval, en ook vergelijkingen met Leen Taal prima lijkt te vinden en daar geen reden in ziet om je in de discussie te mengen, maar nu juist wel omdat Jantine iets zegt, tsja, dan doe je dat maar. Voor veel mensen is het denk ik wel duidelijk wat er aan het gebeuren is. Ik heb weinig zin om me nog langer met dit topic te bemoeien.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Wil schreef op dinsdag 2 juni 2009, 0:45:


Ik ken het verhaal nog niet.... kan iemand mij ff doorverwijzen.. wil het graag lezen.

Beste Sky,

Ik leer dit als studente aan de Katholieke Universiteit te Leuven. Zie het fotoalbum 'Rijkunst in het oude Griekenland' - http://www.mijnalbum.nl/Album=GJRBUXND.

Bekijk het eens, ik vind het persoonlijk interessant te weten hoe zij het deden. De reden waarom er misschien wat twijfel is, is het feit dat er wel degelijk beeldhouwwerken zijn die geen hoofdstel meer dragen!

De Grieken wilden alles zo realistisch mogelijk nabootsen en beschilderden de beeldhouwwerken en bevestigden hoofdstellen met bit aan de hoofden van de paarden waarbij de teugels in handen kwamen van de ruiters. Dit is aangetoond door studies van diverse archeologen op basis van microscopie die bestanddelen van verf, ijzer, leer en etc. duidelijk kan aantonen. Deze werden vastgebonden aan de gaten op de stenen lichamen van de paarden. Behalve steen zijn momenteel alle andere materialen vergaan door het proces van de tijd.

Onrechtstreeks laten onderstaande opmerkingen mij (en eventuele andere mensen) als leek nadenken over de rijkunst van de Grieken:

- Als je goed kijkt naar de beeldhouwwerken als de Parthenonfries dan zie je gaten op de hoofden van de paarden en andere lichaamsdelen als de schoft. Ook zie je dat de mondhoeken spanning vertonen. Op deze plaatsen werden hoofdstellen met bit en teugels bevestigd.
- Op verschillende Griekse amfora (met maar enkele uitzonderingen) zie je dat het paard wordt bereden met bit. De uitzonderingen op de regel werden bekeken in context (vb. in funeraire context) waarbij het paard en de ruiter eerder symbolisch dan realistisch werden afgebeeld. Dit kun je bijvoorbeeld zien aan het feit dat het paard eerder een pony was, het paard vleugels had, de grafstèle te klein was waardoor het hoofd onder het hoofdstel verloren zou gaan etc.
N.B. Daarnaast konden er wel degelijk individuen zijn die volledig zonder getuig reden op hun paard, dit zal men in tijd en ruimte altijd tegenkomen maar zal in het algemene rijgedrag steeds een uitzondering zijn en moet ook steeds zo bekeken worden!
- In teksten die zijn overgeleverd als door Xenophon, beroemde paardentrainer, lezen wij letterlijk (vaak zijn deze teksten vertaald door Engelse archeologen, ik ga ze niet zelf vertalen want ik zou de boodschap kunnen vervormen):

"The horse should then be bridled, to make sure he accepts the bit, and mounted, to assess if he will stand still for the rider. He should then be ridden away from the stable, to see if he is willing to leave other horses. The softness of the animal's mouth may be determined by performing a volte in both directions. The horse should then be galloped, pulled up hard, and turned in the opposite direction to see if he is responsive to the rein. Make sure that the horse is docile to the whip, as an unsubmissive animal will only make for a disobedient mount, which would be especially dangerous in battle."

Vriendelijke groeten

Piet schreef op dinsdag 2 juni 2009, 9:10:





Dat leren.. zeer zeker. Alleen de enigste ervaring met koliek is van jaren geleden. Mijn pony had het ook af en toe. Weet nog dat ik uren met haar heb gestapt. Behandeling door da was niet meer nodig omdat het zichzelf daardoor oploste.

Jasmijn Wauters schreef op dinsdag 2 juni 2009, 16:30:


Beste Jasmijn,
Hoe lang studeer jij al archeologie?
Groeten,
Monique

Wil schreef op dinsdag 2 juni 2009, 12:54:


Wind zuigen doet dit paard niet.


De eigenaresse heeft haar nu 5 jaar (heeft alleen het eerste jaar op haar gereden, recreatief) Kent haar precies en heeft me al uitgelegd waar ik op moet letten. Heb foto gezien + een filmpje van 5 min. hoe ze is na een koliekaanval. Doodmoe, waarbij af en toe bijna door de voorbenen zakt.

Overigens een paard die er verder prima uitziet. Aan de buitenkant is niets te zien. Enkel op dagen van een koliek aanval, de dag daarna is ze weer zo fit als een hoentje.


Idd jammer van dat vervoer.


Klopt, maar dat risico is er met elk paard, dit paard meer uiteraard.


Klopt.


Dit zijn vragen die de eigenaresse zichzelf deze week stelt. Waar ze het moeilijk mee heeft. Bij ons plaatsen zou een optie kunnen zijn. De vraag is wil ik die bieden of niet.

De vraag of ik het wil meemaken is voor mij niet relevant. Dan hadden we sowieso niet moeten kiezen om een start te gaan maken met een rusthuis. Een plek waar een paard zijn of haar laatste jaren mee mag maken op een zo goed mogelijke manier. Daar hoort het einde, de dood bij.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 2 juni 2009, 13:15:


Dat is waar ook, heb jou verhaal wel gelezen toendertijd. En ja, 13 jaar is anders dan 23 jaar. Daarnaast als ik denk aan de foto's die ik zag. Met daarbij de kennis die ik hier op deze website mocht vergaren (de eigenaresse kent deze site nog niet) zie ik persoonlijk kansen voor dit paard. Zou deze uitdaging aan willen gaan, daarnaast ook twijfels.. is het eerlijk tegenover het paard. Kan ik dit aan? Is mijn visie (mede door deze website) de juiste?