Kaspar schreef op dinsdag 24 februari 2009, 22:37:


Welke optoming het beste bij jullie past is lastig te zeggen zo vanachter het toetsenbord. Waar woon je? Er zijn een paar bitloze passervices in NL.

Wat je kunt doen is dat je eerst gaat rijden met twee teugels en twee optomingen dan heb jij voor je gevoel altijd het bit nog bij de hand. Je laat op een gegeven moment de teugels van het bit gewoon op de hals liggen van het paard.

Blijf hem ook trainen op enge dingen als plastic en zo. Ga ook regelmatig wandelen met je paard (is veiliger voor jezelf).

Kaspar schreef op dinsdag 24 februari 2009, 22:37:


Hallo,met mijn friese ruin(een goedzak) reed ik al bitloos.Met mijn jonge friese merrie nog niet.3 weken geleden heb ik voor mijn verjaardag een bitloos hoofdstel( Emiel voest) gekregen en ben van het een op andere moment overgestapt.Was eventjes wennen,Marchje hield eerst haar mond stijf dicht.maar gister met les ging ze ineens smakken.Had ze zeker door dat er niks in haar mond zat.ze reageert goed op dat bitloze. Ik zou het maar gewoon proberen.Eerst in de bak of zo.Als jij je paard het vertrouwen geeft,krijg je het ook van hem.Ik ben best een beetje trots dat het zo goed gaat.Eindelijk echt volledig ijzerloos!! Groeten van Anneken

Waar woon je? Er zijn een paar

Ik woon op het ZH eiland Goeree Overflakkee.
Bitloos is hier nog niet echt bekend helaas.
Wij zijn nu goede zachte optomingen? Je hebt er zoveel, en ik zie door de bomen het bos niet meer.

Met wandelen vind hij dus niets eng. Het is puur als ik erop zit, dan heeft hij dus soms van de momenten dat iets opeens eng is

anneken talsma-olivier schreef op woensdag 25 februari 2009, 11:14:

Heerlijk om te lezen dat het bij jou zo goed gaat. Geheel ijzerloos rijden wil ik dus ook. Lijkt me heerlijk en super fijn voor het paard. Echter is deze methode van rijden geheel nieuw voor me, dus vind het wat eng. Mijn fries is ook een goedzak, maar af en toe en echte schijtlijster hoor.
Wil straks ook nog boomloos gaan rijden

Kaspar schreef op woensdag 25 februari 2009, 11:18:


Bitloos is in het hoge conservatieve friese noorden ook niet bekend.hier heerst de mentaliteit van :geen gelul,in de krul.met vooral veel hulpteugels.
Mijn droom is ooit te rijden met een zelfgeknoopt touwhalster.dat lijkt me het summum.maar vooralsnog reageert mijn paard goed op dat emiel voest hoofstel.maar ik weet eigelijk niet of dat een zachte optoming is.Het lijkt me in ieder geval beter dan een bit in de mond.Het is toch al heel wat dat je er uberhaupt over nadenkt om bitloos te gaan rijden?Dan treft je paard het maar met jou hoor.

Kaspar schreef op woensdag 25 februari 2009, 11:21:


Ja,dat lijkt mij ook wel wat.maar ik heb nu een erg fijn zadel.ik wacht er nog even mee

Kaspar schreef op dinsdag 24 februari 2009, 22:37:


