Al enige tijd vraag ik me af hoe anderen het voor elkaar krijgen om hun 3 (of meer) paarden voldoende beweging te geven, en daarnaast wellicht ook nog eens elke dag de mest uit de wei te halen en regelmatig hun hoeven te doen?

Ik loop zelf namelijk een beetje "vast" als het ware. Ik had eerst 1 paard, dat ging prima, werd elke week wel 5x mee gewerkt. Toen hij aan huis kwam te staan, moest er voor hem een maatje bij komen,en een tweede paardje kon ik ook nog wel rijden/longeren. Echter kreeg ik bij deze D-pony een B-ponytje erbij (van dezelfde eigenaar) die ik heb genomen puur als weidemaatje. Nu blijkt dit ponytje gevoelig voor hoefbevangenheid, en omdat ie snel dik wordt vind ik echt dat ie minimaal 5x per week gereden/gelongeerd móet worden om problemen te voorkomen.

Nu doe ik het zo, dat ik het ponytje 5x per week beweging geef. En daarnaast om de dag mijn paard of de andere pony. Dus vrijwel altijd wel 2 per dag, of soms eentje als de kleinste een dagje vrij krijgt. Daarnaast ben ik elke dag zo'n 30 min. bezig met de mest uit de wei halen. Wat erop neer komt dat ik dagelijks in mijn eentje wel zo'n 4 uur bezig ben met de paarden (opzadelen, beweging geven, hoeven uitkrabben, wegens tandprobleem tanden poetsen bij D-pony, voeren), naast mijn werk, en andere dieren.
Ik merk alleen dat het me sloopt. Niet alleen mijn lijf begint langzaam maar zeker te protesteren, maar ook mentaal zit het ff niet zo lekker om elke dag het gevoel te hebben dat er zoveel MOET gebeuren, en dit 7 dagen in de week, dag in, dag uit,hele jaar door. Het plezier verdwijnt hierdoor. Ik leg mezelf dit gevoel natuurlijk zelf op omdat ik vind dat de paarden hun beweging horen te hebben. Mijn paard en de middelste pony zijn allebei al 18 en wil ik graag een beetje soepel houden. En tegelijkertijd wil ik de kleinste pony van 13 jaar gezond houden. Maar doordat ik het allemaal zo goed mogelijk wil hebben voor de paardjes, en er geen een weg wil doen heb ik het me wel heel moeilijk gemaakt op de lange termijn. Bijrijdsters heb ik ook gehad, maar die komen en gaan, en aangezien ik daar ook een hoop tijd/energie insteek om dit op een goede manier te begeleiden blijkt dit zich niet zomaar terug te betalen in de vorm van een helpende hand.
De paarden staan hier heerlijk, hebben 24 uur weidegang, hele jaar door gras (wel met beleid vanwege de B-pony), doen het prima op gras,hooi en mineralenblok, hebben een ideale inloopstal en zitten lekker in hun vel. Dat maakt het voor mij ook zo moeilijk om er uberhaubt aan te denken om er eentje weg te doen, aangezien ik ze voor t leven heb genomen en weet dat ze hier verder goed staan. Mijn vriend opperde al om er eentje "met pensioen" te doen, zodat ik er een minder beweging hoef te geven, maar ja, ze zijn er in mijn ogen nog lang niet aan toe, werken graag en mankeren verder niets om op pensioen te hoeven gaan. Mijn vriend wil niet dat de paarden ten koste gaan van mij, waar het nu wel naar uit dreigt te gaan. Vandaar mijn vraag hoe jullie dit doen? Zijn jullie ook zoveel tijd kwijt aan je paarden? Wil ik misschien teveel? Wat zou de minimale hoeveelheid beweging zijn die je een paard geeft om soepel te blijven? Dat is natuurlijk ook weer afhankelijk per individu. Ik verwacht geen hoogstandjes van ze, rijdt puur recreatief, ben pas begonnen met grondwerk, en maak graag bosritten.
Een stapmolen daar moet ik (zoals velen hier ws. niet aan denken) en een paddock paradise voor wat extra loopafstand is helaas niet mogelijk.
Heeft er iemand suggesties hoe ik het voor mezelf wat makkelijker kan maken?

