Enige tijd geleden merkte we hier dat medicijnen geven aan je paard lang niet altijd even makkelijk is.
Ik had een makkie , kon ons paard de pillen en dagelijkse spuiten in de nek gewoon in de wei geven, tussen de andere paarden in.
Esther bijv. had het veel moeilijker met haar Bjork die niets meer vertrouwde , waarschijnlijk door haar verleden al flink opgebouwde wantrouwen in mensen , haar import-trauma bijv. , iets wat ons paard niet heeft.
Met veel geduld en zonder enige dwang heeft ze dat vertrouwen redelijk snel weer terug gewonnen.
IK denk dat dit hoofdzakelijk gekomen is omdat ze altijd zo met haar Bjork omgaat.
Nu blijkt dat er toch meer zijn die merken dat er een systeem is dat gewoon werkt.
http://www.telegraaf.nl/binnenland/1771232/__Gedragstherapeute_in_dierentuin__.html?p=9,3Tja... hoe zouden ze dát nou gaan doen.....