Wil schreef op zaterdag 25 april 2009, 21:43:


O, maar als jouw vriendin het wel gaat redden en haar man ziet dat, dan krijgt hij er vast weer plezier in. Hij is misschien nu teveel teleurgesteld in het paard, maar wellicht meer in zichzelf. Als het goed komt, dan komt het helemaal goed ... voel ik aan mijn water!

Anja Seijn schreef op zaterdag 25 april 2009, 17:40:


jeuwell !

KNIP

Misschien. Zij schrijft ook al dat ze de confrontatie met zichzelf is aangegaan.
En dat dat moeilijk is... voor haar echtgenoot zowat onmogelijk.
Niet een kwestie van niet willen, maar niet kunnen.
Dit i.v.m. bepaalde medicatie, waar ik verder niet over zal uitwijden.
Hij heeft nog zijn eigen rijpaard, dus hij zit niet zonder hoor.
Verder heeft deze man ook echt geen verkeerd karakter, maar op dit moment botst het inderdaad.

Zij is een schat van een vrouw, maar heeft gewoon weinig verstand van paarden.
Echter.... zij kan dingen heel goed aanvoelen en inschatten.
Denk dat dit een nog veel belangrijker gegeven is... dat zij goed op haar gevoel kan werken met de pony. Op die manier hoop ik dat zij het gaat redden.

Groetjes,

Wil.

Monique Meijer schreef op zaterdag 25 april 2009, 14:17:


Wat mensen zeggen, moet je links laten liggen. Laat ze maar kwaken, 't is gemakkelijk om vanalles te zeggen, doen is wat anders. Jij hebt veel voor Indy gedaan, niemand kan dat afpakken.

Natuurlijk werken DA'en ni voor niks, ze moeten ook hun boterham verdienen. Ik heb toen aan mijn DA € 75 betaald nadat Blackske gestorven was (bloedonderzoek was apart). Geen verwijt naar jouw DA want niemand hier weet exact wat jouw DA allemaal heeft gedaan. Wat ik wel weet, is dat mijn DA niks of toch bitter weinig heeft verdiend toen, ik heb haar dat ook gezegd en was haar daar dankbaar voor, ni voor die euro meer of minder maar voor het menselijk aspect.

Veel plezier met Lily (en haar snorretje )

Wil schreef op zaterdag 25 april 2009, 22:09:


Hoop ik ook voor zowel de mensen als het diertje