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op donderdag 6 november 2008, 13:22:


Heey Jolanda!

is het misschien een optie om te gaan rijden met een van de paarden en dan nog eentje als handpaard mee te nemen? dat kun je ook steeds afwisselen met wie je meeneemt. zo krijgen toch 2 paarden in 1 rit hun beweging.
Lijkt me moeilijk hoor, zoveel werk. heel veel succes ermee! ik hoop dat je snel een oplossing vind.

Groetjes,

Anne

Wat is je probleem precies?

Neem een half uur de tijd, een stopwatch en schat de afstand die je paard loopt in vijf, tien of 15 minuten en bereken dit verhoudingsgewijs naar 24h.

Onze paarden bewegen in de paddock toch nog zo'n 12-15 km per etmaal. Grazend in een weide kom je ook ongeveer daar op. In een HITactiefstal lopen paarden zo'n 10 km.

In een box van 3x3 lopen ze 800 meter.

Voor wilde paarden worden schattingen gemaakt van 20-80 km per etmaal.

Als jij verder geen endurance wedstrijden wilt rijden van >30 km hoef je echt niet elke dag te rijden.

En anders neem je toch gewoon een paar leuke bijrijdstertjes?

ter info

wij hebben vier paarden, arno 2 en ik 2.

Als we met z'n tweeën zijn kost het drie kwartier om te voeren en te mesten. In m'n eentje red ik het in een uur, mits de kruiwagen niet omflikkert met alle poep erin.

Wat heel veel tijd scheelt:

- kruiwagen met twee wielen
- mestboy's waarmee je de poep schept en in die kruiwagen gooit
- hooinetten van www.hooinet.nl , daar hebben wij er vijf van en in elk hooinet gaat een lading hooi van ongeveer één kruiwagen vol.
- rondom de hooinetten is het betegeld, omdat dat makkelijker schoon te houden is
- water staat in speciekuipen en er ligt een tuinslang daarna toe standaard, zodat je niet met water hoeft te slepen

Rijden doen we 's zomers heel veel, 's winters wat minder.

We hebben voordat de paarden verhuisden twee leuke meiden gehad van 13 jaar. Ze hoefden van ons niet te helpen met voeren en mesten, ze mochten gewoon lekker rijden.

Tijdens een cursus endurance training leerde ik dat 'topruiters' hun paarden óm de dag rijden. Of dat ook echt goed is weet ik niet, maar zij hebben daar kennelijk de beste ervaringen mee. (endurancepaarden staan ook altijd buiten, omdat ze anders verzuren)

Als je gaat meten hoeveel jouw paarden lopen zal het je verbazen hoeveel dat nog is

hapje stapje, is in een minuut misschien maar een paar meter, maar is in 24 uur, meer dan 10 km

Unartica schreef op donderdag 6 november 2008, 13:22:


De paarden moeten je plezier blijven. Als het een beetje een sleur wordt dan heb je groot gelijk om eens stil te staan hoe je het anders kan aanpakken.
Je bent trouwens niet alleen, als ik alles doe wat ik wil doen op de wei dan ben ik ook uren bezig. Vanaf ik terug naar school ben gegaan en deels nog ben blijven werken, is mijn bompa een grote hulp geworden in de mest scheppen en eten geven. Wanneer ik niet kan, gaat hij. Het is zelfs zo ver gekomen dat hij er soms al is wanneer ik eraan kom, hij vindt het leuk en heeft voordien niets gehad met paarden. Kun je zo niemand bedenken? Al is het maar voor 2x in de week. Of je vriend mss (hoewel da ik de mijne ook ni zo ver krijg zenne).
Wat het rijden betreft, mag ik al blij zijn dat ik 2 keer per week Jeanneke en Soraya kan rijden (met Nobody wordt niet meer gereden). Zeker met deze donkere dagen. De ene keer is het meer, de andere keer minder. Bwa, 't is ook niet dat ze in een stal stilstaan hè. Als ik minder tijd heb, geef ik ze een extra poetsbeurt of knuffel en daar genieten ze ook van.
Als je een bosrit maakt, kan je mss een andere meenemen als handpaard, 2 vliegen in 1 klap.
Wat ik wel heel belangrijk vind is dat ik rustig ben als ik met de paarden bezig ben, dus geen gehaast en kijken op de klok. Ik ben al een stresskonijn genoeg, de wei is de ontspanning. En dat helpt want ik ga er nooit heen met een 'ik-moet-weer-gevoel'. Want ook al helpt mijn bompa me, ik ga dagelijks en schep dagelijks de mest (al is het dan minder), ik doe het gewoon te graag.