Hoi, wou even reageren odmat ik hier ook mee bezig ben.
Waarom doe je niet eerst wat schriktraining met je Friesje en wen je hem wat spelenderwijs aan enge dingen?
Feit is dat je met bitloos bij de meer type koudbloed paarden iets minder te zeggen hebt, daarom moet je de training erop aanpassen, zou niet zomaar overgaan op bitloos zonder aangepaste training.
Leer misschien eerst sturen met je zit en je benen, zodat je minder in de mond moet doen.
Leer misschien eerst eens, terwijl je nog met bit rijdt, om zo de overgang wat gelijdelijk te laten verlopen naar bitloos, om je paard los te laten in de mond en te werken met alleen benen en zit.
Hou de teugels op het uiteinde vast en leer je paard stoppen op je zit, zonder gebruik te maken van de teugels. Leer hem zelf te stoppen als je van z'n rug springt, of voorover leunt.
Maak overgangen, waar je de commando's alleen geeft me je benen en geen teugelhulpen gebruikt. Heel veel wendingen maken, enkel en alleen op de benen (in begin veel in stap, in kleinere ruimte, zodat duidelijk wordt wat je precies wil van hem).
Zeer duidelijke taal spreken met je paardje, zodat je hulpen heel duidelijk overkomen.
Je zal denk ik nog even wat werk voor de boeg hebben om zo veilig over te schakelen op bitloos.
Wou nog even zeggen dat geen enkel bitloze optoming je een veilig gevoel kan geven, zonder een aangepaste training.

Kaspar schreef op woensdag 25 februari 2009, 11:18:


Misschien omdat tijdens het wandelen je hem geen pijn doet? En als je erop zit, onbedoeld, en hoe zacht jouw hand ook is, wel? Een klein rukje met het bit tijdens dat hij wegspringt bevestigt zijn angst omdat het gepaard gaat met een pijn signaal.

Kaspar schreef op woensdag 25 februari 2009, 11:21:


Hebben wij toevallig hetzelfde paard???? Ik heb ook zo'n goedzak van een fries in de wei staan. Ik heb een Dr. Cook hoofdstel en een Weens kaptoom. Jeen is behoorlijk eigenwijs, zonder kwade bedoelingen, ongelooflijk sterk en zo nu en dan een behoorlijke schijtlijster ... Voorbeeldje? Naast ons weiland staat ons vrachtwagentje, niks engs aan, mijnheer loopt er iedere dag weet ik veel hoe vaak langs ... Zaterdag staat dat wagentje naast de rijbak. Wat doet Jeen? Brrrrr eng, wegspringen en dit blijven doen. Met of zonder bit maakt volgens mij geen bal uit, als hij wegspringt dan springt hij weg. Je weet alleen dat je hem zonder bit geen pijn kan doen, tenminste als je niet als een waanzinnige gaat hangen aan een bitloze optoming hè. Als Jeen echt schrikkerig is en gaat versnellen, iets te veel naar mijn zin, laat ik hem gewoon een rondje om mijn been lopen (volte of zo). Ik heb begrepen dat een paard wat aan de kletter wilt slaan, zich nog wel laat sturen, dus gewoon een figuurtje maken of zo en net doen alsof dat je bedoeling is. Bij mij werkt het.

Anja Seijn schreef op woensdag 25 februari 2009, 18:55:


Hallo Anja,

Heb jij met Jeen ook les? Zo ja,hoe gaat dat? Ik ben de enige op de manege die bitloos rijdt.Ben heel benieuwd naar ervaringen van anderen.

anneken talsma-olivier schreef op woensdag 25 februari 2009, 11:28:

Knip...

Het is toch al heel

Ik sta altijd open voor betere en natuurlijke manieren van paarden houden en rijden.
Ik zie om me heen heel veel paarden die door de mens 'niet begrepen' worden, omdat men simpelweg niet naar het paard luisterd.
Ik merk dat mijn paard het bit ook niet fijn vind omdat hij ook erg gevoelig in de mond is. Dus ga ik nadenken over een andere methode van rijden die wel bij mijn paard past. Net als met mijn zadel, telkens ellende omdat het gewoon net niet fijn ligt. En ik heb al heel wat zadels en 'experts' erbij gehad, dus ben ik me ook aan het orienteren voor een ander alternatief. Momenteel kan ik toch niet rijden, dus heb alle tijd om rond te neuzen en te kijken wat mij aanspreekt.

