Ik ben op zoek naar tips om het handpaardrijden makkelijker te maken.
Probleem is dat Pasha nogal makkelijk trapt naar een ander paard.
Met Ulke geeft dit geen problemen, want die loopt meestal los mee.Nu heb ik Malajka ook almeegenomen,maar die moet eerst nog mee aan 't touw. Alhoewel ze op de weide maatjes zijn trapt ze er toch regelmatig naar.Dit wil ik natuurlijk liever niet.Ik krijg het héél slecht opgelost.Ben dus op zoek naar een gouden tip, al weet ik ook wel dat het niet makkelijk zal zijn.

jan.

jan seykens schreef op donderdag 18 december 2008, 13:57:


Is het wel trappen naar? Of is het vrolijkheid? Luna sloeg ook met de bijde benen naar achteren, schudde haar hoofd, beet in mijn fietstassen en bokte iets. Ze deed dit in het begin van de rit, ik beschouwde het als vrolijkheid en opwinding. Terug naar stap of stoppen was voldoende om haar manieren te leren. Als het bij jou wat negatiever in het gemoed zit, dan zul je haar moeten leren dat jij het bereden paard beschermt. Tot zover mijn 2cents en ik ben benieuwd naar de uiteindelijke oplossing. Soms gaat het ook vanzelf over, emoties vlakken af door gewoonte vorming, vooral als er geen winst mee te behalen valt.

Groet, Michiel

jan seykens schreef op donderdag 18 december 2008, 13:57:


Ohh dit is je rijpaard? Wel rageer dan gelijk alsof je tussen deze twee paarden staat. Ze denkt dat je alleen met haar loopt en boos kan doen naar "vreemde naast lopende paarden", terwijl je met je handpaard aan het werk bent, komt zij trappen geven. Dat begrijpt ze dus nog niet geheel.

Groet, Michiel

jan seykens schreef op donderdag 18 december 2008, 13:57:


Tja das lastig.. weet je de oorzaak van het trappen? Is ze bang, of gewoon boos. Sieta trapte vroeger ook als ik met haar liep of met haar aan het rijden was en dat was ook niet zo makkelijk om af te leren. Inmiddels kiest ze er nu voor om zelf aan de kant te gaan als ze iets niet prettig meer vindt, of ze moet zo opgesloten zijn dat ze geen kant meer op kan, dan geeft ze nog wel eens een trap, maar dat soort situaties komen eigenlijk nooit voor.

Ik zette haar kont de andere kant op, en dat doet ze nu dus uit zichzelf al, maar tijdens het rijden kan dat natuurlijk alleen voor een kort moment. Hoe is het als je het handpaard wat verder naar voren laat lopen? Dat Pascha zich dus echt om zou moeten draaien om een trap te kunnen geven. Weet dat het niet ideaal is als het handpaard vóór het leidpaard loopt, maar als dat een tijdelijke oplossing kan zijn zodat Pascha kan wennen aan het feit dat er aan ander paard naast loopt...

Ik weet natuurlijk niet hoe het precies verloopt bij jou, maar ik zou haar met mijn stem toespreken en met mijn been haar kont de andere kant op zetten als ze de neiging tot trappen vertoont. En uitvoerig belonen dus als het goed gaat. Zo is het bij siet ook gelukt.

jan seykens schreef op donderdag 18 december 2008, 13:57:


@ Jan: Ik rijd enkele keren per week met verschillende handpaarden (meestal ook rijders erop).
In de eerste plaats moeten de rollen duidelijk zijn. Het handpaard volgt het rijdpaard en mag dus nooit vóór het rijdpaard komen, want dan kan het handpaard het rijdpaard blokkeren en de weg versperren en verlies jij controle maar dat had je zelf ook vast al bedacht.

BD wil ook wel eens de oren plat leggen en trappen naar andere paarden die meegaan aan een touwtje, vooral als ze te kort achter haar lopen. Zij doet dat uit leidmotieven om het desbetreffende paard op de plek te zetten (in andere situaties trapt ze zelden). Toch ben ik er niet altijd van gecharmeerd, ik heb liever zélf de touwtjes in handen dus ik rijd haar op zulke momenten even stevig naar voren. Eigenlijk waarschuw ik haar al als de oren plat gaan, zo van 'dénk eraan he' en dan laat ze het wel uit d'r hoofd. Naar voren rijden dus, gaan de oortjes ook weer naar voren haar belonen.