Unartica schreef op donderdag 6 november 2008, 13:22:


Hoi Jolanda,

Ik he 6 paardachtigen 2x shet , 2 welsch mountain ,grote pony en grote arabier.

Ze lopen de hele dag los in zandbak 20x20 m. met eraan vast verhard stuk en stallen en shelters.
Sinds kort postzegelweitje.(denk 20 x30 m.).

Heb er 5 die anders nu niet meer hadden geleefd,allen weer gezond en een welsch nu in de 20 jaar.

Voer 4x per dag en haal zoveel mogelijk mest weg en 1x in de week echt het grote mestwerk.

Werk 20 uur in de week.
En dan nog huishouden,boodschappen etc.

Moet ze van water voorzien omdat ik geen automatische drinkbakken heb.

Wat doe ik met ze,de laatste tijd heb ik niet veel gedaan i.v.m. natte bak en en andere dingen die voor gaan en gingen.

Gaf mezelf schuldgevoel soms maar dan zei mijn man,...nou ze lopen toch lekker en ze komen je nog niet halen!!!!uit huis.
Dus lekker lezen hier wat anderen met hun paard doen en als de bak opgeknapt is weer rustigaan beginnen.

Wil nu met de arabier en de grote pony en een welsch weer wat gaan doen en denk dan ,ja ze moeten wel conditie krijgen en je kunt niet zo maar weer stoppen als de zaak bevroren is.

Nou,omdat ze altijd al rondlopen,met elkaar spelen en sprintjes trekken denk ik dat je best wel wat met ze kunt doen wanneer je tijd hebt.
Het is wel zo dat wanneer je er tijden niet op hebt ge-
zeten de rugspieren weer moeten aansterken.

Wordt er beetje makkelijker in anders trek je het niet en krijg je een dipgevoel als je bij je paarden loopt.

Mijn man is ook geen paardenmens en zal er geloof nooit op gaan zitten maar helpt wel vaak voeren en mesten als ik weinig tijd heb.
Wij wonen nu 12 jaar met paardjes thuis zonder op vakantie te zijn geweest en je moet proberen ook te genieten .

Ga straks met andere ogen naar je paardjes kijken en geniet van ze,ze staan er lekker bij en vinden het vast heel niet erg om wat minder te doen.

Groet Conny

,

Ik heb 2 grote paarden aan huis staan. Deze zijn naast m'n werk (24 uur) zo'n beetje het enige waar ik me mee (erg graag) bezig houd. Ik roep soms tegen m'n vriend hoe mensen zonder paarden dat nou eigenlijk doen... zo zonder al die dingen die wij mogen doen Ik geniet dagelijks van het mestscheppen, water in de bakken doen, etc. maakt niet uit welk weer... Lekker buiten, de wereld opsnuiven. Vakantie zit er niet in maar ik heb eigenlijk elke dag een beetje vakantie in tegenstelling tot een paar keer per jaar een korte periode... Ligt er dus aan in welk verzet je fietst

