Vandaag heb ik een bloedonderzoek laten doen,ivm eventuele insulineresistentie.
Ze loopt de laatste 3 dagen wat beter en meer.
Heb haar vorige week een paar dagen toch pijnstiller gegeven ,maar na 3 dagen had ze hele donkere urine en ben ermee gestopt.
Er zit gelukkig nu elke dag progressie in ,maar durf haar nog niet snachts buiten te laten in de paddock.
Ze kan niet goed wegkomen ,als er wat gebeurd en dat risico neem ik gewoon niet.
De osteopathe is ook geweest ,en ze zat een stuk minder vast dan vorige week.
lekker eindeloos stond ze te gapen ,na de behandeling.
Ik hoorde gisteren ,dat er 2 paarden al jaren hoefkanteling hebben en die hebben ze dus op ijzers gezet .
De hoefkanteling is dus bij allebei gebleven.
Ik heb niks gezegd,alleen geluisterd.
Voor vera Geen ijzzzers .
Liever de lange weg naar echt herstel,dan dit.
Ze heeft overdag nu een heeeel groot weiland voor in dr eentje.
Er staat nog wel wat gras(ik houd streng de fructaanindex in de gaten)maar t is overwegend modder en nat.met ook droge hogere stukken.
In haar geval is dat prima voor haar voetjes en gisteren en vandaag kwam ze zelfs dravend door de prut naar mij toe.
Elke dag zie ik progressie.
3x per dag toch even wandelen op de verharde weg,
brokkels en afstapjes vermijden.
Voorzichtig,maar wel door.
Voel weer wat licht aan de horizon.
groeten trudy

Diestelmans Liesbet schreef op woensdag 21 januari 2009, 17:19:


Hij houdt gewoon zijn vertrouwde side-pull aan, dit lijkt te lukken. Hij stapt en draaft met een lichte sleep alsof hij het altijd al gedaan heeft .
Nu nog de koets .
De bedoeling is vooral weide- en paddock onderhoud en eens een rondje met de kindertjes hier in de buurt.

Ik heb nu een koetsje ophet oog, maar op de foto's is er alleen een dissel te zien, geen lamoenen (of hoe heten die dingen, die metalen staven waar hij tussen zou moeten lopen), moet je die altijd hebben of zijn er verschillende systemen?

Patricia ter Haar schreef op woensdag 21 januari 2009, 11:16:


Thanks voor je reactie.
Nou dan moet hij het volgend jaar maar eens proberen bij Maike en Namkje , en Tekla mag dan ook wel voor het eerst...
Lukt het helemaal niet , dan heb ik die van Peet nog achter de hand , die mag sederen.
En ondertussen ga ik eens bedenken hoe ik het ''pot'' systeem aan Maike kan aanleren.En eens kijken of ik een klem kan bemachtigen , of dat ding van Els...

Gr Esther

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 21 januari 2009, 12:57:


Zoals ik al schreef is de politie alleen daar geweest om te bemiddelen.
Dat de man wel voor rede vatbaar was en alle hulp heeft ingeschakeld dat weten zij. Het was mijn initiatief en als dit hier in de buurt was geweest was ik er zelf naar toe gegaan. Dat is nu eenmaal waarom ik ook dat werk doe. Dat je als eigenaar niet blij bent kan ik begrijpen maar dat zal dan ook uitgelegd worden. Vaak is een goed gesprek mogelijk en snapt men het dan. Ik kom vaker bij mensen ongevraagd binnen vallen en nog nooit is dat verkeerd uitgepakt. Ik kon het niet om niets te doen. Ik lees deze berichten nauwgezet en als mens en als mijn persoon moest ik handelen. Vanuit mijn werk gezien hoop ik dat julie dit begrijpen. Deze pony verdient alle aandacht desnoods van de politie. Het gevoel dat de eigenaar daarbij heeft is nu even minder belangrijk.
In mijn vrije tijd heb ik heel vaak mijn oogkleppen op. Moet wel anders zou je 20 uur per dag aan het werk zijn. Maar soms zijn er momenten dat je gevoel en verstand je doen handelen. Dit was er zo een.
Ik heb van tevoren gezegd wat ik wilde doen.
Het woord politie roept toch nog altijd rare en negatieve gedachten op bij mensen, we zijn er niet alleen om te straffen hoor! Er zijn ook genoeg dieren geholpen maar ja, dat lees je nergens.
Nee die sicussie ga ik niet meer aan, die tijd heb ik gehad.

De eigenaar mag mij altijd bellen en als Jacq. het wil mail ik haar mijn telefoonnummer.
Als Jacq. het niet gewild had dan had zij dat zeker gezegd maar dan nog kan de plaatselijke politie ook op eigen initiatief de eigenaar aanspreken.
Hier in Maastricht zijn twee pony's geheel uitgedroogd aangetroffen omdat niemand iets zei of deed. 1 pony is nu dood.

Ik begrijp volkomen dat die man de boze vinger kan wijzen naar Jacqueline want mensen moeten altijd iemand een zondebok laten worden. Nooit gaan ze bij zichzelf ten rade. Sorry hoor dat ik generaliseer mensen maar dat bedoel ik niet zo.
Dat zegt heel veel dan over die man.
Ik ga heus niet bij elk probleem in actie, maar ik las dat alles geprobeerd was en het dier nu nog steeds pijn heeft. Iedereen die dit volgt kon hebben gebeld, nu was ik het.
Jacqueline laat maar wat weten hoor meid, desnoods kom ik persoonlijk naar die eigenaar toe. Dan leg ik hem uit hoe en waarom.

Gudrun schreef op woensdag 21 januari 2009, 19:17:

De lamoenen zijn vastgemaakt aan de voorste wielen dus die gaan de koets sturen, de dissel is om het paard de koets te laten trekken.
Vooral letten op een rem, er zijn vele koetsen op de markt zonder rem, maar de rem maakt alles een stuk eenvoudiger, berg op/af, en veiliger.

groeten,
Liesbet

AMA schreef op woensdag 21 januari 2009, 12:18:


Jeej, wist jij niet dat er 2 soorten paarden bestonden????????Dommie hihi. Ik heb gelukkig die ene soort die altijd buiten mag staan, hahaaaaaa. Snif, om te janken gewoon dit soort uitspraken.

Inge Teblick schreef op woensdag 21 januari 2009, 16:27:


Ik dacht dat de Manu daar weg was.
Het moet niet perse achenbach zijn waarmee je ment, tweehands kan ook.
Enkel op kordeel mag je zomaar niet over straat.

Dissel is voor twee- of meerspan.

Corinne oet Belsj schreef op woensdag 21 januari 2009, 20:03:


Mijn vriend Hans die me af en toe helpt bij het geven van de NB cursus is wijkagent en moest na klachten van de buren naar een man met een pony.
De hoeven zagen er ook echt verschrikkelijk uit.
Hij zag dat de eigenaar niet helemaal 100% was, dat hij wel echt gek was op de pony, maar er gewoon geen verstand van had. Ipv het dier in beslag te nemen en om een oogje in het zeil te houden, bekapt hij nu regelmatig het beestje.
Af en toe zijn ze je beste vriend

Piet schreef op woensdag 21 januari 2009, 20:29:


Ja Piet, er schuilen genoeg menselijke mensen (wat een woord) onder die petten. Ik help liever mensen dan ze een bekeuring te geven. Gelukkig kan ik heel vaak mensen en dieren echt helpen.