sibyl de jager schreef op donderdag 29 januari 2009, 23:15:


Toen we nog een kleiner weilandje hadden, gebriukten we ook zeeschelpenkalk van agriton. Voor drie hectare is dat echter een kostbare aangelegenheid.

Moniek

Frans Veldman schreef op vrijdag 30 januari 2009, 0:10:


Het voordeel volgens verkoper is inderdaad dat zeeschelpenkalk trager oplost dan gewone kalk, waardoor de Ph van de bodem constanter blijft.

Bedankt voor de tip van de meter.

Moniek

Bedankt voor alle reacties. Ik moet inderdaad goed bedenken wat bij me zou passen. Misschien kunnen jullie daar ook een beetje bij helpen. I
k heb vroeger (van m'n 6e tot m'n 13e) eindeloos veel buiten gereden op een huurpony (altijd buiten gecrossed zeg maar). Vervolgens heb ik eigenlijk 20 jaar niet gereden tot ik het een jaar of 6 geleden weer heb opgepakt. Lesjes op de manege (flauw), zoveel mogelijk rijden tijdens vakanties (leerzaam) en tot vorig jaar een heel moeilijk paardje bijgereden (heftig). (En natuurlijk een cursus Natuurlijk Bekappen gevolgd !).

Nu toch eindelijk besloten om zelf te kopen. Ik wil vooral buiten rijden. Naar het bos en naar het strand. Het liefst lekker doorlopen. Stappen is prima maar ook veel draven en galop. Het moet een ruin zijn die totaal verkeersmak is en niet schrikachtig is. Er mag wel wat pit inzitten Niet al te groot, ik vind die korte paardjes erg leuk. Ikzelf ben ongeveer 80 kilo en 1.85 lang. Leeftijd is niet zo belangrijk maar hij moet wel al opgevoed zijn. Verder uiteraard zonder hoefijzers en het liefst bitloos.

Ik vind die paar maanden op proef wel een heel goed idee ! En ik ga nadenken over een 'gezocht' oproep in "Paarden en Ponies (207) Alle normaal verhandelbare paarden en ponies" bij de advertenties op deze site.

Suggesties welkom !!

Groeten
Aart

muriel schreef op donderdag 29 januari 2009, 16:26:


sabino-splash, staat los van appaloosa hoor,
maar dat doet't um wel, en ik had dat al meteen voor ogen
een bevestiging dus maar
jammer voor paint- en pintolovers........

Echt wel! Ik merkte tijdens de vorige vorstperiode dat de merrie die we van de zomer van de ijzers hebben gehaald wat moeilijker liep. Licht gevoelig, niet pijnlijk ofzo, op de asfaltweg.
Gister heb ik haar een rondje in de lange lijnen over een semi verhard pad laten lopen en ze heeft geen moment geaarzelt, gevoelig gelopen of op losliggende steentjes (die er erg veel liggen!) gereageerd. Echt super!

Groetjes Karin

Piet schreef op donderdag 29 januari 2009, 22:37:


zuren breken mineralen af,
kalk voorkomt overmatig verzuren en vormt mineralen door chemische binding
(kunst)mest wordt snel afgebroken en kan daarbij even snel uitspoelen
als er kalk aanwezig is dan worden er bindingen met kalk gevormd,
de opname van de voedingsstoffen kan daardoor trager gebeuren
zonder dat de mineralen worden opgelost en uitgespoeld
elke plant heeft tijd nodig om voedingsstoffen op te nemen gedurende de groei
het zijn géén bierzuipende duitsers hé !

Nils Vellinga schreef op donderdag 29 januari 2009, 23:07:

stalmest moet eerst nog worden afgebroken tot eenvoudiger opneembare delen,
bij kunstmest is dit hapklaar maar ook direkt uitspoelbaar
vandaar dat stalmest beter is, de voedingsstoffen komen maar geleidelijk vrij

Frans Veldman schreef op vrijdag 30 januari 2009, 0:10:


het is wel iets ingewikkelder dan dat
vooreerst moet je een onderscheid maken tussen "kalk": veelaal CaCO3
calciumcarbonaat
en "kalk" het scheikundig element Ca uit de tabel van Mendeljiev
dat wel wordt opgenomen en gebonden in een plant, dier


het zal een verbinding met kalk zijn die langer duurt om af te breken
ik vermoed met Si
hardheid in funktie van drukvastheid speelt daarbij géén rol

Peter Donck schreef op vrijdag 30 januari 2009, 9:12:


Waarom moet je kalk op de wei strooien? En wat voor kalk dan? En is dat dan niet heel duur?

Groetjes Lineke

Peter Donck schreef op vrijdag 30 januari 2009, 7:25:


Huh? Ik snap je bericht niet helemaal, wil je nu beweren dat Sabino's gevoeliger zijn voor dit soort dingen of zeg je alleen maar dat Sabino's los staan van Paint/Pinto/Appaloosa's?

Groet, Pien