van lennep schreef op maandag 4 mei 2009, 20:27:


Gisteravond was mijn vaste dierenarts bij ons om Lily te onderzoeken en in te enten. Ze laat zich door ons al goed aanraken, geen probleem dachten we. Hij maakte rustig kennis met haar, mocht haar aanraken maar werd wel met het nodige wantrouwen bekeken. Geen wonder, het waren altijd mannen die vervelende dingen met haar uitspookten. Hij had de tijd en liet haar rustig begaan, ze mocht hem overal besnuffelen. Inmiddels had hij zijn stetoscoop te voorschijn gehaald en tijdens het kriebelen achteloos richting buik bewogen. Lily had hem onmiddellijk in de gaten en besloten dat ze dat ding niet op haar buik wilde. Na wat snoepjes en op de hals kriebelen mocht hij toch luisteren.

Toen kwam de kwestie inenten. Lily stond er rustig bij, totdat ze de spuit zag. Even snuffelen en er was niets aan de hand. Toen kwam de spuit in de buurt van haar hals en gedaan was de medewerking. Ik kon haar niet langer vasthouden, want mijn dierenarts stond per ongeluk op mijn voet, ik had geen ruimte opzij te stappen, gevolg dat we allebei bijna in het zand lagen en Lily snuivend met opgeheven staart door de bak draafde. Klaas stond bij het hek en lag dubbel van het lachen. Lily bleef staan, kwam op ons af en drukte haar neus in het gezicht van mijn dierenarts, toch heel erg bereid me te werken. Reactie van mijn dierenarts: geweldig paardje, maar aan het vertrouwen moeten we nog wat werken. Dat komt ook wel goed, gezien ze zelf terug kwam en ook uit eigen beweging contact met die enge meneer zocht. Na weer wat snoepjes en kriebelen besloot Lily dat hij toch niet zo eng was en liet zich inenten. Missie volbracht.

Afgelopen nacht maakte Klaas me wakker dat Lily in de regen stond. Ja, dat heb je als het regent. :) Hij maakte zich zorgen of ze het misschien koud had. Ik laarzen aan, gekeken, mevrouw had het absoluut niet koud en was zeer vereert met mijn bezoek midden in de nacht.

Na dat gedoe met Indy kan ik Klaas zijn bezorgdheid ook goed begrijpen.

Monique

Monique Meijer schreef op woensdag 6 mei 2009, 12:34:


)

Monique Meijer schreef op woensdag 6 mei 2009, 12:34:



haha wat een leuk verhaal je schijft heel beeldend.

Arina Bezemer schreef op woensdag 6 mei 2009, 19:01:


Lily laat steeds meer van haar karakter zien en probeert steeds vaker contact met ons te maken. Gisteren kwam ze naar het hek en pruttelde naar ons. Klaas gaf haar een snoepje, maar dat was duidelijk niet wat ze bedoelde. Ik ging naar haar toe, mevrouw zat duidelijk met iets. Plotseling zette ze wat stappen richting weiland, keek om, pruttelde en kwam naar me toe met gespitste oortjes. Toen ik wat stappen richting weiland zette, pruttelde ze weer en liep met me mee, om me halverwege in te halen. Ze bleef met haar neus laag voor het laatste draadje staan. Het gras was helemaal op, de vraag was dus: Graag de draad verzetten. Heerlijk om te zien hoe ze probeert te communiceren. Wat een verschil toen ik haar voor het eerst zag.

Ze wordt steeds meer ontspannen. Haar beide voorbenen mag ik nu helemaal tot aan beneden borstelen, ook sokken borstelen is nu fijn. Op "hoefje" tilt ze ze inmiddels op en zet ze snel weer neer. Vasthouden is er nog niet bij, maar dit is al een hele verbetering. Links achter mag ik ook tot aan de grond borstelen, rechts achter tot aan het spronggewricht. Ze is niet vaak van rechts benaderd kan ik in alles merken.

Gisteren zijn we samen op stap geweest. In de stal opgezadeld, bosal wordt graag genomen, ze houdt haar hoofd mooi laag en wacht geduldig totdat hij goed zit. Thuis erop gestapt en een rondje van 5 km gestapt. Ondertussen wat geoefend met sturen, eerst been, dan teugel erbij en bij goed uitvoeren prijzen met "goedzo". Op lange klanken als "mooooooiiii", stopt ze onmiddelijk en is verwarrend. Menig auto en trekker passeerde, Lily liep echter onverstoorbaar door. Alleen twee plotseling opvliegende eenden lieten haar schrikken: met een klap blijven stilstaan en kijken, daarna rustig doorlopen. Halverwege kwam een mesthoopje van een ander paard in zicht. Lily moest en zou daar aan snuffelen. Op dat moment was ze niet meer te sturen, helaas. Ik heb haar maar laten begaan, daarvoor week ze keurig van de ene kant van de weg naar de andere. Na even snuffelen vervolgde ze haar weg. Ik moest wel even lachen, wat een tante. Mijn buurman stond zich hoofdschuddend op zijn hoofd te krabben toen ik weer thuis kwam, alweer geen bit, ik ben levensmoe. :)

Thuis gekomen dacht ik haar even lekker af te spuiten, het was behoorlijk warm en Lily zit nog aardig in de wintervacht. De tuinslang met fijne sproeier gepakt. Mevrouw was doodsbang, echt erg, want er kwam een gevaarlijke spetter op haar been. Vreselijk, arm beest, wat moet zij wat meegemaakt hebben.