Ik snap dat het je allemaal wat te veel kan worden. Daar heb ik soms ook last van, maar dat komt dan omdat ik de lat voor mijzelf vaak wat te hoog leg. Ik baal ervan dat het nu al zo snel donker is en ik alleen in de weekenden en in de dagen die ik vrij heb kan rijden. Ik heb een roundpen maar kan verder niet binnen of in een verlichte bak rijden. De beweging is altijd een buitenrit (o.a. zo gekozen omdat rijden in een bak voor mij al snel verveling is...). Mijn vriend en ik gaan zo veel mogelijk samen onder het zadel met ze weg maar wil 1 van de 2 liever vaker voor de koets hebben. Tja, dan staat er dus weer 1 thuis (wil er ooit een 2-span van maken om die reden bv. ...) en de dagen zijn erg snel om... en dan nog het grondwerk, de hoeven onderhouden... je huis verbouwen en de rest van de dingen die het leven je aanbiedt (life's what happens when you're busy making other plans...).
Soms stel ik me inderdaad ook de vraag hoe anderen het wel voor elkaar krijgen... Nou: ook niet dus, denk ik en lees ik hierboven.
Wat ik in mijn omgeving bovendien zie is dat juist om de reden van winterduisternis de paarden dan toch weer naar een manege 24 u/d op stal gaan omdat men daar dan in een verlichte binnenbak kan rijden... Tja... Het zou natuurlijk mooi zijn als we allemaal alle tijd en resources zouden kunnen hebben maar het is nou eenmaal vaak niet zo. Persoonlijk houd ik m'n schatten liever op PN wijze dan dat ik ze voor menselijk gemak in een hok zet...
Verder zie ik bijna elke ochtend in m'n berkenbos waar ze o.a. in lopen verse remsporen en sprintgaten Die hebben dan (vooral) 's nachts weer vanalles uitgespookt Denk dat ze ongemerkt inderdaad ook meer beweging krijgen dan ik zo overdag zie...
Geniet ervan, ontspan, vaar met de stroom mee

Greets,
Martin

Ik herken heel veel van wat je schrijft en heb het ook allemaal meegemaakt.
Nu doen we het anders.
We hebben nu een arbier, een welsh, een jaarling arabier in de ene groep en vier minishets in de andere.
Ze hebben per groepje hun inloopstal(letje) en paddock met weide.
Op zondag mesten we stal en paddock uit, mijn dochter en ik zijn daar dan een uur mee bezig.
's Avonds krijgen ze hooi.
De mest op de weide laten we liggen en die wordt in voor- en najaar gesleept en dan 2 weken met rust gelaten. Misscien niet ideaal, maar ik kan niet anders omwille van mijn protesterende lijf.
Piablo rijd ik 3-4 keer per week, de niet-rijdagen wat spelen of longeren of clickeren of gewoon niks. Conquistador wordt door mijn dochter gereden en helaas vaak minder vaak. Moon gaat vaak aan de hand mee naast Conquistador. De shets doen eigenlijk niks, zijn weide/paddockornamentejs tot nu toe maar ik zou wel meer tijd willen om er iets mee te doen, ze zijn leuk!
Op deze manier geniet ik van mijn paarden en beperk ik het werk.
Het pad van de schuilstal naar de weide is ruim 100 meter lang, dit leggen ze enkele keren per dag af en zo bewegen ze vaak. Onze jongens zijn ook vrij speels als ze niet op de weide kunnen en houden elkaar dan wel actief.
Ik heb ooit wel eens een verzorgmeisje gehad, maar dat levert eerder emer werk dan midner op, net zoals jij al schreef, als je het goed wil doen.

Ik vind dat je de lat erg hoog legt met de beweging. Voor jezelf dan.
Je zou kunnen proberen het wat rustiger aan te doen met die beweging want is die wel noodzakelijk?
Je paarden kunnen in de wei toch ook voldoende beweging krijgen en zeker als de een de ander zo af en toe opjaagd.

Zelf rij ik een keer per twee weken en neem vaak een paard als handpaard mee. Mijn ene paard is te oud om nog lekker mee te kunnen gaan rijden en de andere is te jong om bereden te worden. Onze pony wordt door onze dochter bereden.
Maar het oude paard is wel fijn als ik de jonge meeneem als handpaard.
Een keer per week rijdt een kind op ons ouder paard die dan les van mij krijgt.