Maria Delavega schreef op woensdag 25 februari 2009, 11:35:

Je wilt niet weten hoeveel schriktrainingen e.d. ik al met hem heb gedaan. Allen met succes en hij loopt als het binkie voorop in de groep. Vaak heb ik met buitenrij geen problemen, maar soms heeft ie van die dagen dat echt alles eng is. Zelfs paarse bloemetjes in het gras die hij normaal eet. Het is ook bekend dat dit karakter bij deze afstamming hoort. Het is geen gemeen gedrag. Het is een erg gevoelig paardje, die gelukkig goed op mij vertrouwd.Want als hij er vandoor knettert krijg ik hem vrij vlot weer terug enkel op stem en zit (bij trekken aan de teugels gaat hij enkel harder en word het gedrag bevestigd). Ik rijd hem dus ook enkel op zit, gewicht, stem en teugeldruk tegen de hals. Aan de mond kom ik niet. Op deze manier loopt hij erg onspannen over de rug op eigen benen. Ik kan hem dan ook zonder problemen langzamer laten gaan of stoppen enkel op mijn zit. Stemhulpen zitten er ook prima op. Heb voordat ik hem inreed eerst heel vel grondwerk gedaan, en nu nog regelmatig. Dus het voorwerk qua africhting is grotendeels al gedaan, hoouit hier en daar nog iets aanscherpen.
MMaar toch erg bedankt voor je uitgebreide advies.

anneken talsma-olivier schreef op woensdag 25 februari 2009, 19:58:


Hoi Anneke!
Ik heb met Jeen ook les, ja. Maar niet op een manege. Mijn instructrice heeft geen enkel probleem met bitloos rijden, ook al promoot ze het niet, ze is er niet tegen, ze vindt alleen wel dat veiligheid voorop staat en dat je ook een verantwoordelijkheid naar het dier hebt; je moet veilig thuis komen. Op één of andere manier blijft het maar in het bolletje van velen zitten dat je dan meer controle hebt, waardoor het veiliger is. Ik heb zelf kunnen ervaren dat dat niet het geval is. Ik ging, voor ik bitloos reed, met Jeen een keertje bij mij achter rijden dus met een bitje in, rondom een paddenpoel, geen verkeer, dus lekker veilig. Jeen vond het super spannend, overal de bekende groene monsters die alleen hij kan zien en verder niemand en ja hoor ... stukje draven, steeds harder en harder ... ik vond het best spannend want zo'n ervaren ruiter ben ik niet en dat voelde hij, dus nog harder. Ik kon mezelf zwaar maken wat ik wilde, ophoudingen maken (met beleid) wat ik wilde, Jeen ging alleen maar harder. Dusse, wat nu controle? Niet dus! Goddank kwam er een zijpaadje waarin ik kon afslaan en waardoor hij toch gas terug moest nemen en na een kort "ho ho", ging hij terug in stap. Ik vergelijking met "vroeger", dus met bit, vind ik Jeen wel moeilijker te rijden. Maar ik heb geloof ik toch een vreemd paard; ik heb onlangs begrepen dat het inrijden van Jeen ook apart is gegaan, ze hebben een zadel op zijn rug "gegooid" en zijn er op weg gereden, aldus de hengstenhouderij. Op beenhulpen reageert mijnheer ook mondjes maat, nee echt een beginnerspaard, maar niet heus! Maar wel een waanzinnig leuk en lief dier, dus ach ... het leert allemaal een beetje moeilijker, maar we hebben de tijd, hij is pas 6 en ik pas 43!

Böske schreef op woensdag 25 februari 2009, 11:47:

Knip...

Inprincipe rijd ik nooit op het bit, maar het kan natuurlijk altijd voorkomen dat ik per ongeluk aan het bit kom als hij wegspringt. Maar denk niet dat dit de reden is in zijn geval hoor. Zal eerder een karakter trekje zijn wat gewoon bij hem hoort