Ilona Kooistra schreef op zondag 21 december 2008, 0:23:


Tikje te simpel voorgesteld Tempo en "frame" per gang kunnen ook nog varieren. Vooral een kwestie van evenwicht in dynamiek. Daarnaast is een gang als tölt niet zo welafgebakend als bijvoorbeeld draf lijkt te zijn maar zijn er allerlei vloeiende overgangen naar diagonaal of lateraal mogelijk.


Ik rij ook niet zoveel de laatste tijd. Wat we doen als we wat doen gaat echt wel reuzegoed en als het ware vanzelf. Maar ik ben ook erg lui van aard.
Er is hier vaak genoeg geopperd door deze en gene dat men zich te lui acht om te klikkeren, maar ik ben juist te lui om zomaar wat aan te klooien voor ik me redelijk zeker voel over waar ik mee bezig ben en waar ik ermee naar toe wil. Het "think/plan/do" zeg maar.
Dat betekent bijvoorbeeld van te voren grondig overdenken welke cues ik op welke manier met zo'n halsring zou willen installeren. Lastig als je paard ook nog in ontwikkeling is. Met Droppie zou het geen probleem geweest zijn, maar die had echt iets aan zijn hoofd nodig (of ik kon niet goed genoeg rijden om het, met hem, zonder te kunnen) om niet uit elkaar te vallen in zijn neiging naar laterale gang. Ik zie zeer helder dat ik libra toen bedacht heb met daarbij Draupnir's eigenaardigheden tussen mijn oren.

Sas woont nu sinds kort op haar eigen boerderij aan de Duitse kant. Heel leuke rit tussen onze stekkies en prachtige gebiedjes er tussenin ook dus er gaat wrsch. weer veel meer gereden worden...

Frans Veldman schreef op zaterdag 20 december 2008, 21:07:


JA Frans maar eerlijk ,'t klopt ni , echt ni !! na ervaringen van honderden paarden over toch een twintigtal jaren ! 'T kloppppppppppppppppppppt echt niet !!

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 20 december 2008, 22:01:

O knoopjes met één touwtje (normaal een rond knoopje met twee

Ilona , jij vraagt maar één controle !! de beperking om niet te snel te gaan !! en dat zal het zo een beetje zijn ! Er bestaat nog meer acher de einder dan dat !!! Op de rest ga ik niet in hoor !!

Spirithorses schreef op zondag 21 december 2008, 0:23:


Wie zei dat ook al weer en dik jaar geleden ?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 21 december 2008, 1:11:


Ik - langer dan 1 jaar geleden overigens
Dingen die en licht moeten zijn en snel moeten kunnen lossen kun je het best van koord maken.

Ilona Kooistra schreef :

Theoretisch gezien zou dat het mooiste zijn maar in de praktijk is er een heleboel méér waarmee je rekening moet houden dus je kunt nooit voor de volle 100 % alleen op je geïnstalleerde cues vertrouwen:
Persoonlijke dingen van je paard op dát moment (wind, koude, irritatie, blijdschap, temperament, etc).

Ik denk dat het maar voor weinigen weggelegd is om écht zonder iets te kunnen, en dan meestal als je kritisch gaat kijken zie je dat die persoon alleen in een omheinde omgeving rijdt, of altijd alleen rijdt, misschien niet galoppeert, of misschien alleen riching huis galoppeert, alles in vertrouwde patronen.

BD bijvoorbeeld, is een van de meest gevoelige paarden die ik ooit onder mijn kont had. Die rijd ik moeiteloos voorop in de groep op buitenritten met een halsring. Maar ik weet precies wat, waar en wanneer ik met haar wil/kan/moet. Zo makkelijk als ze is, toch heeft ook zij momenten waarop haar temperament het over wil nemen en zij een stuk minder 'toegankelijk' voor mijn hulpen is. Het zijn overigens altijd de meer rengalop-achtige omstandigheden waarop ze dit uitprobeert. Vandaar bijvoorbeeld ook dat checken waar ik een paar dagen geleden over schreef. Voor háár is dit absoluut van toepassing. Eén millimeter méér en ze is effe weg. Zo braaf als ze is, haar renbaan intinct blijft altijd aanwezig.

Indy bijvoorbeeld is nog láng niet toe aan een halsring, die is nog veel te ongebalanceerd, energiek, bezig met hárd willen gaan (mag dus niet van mij). Ze is nu bijna 6 en ik denk dat ik tot minstens een leeftijd van 10 jaar nodig heb voordat ze wat begint te 'zakken' en zover is dat ze onder alle omstandigheden bij mij kan blijven.

Terwijl Spirit nu al zo goed aan de hulpen is (en dat ook leuk vindt) is dat ik het met hem wel al heel jong kan gaan uitproberen. Die blijft wel bij me, daar kan ik op vertrouwen.

Het ligt dus ook heel erg aan het paard.

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef :


Ik denk dat de mensen die er tevreden over zijn voornamelijk die rijders zijn die altijd met bit, neusriem en sperriempje reden. Dan is het paard die beknelling (sorry, kan het niet positiever omschrijven) al gewend en wéét het dat het daar toch niet onderuit kan.
Ik heb mijn vingers eens onder het kingedeelte van zo'n kruislings leren en biothaan hoofdstel gelegd en toen iemand aan de teugels laten trekken en weer loslaten; het ding reageert door heel erg te knevelen, de druk laat te langzaam los maar blijft dan nóg voor zeker de helft aansnoeren.
De rondgevlochten touwdingesen zijn de enigen die een betere release hadden maar dan nog komt je niet tot 100 % kin release.