Maar ik moet zeggen dat ze in de weide veel bewegen en zeker als een paard uit rijden is. Dan blijven de anderen in beweging tot die terug is.

In een weide heb ik een lang looppad naar de waterbak.
Bij nog een andere weide heb ik een soort looppad gemaakt zodat ze met een omweg bij de waterbak komen.
Mest scheppen doe wij zelf en inderdaad dat valt niet altijd mee. Mijn man helpt ook met mest scheppen omdat ik het lichamelijk niet altijd aankan.
Mocht er teveel werk liggen dan laat ik een klusjes man komen en betaal hem met het geld van de rijlessen.
Tot op heden hebben we dat echter nog niet hoeven doen. Ik denk wel dat ik deze winter de weide laat slepen omdat ik niet dagelijks mest kan scheppen.

In de zomer heb ik veel weides en hoef ik geen mest te scheppen. Ik hoef dan ook geen paard te voeren, er is altijd gras.
Water staat in een 1000 litervat op een aanhangwagentje.
Ik wissel dan vaak van weide in de zomer en als ik terug kom is de mest weg.
Nu in de winter staan ze meestal op een en dezelfde weide en moet er ook meer werk worden verricht.
Twee maal daags voeren (minimaal) en mest scheppen.

Ik ben ook geen mens dat sávonds nog gaat rijden in een verlichte bak. De natuur geeft aan dat het tijd is om te rusten dus doen onze paarden dat ook.
Misschien kun je dus wat werk uitbesteden en wat meer paarden tegenlijk laten bewegen, dat scheelt tijd.

Bij deze wil ik jullie ontzettend bedanken voor jullie tips, het meedenken en vooral jullie begrip. Het doet me goed om te lezen dat er meer mensen zijn die liever meer willen doen, dat dat ze in feite kunnen. Ik denk dat ik, gezien jullie reacties de lat te hoog heb liggen. Mijn vriend roept dat al een tijdje als niet-paardenmens , maar denk dat het toch wel zo is. Daar ga ik zeker wat aan veranderen. Mijn vriend wil graag (na het lezen van jullie berichten) dat ik vandaag of morgen meteen een kruiwagen met 2 wielen aanschaf. Om het wat praktischer en minder zwaar te maken, want inderdaad, bij mij dondert de kruiwagen ook regelmatig om en dan kan ik weer opnieuw beginnen. Mestboy heb ik al. Het hooi schudt ik uit in 3 hopen in de inloopstal, en als water hebben we een 180 liter vlotterbak die ik eens in de zoveel tijd schoon maak.

Om even terug te komen op jullie vragen/opmerkingen;
Het lijkt me heel handig om een van de 3 als handpaard mee te nemen tijdens bosritten. Maar hoe doen jullie dit? Ik zal dit natuurlijk in de bak moeten oefenen. Waar maken jullie precies het handpaard aan vast? Of gewoon zelf het touw vasthouden? Naast elkaar, of achter elkaar?

Bijrijdstertjes vinden is moeilijk. Het is heel moeilijk om mensen te vinden omdat wij heel slecht bereikbaar zijn (alleen met de auto) en het aanbod verzorgpaarden veel groter is dan het aantal serieuze bijrijdsters. Voor de kleinste pony zou het heel fijn zijn, maar hij is niet braaf bij kinderen, en een volwassenen met meer rijervaring is vaak al gauw te groot/zwaar. Ik denk dat ik wel een adv. ga plaatsen, en wie weet komt daar wel iets moois uit en kan ik dat wellicht op een rustig tempo opbouwen. Heb eens een hele fijne bijrijdster gehad, die helaas naar Amsterdam verhuisde. Er zijn wel fijne mensen, je moet er alleen net tegenaan lopen.