@ Michiel: Dat het leidpaard trapt naar het handpaard heeft niks met vrolijkheid te maken. Een leidpaard moet betrouwbaar zijn en je moet er op elk moment op kunnen rekenen, al helemaal als je een jong handpaard bij je hebt dat nog is aan het leren, dan kun je die flauwekul niet gebruiken. Twee paarden tegelijk waarbij de een de ander loopt te trappen zet je ook niet zomaar even op de rem, die moeten dóór kunnen terwijl je ingrijpt.
Ik maak zelden mee dat het hándpaard gaat lopen trappen. Een paard kan pas handpaard zijn als het grondwerk 'erin' zit en ze netjes aan een touwtje kunnen lopen. Als het me toch zou gebeuren overigens, zou ik het rijdpaard carte blanche geven om het handpaard op de plek te zetten. Zulke fratsen gaan inderdaad over als je veel oefent en naar vóren blijft rijden. Als je op de rem gaat ontstaat er juist geklungel.

Nogmaals, ik doe het meerdere keren per week (heb tijdens de lessen altijd wel een beginner aan een touwtje mee op de buitenritten). Het maakt mij ook niks uit welk paard ik aan een touwtje heb, ik doe het gewoon, maar ik moet er op alle momenten en in alle gangen veilig mee door verkeer, langs landbouwvoertuigen, plastic, door water etc kunnen.
Op mijn site staan wat filmpjes van Spirit en wat foto's met handpaarden.

Groet, Pien

Jan, mijn dochter neemt haar jaarling mee als handpaard naast haar pony. De pony is dominant en verdraagt eigenlijk vrij weinig van andere paarden, de jaarling wil wel eens uittesten.
We hebben het aangeleerd eerst met beiden aan de hand, dan ik het jonge paard aan een touwtje en mee lopend, dan dochter beide paarden en ik er langs, dan pas zoals het hoort.
De pony wordt inderdaad berispt (eheheh) als hij dreigt te trappen. Hij doet het dan ook niet. Hij mag wel naar opzij happen en krijgt daarvoor zijn hals vrij als het jonge paard hem wil inhalen.
En verder is het gewoon oefenen, oefenen en oefenen.
Tussendoor is hier thuis ook de regel dat het paard waar ik of Anna mee bezig zijn "van mij" zijn en dus bij mij en bij mijn ruimte horen en daar moet afgebleven worden, nemen mijn "rang" aan en wordt dus voor opzij gegaan.
Wil het rijpaard toch vervelend doen tijdens het rijden inderdaad zoals Pien zij aan het werk zetten. Geen flauwekul, de leiding ligt bij de ruiter.
Eens de pony dat doorhad was het zeer makkelijk, ook al is hij ondertussen een pak kleiner dan het handpaard. Het makkelijkste is het als het handpaard langs je loopt met het hoofd ongeveer thv de schouder van het rijpaard. Je zorgt er zelf voor dat het niet achterblijft maar naast je (krijgt daardoor ook minder kans om getrapt te worden) en je rijpaard wijst hem terug als hij te ver naar voor komt.

Sieta schreef op donderdag 18 december 2008, 17:15:


Hum, ik denk dat wanneer Jan zijn handpaard meer naast Pascha laat lopen, Pascha gewoon overschakelt op bijten... Ik herken veel van Pascha in ons Couscous, die heeft ook zo'n karakter. En dat heeft helemaal niets maar dan ook niets met "bang" te maken !

Marianne

Helpt het als je eerst in een veilige omgeving béide paarden aan de hand voert? In de bak bijvoorbeeld. Zo leren ze met jou en elkaar meelopen.

Daarna ga je wandelen met beide paarden, terwijl je zelf nog op de grond staat. Eventueel een helper meenemen die in de buurt is en een paard kan overnemen als ze te erg gaan kwallen.

Daarna in de bak of weide oefenen met paard en handpaard. Daarna pas naar buiten.

Ik moet zeggen dat ik wel meteen naar buiten gegaan ben met Arabesk en zoon als handpaard. Het enige probleem met die twee is, dat ze beide lastig vooruit te branden zijn of juist ineens wel gaan lopen waardoor ik in tweeën gesplit werd. En zoon snapte het nog niet helemaal als k wilde aandraven. Inmiddels snapt hij dat.

marianne laenen schreef op donderdag 18 december 2008, 22:02:


Daarom vraag ik het ook, ik ken Pascha niet. Ik heb trouwens liever dat ze bijten dat dat ze trappen. Hoe dan ook zul je er toch íets mee moeten, wat ze ook voor nieuws verzint. Of je moet het gewoon opgeven en accepteren dat het geen handig leidpaard is, als niets lukt.
Een leidpaard wat zijn/haar ruimte verdedigt is in bepaalde opzichten juist handig, wat betreft het afsnijden/inhalen van het handpaard. Maar moet natuurlijk wel onder controle blijven.

