Michiel schreef op maandag 29 december 2008, 11:14:
> Marleen den Arend schreef op maandag 29 december 2008, 7:55:
>
>> Ik heb de afgelopen jaren ook erg hard aan mezelf gesleuteld en
> Hoeveel plekken? Hoe ver van elkaar verwijderd? Allen
> voorspelbaar of juist niet voorspelbaar? Etc.
>
> Groet, Michiel
Haha! Ik ben pas een beginner.
Ik heb er tegenwoordig geen probleem meer mee als we 'moeten' grazen. Als ik daar geen tijd oid voor heb, dan heb ik niets te zoeken op de rug van mijn paard tijdens een buitenrit.
Ik stel het me zo voor: als mijn paard op de prairie zou lopen, hoe zou ze dan haar 'wandeling' willen indelen? Naar de beste graasplekken dus, of naar de eik met vele eikeltjes eronder, of naar de drinkpoel..... dus ik klim op haar rug, probeer voor haar goede eetplekken te zoeken en probeer haar met die plek in gedachten daarnaar toe te focussen. Ik visualiseer de route een beetje om richting en intentie te geven aan ons ritje. Een beetje zoals: "welk plekje ik vandaag voor je in gedachten heb..... oei oei oei, daar staat heerlijk sappig gras!!! Ga je mee, de weg loopt zo........... (maakt plaatje in haar hoofd van de route er naar toe)"
(ja sorry, ook al schud ik de 'moetjes' van me af, ik blijf een beetje een softie die graag tegen haar paarden prietpraat
)
Is ergens 'moeten' grazen dan zo erg?
Warboel