Ik ga in ieder geval eens kijken hoeveel afstand ze eigenlijk afleggen hier in de wei en inloopstal, zoals Arabesk al aangaf. Ik denk dat dat ook best veel is, en dat vind ik wel een geruststellende gedachte als ik ze wat minder beweging geef, dan nu het geval is.

Helaas heb ik geen enkele bekende die me zou willen helpen rondom de paarden. Ik ben de enige uit onze familie die zich met paarden bezig houdt. Mijn vader is dit uiteindelijk ook gaan doen toen hij zag hoeveel plezier ik hiervan had als kind. Erg genoeg is hij veel te vroeg overleden, anders liep hij hier vast wel ergens rond tussen de paarden. Mijn vriend helpt me als het nodig is maar doet dit puur voor mij, en niet omdat hij het zelf leuk vind. Ik zou hem maar al te graag mee willen als gezelschap tijdens mijn bosritten, maar krijg hem er echt niet warm voor.
Eenmaal bij de paarden of achter de kruiwagen heb ik ook zeker wel plezier. Neem de tijd voor ze, en geniet zeker wel van de momenten die ik met ze heb. Alleen zorgt het "moeten" dat ik opsta met een vaste planning i.p.v. eens ter plekke te verzinnen wat ik eens zal doen op een "vrije" dag en kost het me steeds meer moeite om me ertoe te verzetten iets met de paarden te gaan doen, en dat baart me wel zorgen. Eenmaal ermee bezig heb ik zeker wel plezier en vergeet ik meestal de tijd.

Ik ga eens kijken hoe het gaat als ik ze wat minder beweging geef. Ik weet dat ze dat zelf geen ramp vinden. Ze staan het liefst lekker op de wei en springen, spelen en rennen daar ook even vrolijk rond als ze daar zin in hebben. Ik ga weer eens wat weekendjes echt vrij plannen, zodat ik eens kan bedenken wat ik zal gaan doen in zo'n weekend en hoop dat ik zo mijn hobby weer een positieve draai kan geven. Nogmaals bedankt voor jullie reacties, die me nog eens extra aan het denken hebben gezet om de dingen ook eens vanuit een andere invalshoek te bekijken. Was ff nodig !

Groetjes Jolanda

Goei vraag! .... Dat ik het zelf niet weet!
Jezus Christus, nu zeker tijdens deze periode van het jaar gaat alles, maar dan ook echt alles op automatische piloot. Enkel het rijden niet, daar blijf ik lekker van genieten (al is de freqeuntie wel verminderd sinds het komen van het winteruur en van onze nieuwe Enno).
Dan mag ik nog van geluk spreken dat ik nog een pony van nog maar 2 heb en 2 jaarlingen die nog niet gereden moeten worden
Ach ... t'is een kwestie van je swung te vinden.

Cindy Helms schreef op donderdag 6 november 2008, 21:01:


HeyJolanda

Ja kom op meid geniet ook eens van de Niet-paarden-dagen. Gewoon eens doen. Maak anders een schema of zo hoe je het nu doet en schrap daar al eens wat rijtijd van.
Het is inderdaad een hele klus als je er alleen voor staat en vooral als je daarbij nog werkt.
Het is een goed idee om een advertentie te plaatsen. Misschien in ruil voor wat mestruimen biedt jij het paardrijden aan. Probeer inventief te zijn.

Wat betreft het handpaard. Ik heb een Australian Stockzadel met knop en als mijn handpaard niet verder wilt draai ik snel het halstertouw om de knop zodat ik niet uitelkaar getrokken wordt.
Dat had mijn handpaard heel snel door en blijft nu niet meer staan. Normaliter bindt ik het handpaard niet vast maar hou het halstertouw gewoon in mijn hand. Ik rij het rijpaard met 1 hand. Het handpaard loopt thv mijn been. Voor mij maakt niet uit aan welke kant het handpaard loopt.