Gudrun schreef :

Zo gaf BD Spirit een knauw als hij te ver naar voren kwam.
Maar trappen mocht ze nooit. Want dan wilde Spirit niet meer vooruit en bleef hij 'hangen', dat maakt bang. Handpaard moet bij mij ook ter hoogte van de schouder van het leidpaard lopen.

marianne laenen schreef :

Maar je kunt dit gedrag toch ook corrigeren? Als jij niet wilt dat je paard bijt mág ze niet bijten. Hup, waarschuwen, naar voren rijden, goed moment creëren en belonen.
Maar niet alle paarden zijn uitermate geschikt als leidpaard. Je moet hem/haar met één hand kunnen rijden (onder controle houden), paard moet niet gaan lopen schandalen tegen anderen, cool zijn in verkeer of niet alledaagse situaties etc.

Arabesk schreef :
> Ik moet zeggen dat ik wel meteen naar buiten gegaan ben met

Een handpaard moet als het effe kan méégaan in de stroom van de groep, dus méé willen draven en meebewegen. Ik heb ook wel eens een handpaard bij me dat in een totaal andere energie zit, of 'lui' is, achter je gaat hangen oid en dat is niet handig naast een Arabier, dat werkt niet.
Dan wordt het slepen of inderdaad in tweeën gedeeld worden

Toevallig afgelopen weekend voor het eerst met Ophir als handpaard geoefend: http://www.spirithorses.be/dagelijksedingen.html .
Op de (2e) foto zie je Manon nog wat sturen en richting aangeven (we waren 5 minuten op weg) hij moest echt nog leren dat hij niet áchter maar náást het leidpaard moest lopen, dat duurde even maar hij had het na 10 minuutjes wel in de gaten. Zo konden we zelfs draven. Het was even uitproberen of hij niet ging hangen of bleef stappen maar hij pikte het al snel mee op. Voordeel was wel dat hij de cue voor 'draf' al tijdens zijn grondwerksessies geleerd had.

De foto erboven dat ben ik met mijn 8 jarige nichtje. Izzy is buiten een vrij voorwaartse pony, maar als ik Indy afrem gaat Izzy daar heel gemakkelijk in mee. Dat heb ik haar niet geleerd, ze pikte dat als vanzelf op. Dus dat is erg handig.

Groet, Pien

Michiel schreef op donderdag 18 december 2008, 15:59:


Het is zeker geen bokje van vrolijkheid o.i.d., ze weet héél goed dat ik het niet wil.

jan.

Sieta schreef op donderdag 18 december 2008, 17:15:


Waarom, ik heb me het hoofd al meermaals over gebroken, maar 'k weet het niet.Het is wel fel verbeterd, naar Ulke bv trapt ze nooit meer, maar die blijft meestal uit haar buurt.Ik verhef mn stem ook als ik het zie aankomen,
en ze weet best wel dat ik het niet op prijs stel.Belonen als het goed gaat is wat moeilijker, het kan uren goed gaan en dan ineens als ik m'n aandacht bij iets anders effe moet hebben en Mala komt iets te dicht, bam soms ook zonder verwittiging, of toch geen waarneembare voor mij.
Mala voorop laten lopen durf ik niet, daar is ze nog niet klaar voor en ken ik haar nog onvoldoende, ze is nu een jaar hier.

jan.

Spirithorses schreef op donderdag 18 december 2008, 17:44:


Het is niet dat ze het niet kent, met Ulke heeft ze echt over de jaren heen wel duizenden km gemaakt, afwisseld als leid en handpaard.
Ze is helemaal niet onervaren, 't is wel een zenuwpees en eigenlijk niet het typevoorbeeld van een leidpaard.
Ik kan er mee voorbij brullende motoren ofzo, maar iets onzichtbaar(voormij) en ze springt 2 m opzij.
Bij mogen ze ook zeker niet voor m'n knie komen, maar dit is voor Pasha
dikwijls al te dicht.

Dit is zo'n beetje m'n ideaal, maar met een jong paard durf ik dat niet.

http://www.youtube.com/watch?v=nPx46iZaRUw

jan.

Gudrun schreef op donderdag 18 december 2008, 21:36:


Ter hoogte van de schouder is normaal gezien het ideaal, en is stap gaat dit wel, maar als het wat sneller gaat wil ik ze wel verder naar achter en daar zit het probleem mss, bedankt.

jan.

marianne laenen schreef op donderdag 18 december 2008, 22:02:


Ja, ik heb ook al dikwijls gedacht dat ze familie isvan Couscous.
Pasha bijt ook naar paarden die haar willen voorbij steken op tempo.
Niet dat ik dat toelaat hoor, maar soms verrast ze me nog.

jan.