Peter Donck schreef op zondag 9 november 2008, 9:52:


Volgens mijn veearts is een klophengst wel degelijk vruchtbaar, de kans is echter zeer klein in verband met de kwaliteit van het zaad. In een normale situatie wordt het zaad buiten het lichaam opgeslagen. Doordat bij een klophengst de bal in het lichaam zit, is de temperatuur van het zaad, om van goede kwaliteit te zijn, te hoog. De kans is klein dat er een merrie succesvol gedekt wordt door een klophengst, maar je hoeft maar één kleine zwemmer te hebben die tegen tropische temperaturen kan en je krijgt 11 maanden later een veulen!

Anja Seijn schreef op vrijdag 7 november 2008, 21:26:


Hoi Anja,

Biotex groen is geparfumeerd en weet niet beter dan biotex blauw.
Weet niet of het kwaad kan.

Groet Conny

Natuurlijk ben ik het met jou (en het onderzoek) eens dat P+ gebruiken moordend is voor de kwaliteit van je trainen en je relatie met je dier. En natuurlijk is wijken-voor-druk aversief, omdat als er weggeweken wordt voor de druk dat betekent dat de druk duidelijk aversief was (outcome based).


Nee, geen betere trainers (dat zal van ook van individu tot individu afhangen zeker?). Wel ándere. Met andere verwachtingspatronen, zoals Egon schrijft.

Toen ik met Kayce Cover rondliep bij de zoo vroeg ik aan de hoofdoppasser (nu directeur) wat hij het gevaarlijkste dier van allemaal vond. "Wat jij doet", zei hij, "het paard". Daar was ik nogal verbaasd over, uiteraard, maar z'n uitleg was dat ze groot zijn, onvoorspelbaar, dat we in unprotected contact werken en potentieel gevaarlijk gedrag (bvb springen als een gewilde gebalde krachtexplosie!) aanmoedigen .

Ik weet dat je niets hebt met Ken Ramirez of Ted Turner of Todd Feucht of Kayce Cover of Jenifer Hurley (en ja, ik heb enkel van hén les gehad en (nog) niet van Bob) maar het verschil is dat door les bij hén te volgen ik zowel heel veel geleerd heb over wat hetzelfde is als over wat verschillend is. En wat verschillend is niet alleen de supergecontroleerde omstandigheden waarin ze werken, maar ook wat ze (slechts) verwachten van hun dieren:
- de meeste dieren trainen ze alleen maar in protected of semi-protected contact
- alleen als je al jàren in het (zorgvuldig begeleide) trainingsteam zit mag je in het water (unprotected contact)
- zoodieren leren meestal enkel husbandry (bodyparts doorheen de tralies of uit het water aanbieden) en zich verplaatsen van de ene kooi naar de andere
- marinedieren (zorgvuldig uitgekozen) leren daarnaast een beperkt aantal speloefeningen waarvan slechts een paar "goed genoeg" moeten zijn.
- nu zal je zeggen "maar Bob...". Bob trainde de meeste van z'n dieren om 2 of 3 dingen heel goed te doen.

Wij?
- wij werken met grote onvoorspelbare dieren in unprotected contact.
- deze dieren zijn vaak nauwelijks geselecteerd op hun karakter en er wordt zelfs bij gevaarlijk gedrag in unprotected contact gewerkt, ook al kennen trainer en dier elkaar niet.
- we krijgen geen formele training over trainen, geen team met goed betaalde mensen, geen dure facilitaties.
- we leren onze paarden niet alleen husbandry, maar we brengen ze van het begin af aan overal naartoe in ongecontroleerde omstandigheden (trailers! wedstrijden! uitstappen! verandering van wei/stal/kuddegenoten!) De meeste dieren verlaten hun kooien/bassins nooit en als er iets in de groep veranderd wordt het maandenlang voorbereid.
- we verwachten dat ze honderd-en-een dingen goed kennen (wat moet de gemiddelde hond (die 24/24 bij ons in huis leeft!) kennen? zit-lig-hier-blijf-niet blaffen-niet trekken aan de lijn-apport en we spreken al over een "goed opgevoede" hond)?
- en het allergrootste verschil? we kruipen er bovenop en verwachten dat ze ook daar honderd-en-een dingen goed kennen (al die cues! al die combinaties van cues!).
- ...en hun hoofd (en hopelijk hun ruiter) niet verliezen in de meest crazy omstandigheden.
- er zijn paardentrainers die ondanks alles niet zo slecht presteren - dingen waar zij naar opkijken (Ted Turner: "do you mean to say that you trained a horse to catch frisbees? An ungulate? Wow - if you can do that you can join our senior team!").

Maar - en daar heb je gelijk in - we kunnen uiteraard een heleboel van deze mensen opsteken (anders zou ik toch niet telkens weer gaan lessen bij die mensen?). Zij hebben namelijk alles over R+ en P- uitgetest (precies omdat het kon in zo'n gecontroleerde omstandigheden), en alles bijgehouden, en ze geven uitstekend gestructureerd les.

En daarmee komen we uiteraard bij de essentie van wat ons bindt, Piet. Het geloof dat alles te trainen valt met positieve bekrachtiging (en dus ook P-), als je het maar goed genoeg doet. Als je maar gaat nadenken over hoe dat eigenlijk gaat, trainen. Ik train in principe àlles met positieve bekrachtiging, en ik denk dat je het met die twee keer per jaar ook wel met me eens bent.
Als andere ItClicks-trainers (zoals Eva) daarover (in gradatie!) van mening verschillen dan vind ik dat hun goed recht - als ze maar evolueren.