Het halstertouw is van zacht materaal dat niet brandt als het eens snel door je hand gaat.
Oefen desnoods eerst in de bak. Ik heb geoefend buiten op rustige verkeersvrije paden en mijn handpaard kon al op commando draven en stappen EN, niet onbelangrijk, stoppen en stilstaan. Dat is fijn als ze als handpaard meegaat.
Mijn rijpaard is een zeer rustige merrie, de leidster van de kudde en dat is wel fijn natuurlijk.
Neem geen onderdanig paard als rijpaard en geen dominant paard als handpaard. Dat kan wel maar is lastig vooral in het begin.
Er zijn hier zelfs stukken dat ik het handpaard gewoon los laat lopen, ze gaat gewoon met derest van de kudde mee.
Als je rustig opbouwt met kleine stukjes wordt het gewoon voorze en gaat het steeds beter.
Ik wil wel attenderen op het feit dat je altijd voorzichtig moet zijn met het verkeer. Ik zoek het niet op maar steek wegen wel over om zodoende weer op rustige paden mijn weg voort te zeten.
Mijn paarden hebben van nature een heel kalm karakter en slaan niet op de vlucht als ze schrikken. Ze blijven dan juist staan.
Dat zijn wel zaken die je in je achterhoofd moet houden. Als je handpaard een leider is en die vucht.......
Wees duidelijk voor je paarden. Vanaf het begin.
Zolang als jezelf ook nog onervaren bent moet je niet meteen de weg opgaan en...zorg voor een goed halster van je handpaard.
(Soepel en niet te dun, dat snijdt. In het begin kan er wel wat druk op komen te staan als het handpaard eens stil blijft staan en het rijpaard loopt door.)
Geen chroomgelooid leer halster tenzij gevoerd van binnen.

Ik gebruik vaak een leren halster of een stoffen met een extra voering thv achterzijde oren.
Dat is hoe ik het doe maar er zullen nog wel andere manieren zijn hoor.

Unartica schreef op donderdag 6 november 2008, 13:22:


Circusje spelen?
Los longeren/freestylen met allemaal tegelijk, hindernisje erbij, alle vliegen in één klap en een hoop lol
Dan hebben ze in ieder geval allemaal even bewogen in weinig tijd.
Succes

Snoopy schreef op donderdag 6 november 2008, 13:33:


Hey
Dit lijkt zo veel op mijn verhaal, en idd neem Andora (Doortje voor intimie!)regelmatig mee als handpaard,de volgende dag is holly weer aan de beurt.Blijft Pebbles nog over de pony van mijn kids(seme,was af en toe hoefbevangen,dankzij dit forum niet meer!Moest ff zegge!)Mijn dieren lopen 24/7 buiten en heb nu het gevoel dat ze zich zelf ook beweging geven.Ergens in een grijs verleden stond holly s,winters vaak op stal.Ik kan haar nu zo een paar weken laten staan,ga ik rijden is er niks aan de hand zo mak als een lammetje haha!Dit geld ook voor Andoora(Doortje heeft voor mij nooit een andere ruiter geaccepteerd,maar dit is weer een ander verhaal!Ben zo trots op haar!)Ik denk wanneer je land hebt en de paardjes lopen 24/7 buiten dat ze zich zelf wel beweging geven.(Althans das mijn ervaring!)Tel daar bij op 3kids, 8 honden ,14 pups ,3 eenden en niet te vergeten de hobby van mijn man,slangen en andere reptielen.(man lief werkt dus je begrijpt wie er voor de griezels zorgt,geef mij maar dieren die je kan aaien haha.)Ik ben ook verbonden aan het jeugdwerk , ben ook nog eens de overblijfcoordinator van de lagere school
(en verkeersbrigadier,computer mamma,voorlees mamma,begeleidend lezen mamma)Heb mijzelf 2 jaar geleden ook aangesloten bij een werkgroep die iets wil gaan doen aan de leefbaarheid,verkeersveiligheid en jeugd voorzieningen hier in n-buinen.Al met al weinig tijd,heb ik het nog niet eens over het huishouden gehad.Nu weet Herman ook meteen waarom ik zo weinig tijd heb hahaha!Uhh iemand in de buurt van nieuw buinen die mij af en toe wil helpen?!
ps:voor de hyves freaks ik ben pebbles21,staan veel foto,s van de kids en dieren!
grtjs linda