De methode bij Lily was tot dusver schijnbaar:
GRIJP - KLEM - HANDELING - LOS

Op die manier ondergaat ze met lege ogen wat onvermijdelijk moet. Nou ja, goed om te weten, als er iets levensbedreigends is, maar hier wil ik vanaf. Geen wildwest methode, we beginnen wij het begin, dan duurt het maar wat langer, ik wil dat ze vol vertrouwen meewerkt, niet uit doodsangst. Na 10 minuten geruststellen en laten snuffelen mocht ik toch haar hals afspuiten en schoonborstelen, toen haar borst, tenslotte het voorste gedeelte van haar rug, de achterkant liever niet. De rechterkant was weer eng, maar mevrouw kreeg door dat het ook op een andere manier kan en toch ook best wel lekker was.

Dingen waar je als mens zelfs ook van zou schrikken, vindt ze helemaal niet erg. Laatst waaide mijn petje van mijn hoofd af, zo met een grote boog op haar rug en toen op de grond. Mevrouw bleef staan, keek achterom en nam het petje in haar mond. Even later dook pal achter ons een iritante drammerd in een mercedes op die ons bijna van de weg reed. Lily moet bijna de spiegel gevoeld hebben, maar week geen milimeter en liep onverstoorbaar door. Mijn hart klopte in mijn keel. Nergens voor nodig, geweldig.

Monique

Monique Meijer schreef op maandag 11 mei 2009, 14:32:


Klinkt als een heerlijk paard Monique! En, ik weet wel zeker dat dit hoofdzakelijk ook is omdat je het in haar naar boven haalt. Mooi, die communicatie!

Nathalie Lagasse schreef op maandag 11 mei 2009, 14:52:


Leuk Monique! En sommige dingen ook weer heel herkenbaar. Dat met vier benen een sprongetje maken toen ze van de eenden schrok, dat deed mij meteen aan mijn allereerste paardje denken. Zij was ook heel bomvast in het verkeer, toeterende autobussen, vrachtwagens of tractors, het deed haar allemaal niets. En als ze dan al schrok, bijv. van een vlieger die pal voor haar uit de lucht op straat viel, dan maakte ze een sprongetje en kletterde met 4 hoefijzers (tja, lang geleden) op het asfalt. Dan keek ze even, "O... is niks", en stapte rustig verder.
Ik heb op haar leren rijden en haar oude dag heeft ze hier bij ons doorgebracht. Fantastisch dier, ik zadelde haar zelfs op om een brief te gaan posten, was leuker dan fietsen.

Je gaat vast heel veel plezier beleven aan Lily!

Els.

Monique Meijer schreef op maandag 11 mei 2009, 14:32:


Leuk verhaal.
Heb je nu een maatje voor Lily gevonden?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 11 mei 2009, 15:50:


Hallo Pien,

Ben nog druk bezig, denk dat het binnenkort gaat lukken. Lily zal blij zijn met een maatje en wij ook. Zo hoort het ook.

Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op maandag 11 mei 2009, 16:46:


Zo te lezen een geslaagd verstandshuwelijk!
Geniet ervan Monique!!!
Lily is een schatje.

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 11 mei 2009, 20:55:


Gisteren heb ik voor het eerst een blik kunnen werpen op haar voorhoeven. Lily tilt haar voorhoeven nu op "hoef" op en ik mag ze enkele seconden vasthouden. Er is heel wat werk aan de winkel. De hoefsmid die er nog bij geweest is bij de verkoper heeft meer kwaad dan goed gedaan; hij had er beter vanaf kunnen blijven. De stralen zijn praktisch weggesneden, er staat nog minstens een halve tot een hele cm hoefwand, wat nu langzamerhand begint weg te breken. En dat noemen ze bekappen, schandalig. Aangezien Lily als een trein loopt, maak ik me daar geen zorgen over. Over een paar dagen laat ze wel toe dat ik de hoeven wat langer vasthoud, misschien mag ik ook wel wat raspen, we zullen zien. Voor de rasp is ze in ieder geval niet bang, tenminste iets.

Na heel wat emmers haar verder, is Lily voor het grootste deel van haar wintervacht af. Vooral bij de staartaanzet was het erg, je zag geen overgang van kont naar staart, het was een massa klitten. Vanmorgen (ben vandaag lekker thuis, moest afgelopen weekend werken) heb ik haar manen gewassen. Het was een vettige massa klitten, verschrikkelijk. Lily was eerst niet zo van de nattigheid gecharmeerd, even later liet ze het toe en genoot zichtbaar toen ik de shampoo inmasseerde.

Gisteravond hebben we nog een rondje Stapelmoor gelopen (5,5 km). Er was erg veel verkeer onderweg, Lily was er niet van onder de indruk, zelfs niet toen er wat jeugd in een auto met kapotte uitlaat voorbij joeg.

Monique

Monique Meijer schreef op maandag 18 mei 2009, 10:33:


Wat nieuwe foto's van Lily:
http://www.mijnalbum.nl/Album=V6GRJDOU
Groeten,
Monique