Maar ik blijf erbij: druk is niet *per definitie* aversief. Anders zou je niet hand in hand willen lopen met je lief; laat staan dansen (waarbij de ene de andere leidt en de andere grààg volgt). Het méégaan met druk tot de druk ophoudt (bvb de teugel naar beneden volgen), dat kan je zo eenvoudig aanleren als modifier cues; zelfs toelaten dat het dier zélf druk uitoefent (in contact blijven met een target!).
Het vraagt alleen maar wat verbeelding en goodwill om niet automatisch terug te vallen op dat wat je kent van vroeger, waar je slechte de helft van het operante kwadrant ter beschikking had.
Ik denk dat dàt een van de meest onderschatte voordelen is van clickertraining: het dwingt niet alleen het pààrd om een beetje oorspronkelijk te denken, maar ook de mens.

Peter Donck schreef op zondag 9 november 2008, 9:52:

Anja Seijn schreef op zondag 9 november 2008, 10:00:


Ik heb iemand gekend, met 5 dochters, waarvan ik er met een getrouwd ben.
Als uit de ene de merrietjes komen en uit de ander de hengstjes, is het logisch dat ik een zoon en een dochter heb.

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

van lennep schreef op zaterdag 8 november 2008, 7:08:



PS; Ben alles weer even opnieuw aan het lezen, vandaar mijn late reactie.
Ik heb een hele zak met allemaal verschillende proefverpakkingen gekregen , van brok tot slobber tot muslie met en zonder melasse , met haver en zonder etc.
Daarnaast nog mijn eigen beloningen , en ik wissel het nu sterk af.
Soms in een sessie een keer , maar meestal begin ik een volgende sessie met een andere beloning , of ga ik wel langer door met hetzelfde brokje...
Tot nu toe krijg ik het idee dat ze sneller reageerd , en af en toe blij verrrast met een zoete hap.
Bij een grote stap in de goede richting ben ik ook geneigd om meer te geven , maar ik vraag me af of dat wel echt slim is....
Zou ik dit zeker willen weten , dan zou ik veel meer moeten opschrijven over behaalde resultaten tijdens de training.
Dit vind ik erg moeilijk als ik alleen bezig ben...

Gr Esther

Peter Donck schreef op zondag 9 november 2008, 9:52:


Maggio had kleine ballen voor zijn leeftijd. Die van Spirit zijn een stúk groter. Inderdaad veel bewegen, Maggio loopt nu gewoon op de weide naast de andere paarden en het gaat verder wel goed met hem, hij is nog precies dezelfde Maggio, alleen iets bedaarder nu.

Eergisteren heeft-ie al even staan klooien met 19 jarige Holly die hem helemaal zag zitten. Draadje ertussen en opletten dat hij zich niet teveel opwindt natuurlijk. Ik kijk naar hem en voel dat hij verder nog helemaal dezelfde is, dat is fijn om te ervaren. Je kunt nu met de merries gewoon langs hem lopen, hij roept nog wat, maar dat hele heftige naar de draad rennen, zich opblazen en over de draad willen jumpen lijkt wat gezakt te zijn. Hij is nog wel 'hengst', maar de scherpe kantjes zijn er even af, natuurlijk ook doordat hij nog aan het herstellen is.

Mocht het toch niet gaan lukken in de mannengroep dan krijgt hij binnenkort zijn eigen merriegroepje. Het zal wel nog even duren, eerst herstellen, maar we hebben goede hoop nu.

Groet, Pien

Cindy Helms schreef op vrijdag 7 november 2008, 18:47:


Kan niet wachten.......

Nils Vellinga schreef op zaterdag 8 november 2008, 0:13:


Het is nog niet een echte gewoonte , voor mij niet , en voor Namkje ook niet.
Ik heb ook nog geen eindresultaat gezien , en zolang ik daar nog mee aan het werk ben , kan ik zowieso andere reacties van haar verwachten.
Ik kan me geen paard voorstellen die trailerrijden echt leuk vind , gezien de aard van het beessie.
Vandaag weer even ervaring opdoen.
Ik bedenk met net dat ik haar dan even ga checken voor we de snelweg opdraaien , en direct daarna.
Dan kan ik misschien met meer zekerheid zeggen waar ze het meeste moeite mee heeft.
Eens kijken of ik mezelf gecontroleerd kan laten inhalen door een vrachtwagen , want dat is nog niet gebeurd.

Gr Esther

stumperd schreef op zondag 9 november 2008, 10:04:


Dan ga ik het zekere voor het onzekere een pak Blauw aanschaffen. Vooral die tip bij mok vind ik erg handig. Mok is nu onder controle, maar ik heb in het verleden wel meegemaakt dat er ineens een soort van mokaanval is, handig om het door een zuiverend papje de kop in te drukken.
Dank voor de tip!
Groet, Anja

Mariss schreef op zaterdag 8 november 2008, 18:49:


Ik word er ook een beetje gek van, vanmorgen ook 2 dikke onderachterbenen bij mijn paard. Omdat het er 2 waren, gewoon gereden, haha. Ik geef ze sinds kort subli seniores priores bij, gewoon bietenpulp met wat vitamines en mineralen. Of het nou weer daar aan ligt, ook weer een ponietje bevangen, ik weet t gewoon niet meer. Hoop voor je dat het snel weer wegtrekt, maar je ziet you are not the only one. Gister hebben ze niet eens in de wei gestaan, wel heeft mijn vader (oppas voor 1 dag) veel hooi gegeven, want er lag zelfs nog hooi. Komt nooit voor, ze eten altijd alles op.