(Isabel) Jij schreef ook dat de ronde neusriemen bij de sidepulls zo hard zijn, maar ook daarin zijn verschillende modellen en 'hardheden'. Volgens mij heb jij indertijd de "Bombita" gehad en die is vrij stevig inwerkend ja, vind ik ook.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 21 december 2008, 9:34:


Ja, Pien, dat kan, ik had moeten schrijven, de ronde neusriem die ik had voor Opal op de sidepull was veel te scherp voor haar.

Opal deed het trouwens prima op het Cook hoofdstel, dus het is niet het kruislingse systeem wat bij haar het probleem was. Volgens mij is de release ook helemaal niet zo langzaam bij het beta hoofdstel van Cook, maar niet echt belangrijk om daar een welles nietes spelletje over te beginnen.
Feit is dat de release gewoon zo snel mogelijk moet zijn, en ik vind de side pull daar inderdaad heel goed voor. Maar dan moet ik er een andere neusriem op doen. Een zachte brede (ook al wordt de druk niet verdeeld )
Nu train ik haar met stalhalster en wat de volgende stap wordt, dat zien we dan wel weer.

Spirithorses schreef op zondag 21 december 2008, 9:34:


Dat knevelend effect herken ik ook, vooral bij die goedkope versie cook-a-like. De neusriem is onderdeel van het kruislingssysteem. Jeen is altijd met een bit gereden, opgeleid als tuigpaard en echt beresterk. Ik heb eerst de cook-a-like versie geprobeerd, hij moest er aan wennen en had de neiging te gaan "hangen". Ik vond het zwaar rijden en vond inderdaad de release zeer mager. Bij het echt Dr. Cook hoofdstel zitten er ook ringen aan de neusriem, die wel kan sluiten en dus geen onderdeel van het kruislingssysteem is. Om Jeen het bit af te leren, hij is erg op zijn mond gereden, bevestig ik de teugels aan deze neusriem en oefen heel veel met afwenden, gebroken lijnen lopen etc., waarbij ik mijn handen beweeg alsof ik op een fiets zit en mijn gewicht iets verplaatst, heel licht. Als we naar rechts willen, til ik mijn rechterhand iets op zodat hij voor Jeen nog duidelijker is, er wordt niet getrokken.
Dat is voor mij de reden geweest de cook-a-like versie in de hoek te hangen en een degelijk Cook hoofdstel aan te schaffen. Ik zat met de cook-a-like versie regelmatig over de hals van Jeen heen te hangen om het kruislingssysteem los te trekken. Dan kun je maar beter met een goed passend halster rijden.

e m kraak schreef op zondag 21 december 2008, 3:40:


Blijf je toch nog altijd het "snoereffekt" houden en daar ben ik niet zo voor te vinden Egon .

Anja Seijn schreef op zondag 21 december 2008, 9:53:


Op deze link naar de webshop van Emiel Voest zie je 2 hoofdstellen,

http://www.emielvoest.nl/hst/e05v30a/emvoest.nsf/Shop?openform&Freestyle%20artikelen&Rijden

Vertel eens welke jij gebruikt?
Hoofdstel 1 = systeem Meroth
Hoofdstel 2 = systeem Cook

De werking is niet vergelijkbaar, ondanks dat er in bijde gevallen gesproken word over "kruislinks" systeem.

Het "Merotisch systeem" is géén "Cook a like" !!


Nils en Olly

Random schreef op vrijdag 19 december 2008, 21:48:


Ik weet niet op welke manier je wilt rijden, maar ik denk dat je als je bitloos wilt rijden, even alle klassieke dressuur moet vergeten, alsook het sturen aan het hoofd. Ik doe nog iets om z'n hoofd voor de veiligheid, maar in feite gebruik ik het niet, alleen mocht hij in uitzonderlijk geval schrikken of bokken, heb ik nog 'iets' dat ik bij nood kan gebruiken.
Ik laat alles los en rijdt m'n pony alleen op de benen (beetje à la Western). Ik maak alleen maar wendingen, rij bijna nooit rechtdoor. Ik rij ook nooit in een piste, want dan zoeken ze steun bij de zijkanten, ik bepaal de lijnen en fixeer me op punten waar ik naartoe wil. Pobeer zo weinig mogelijk signalen te geven, maar kordaat en duidelijk. Bij het aandrukken van m'n buitenbeen en weg druk binnenbeen draait hij links of rechts, afhankelijk v/d richting waarin we rijden. Stoppen heb ik eerst op de grond geleerd, nu bij het aandrukken van beide knieen en woordje (ho) stopt hij bijna op de seconde. Dit hamer ik erin door bijna dagelijks te herhalen en als ik voel dat het lukt gaan we buiten, want buiten de vertrouwde omgeving zouden ze nog eens dovenmansoren durven hebben in't begin.
Dus vooraleer je hoofdstel nodig hebt kun je gerust aan de slag met touwhalster, als je eerst goed traint op beenwerk, want dat is in feite je stuur.