Ik heb drie paarden waarvan er een met pensioen is , en 2 nog niet gereden worden.Het eerste wat ik heb laten schieten is , poetsen van de paarden!!
Dat doe ik alleen nog maar als ik er zin in heb.
Ik heb hier nu ook de boel zoveel mogelijk ingericht op meters lopen.
Het weiland , zoon 6000m2 , daar heb ik een baan van 5 meter breed gemaakt , die om het gras heen loopt.Je hebt dan wel minder gras ...
Vanuit die baan geef ik ze strookbegrazing , en dan het liefst zo ver mogelijk van het water af.
Die baan is van prikpaaltjes en schriklint , en op de hoeken houten palen met zoon pen in de grond zodat ik ze er zo uit kan nemen als er met de trekker op het land gereden moet worden.
Ik merk dat ze veel vaker draven en galoperen , en ze moeten nu gewoon veel meer meters maken.
Daarnaast hebben ze een zandbak van 20 bij 40 meter , en klein looppad , en een inloopstal.Een rondje is ongeveer 300 meter.Water staat bij de stal , en het hooi staat in een bak in de bak. Maar vaak verspreid ik het hooi op de baan rondom het weiland in allemaal kleine hoopjes [ zolang er nog gras staat]
Ik heb me erbij neergelegd dat dit voorlopige voldoende moet zijn.
Ik kan niet heksen....
Daarnaast werk ik 30 uur per week , laat ik het huishouden versloffen , heb twee honden waarvan er een artrose heeft , waar ik vervolgens dan ook weer zo vaak mogelijk zo lang mogelijk mee moet gaan fietsen van mezelf ,
4 katten , en een stel kippen.
Elke dag word hier 3 keer mest geschept , en 3 keer gevoerd.
Niemand binnen onze families heeft iets met paarden , en hier ook , meer paarden dan meisjes...Trouwens , dat vinden we helemaal niet erg.
We zijn niet voor niets verhuisd uit de stad naar het platteland.
Door de verschillende pensionstallen die ik heb gehad , ben ik daar elke keer iets tegen gekomen waarvan ik dacht , he dat is slim!
BV die kruiwagen met 2 wielen , de mestboy , de mestbak , en de baan.
De mestbak hadden we eerst bovengronds , maar die is nu verzonken , dus oh zo makkelijk je kruiwagen leegkiepen.
Ik hoef nooit meer de mest op de mestbult te scheppen!
Met Maike heb ik een periode gefietst , vanwege zijn hoeven. Daar zijn zijn hoeven wel een stuk van opgeknapt , maar om hem helemaal goed te krijgen zou ik veel meer met hem moeten doen.
Momenteel doet hij het hartstikke goed , en kan zelfs op vlak asfalt zonder schoenen lopen.
Hij is erg scheef , en liep daardoor ook kreupel , maar de lange stukken baan die hij nu draaft en galoppeerd , zijn blijkbaar voldoende , want hij loopt ook niet meer kreupel. Goed lopen zal hij nooit doen , maar hij heeft volgens mij nu geen pijn aan zijn lichaam.
Ik was het plezier ook een beetje kwijt geraakt , maar tot nu toe hebben mijn paarden er helemaal geen last van dat er niet dagelijks wat met ze gedaan word , en ik vind het best zo.
Gaat er straks misschien wel echt gereden worden , dan neem ik zo snel mogelijk een handpaardje mee , en ja , dan zal alles weer anders worden...
Maar ook dan zal er niet vaker gereden worden dan 2 a 3 keer per week.

Het heeft ook voordelen! Ik train altijd met het paard wat het meest graag met me mee wil .
Ben ik van plan om met Namkje te trainen , en die komt niet , maarTekla wel , dan pak ik haar eerst.Zo werk ik altijd met gemotiveerde paarden hihi

Gr Esther