"Ik heb de droom van elk paard eindelijk met mijn eigen paard bereikt"
Een woordje uitleg : Een kleine 3 jaar terug zag ik een fantastische merrie te koop staan. Zulk een machtig mooie merrie had ik nog nooit gezien. Eddy zijn voorzichtige en professionele advies was : "veel paard vo e klein maske".
Maar ja, toch mijn eigen willeke doorgedreven en mijn paard werd geleverd. Bij het afstappen van de trailer, ging ze met ijzeren staaf nog in de trailer achteruit, gevolg : trailer volledig stuk en dada .. winst voor de verkoper.
Toen dacht ik al direkt aan de wijze woorden van Eddy, en deze zouden nog dikwijls door mijn hoofd spoken de daaropvolgende maanden. De 2e dag ging Eddy met haar een wandeling aan de hand doen, ikke met een piepklein harteke erbij. Toen pas bleek dat zij MACHTIG is, zowel letterlijk als figuurlijk, psychisch als fysisch.
De daaropvolgende maanden hebben Eddy en ik met haar gewerkt, alleen grondwerk, respect en vertrouwen krijgen in de mens, vertrouwen in de omgeving. Daarna als ruiter, bij Eddy ging dit proces natuurlijk veel sneller dan bij mij. Zij had een ijzeren wil, en als zij rechtsaf wou gaan en jij rechtdoor, dan was het oorlog. Ze stijgerde, bokte en gooide zichzelf met ruiter erop tegen de bomen, gewoon om haar eigen wil door te drijven. Bij Eddy lukte haar dit niet, maar helaas heb ik toch al eens onderdelen van mijn zadel uit de bomen moeten plukken op haar vluchtweg nadat ze mij eraf had gegooid. Uiteindelijk ben ik alleen met haar beginnen te rijden, korte en voorzichtige ritjes. Elke rit was een nieuwe uitdaging! Met andere paarden meerijden was onmogelijk, ze werd dan zo nerveus dat ze door het lint ging. Ook het
trailerladen verliep niet vlot, zij ging pas na uren vechten en stijgeren en weigeren uiteindelijk in de trailer.
Na 2 jaar oefenen beseft ze eindelijk dat een trailer geen monster is.
Op de Poedertoren heb ik het geluk dat ik regelmatig met ervaren ruiters kon meerijden, dus het rijden in groep is zo ook erg verbeterd.
Maar.... dit weekend was een fantastische overwinning!!! Eindelijk ( na bijna 3 jaar) is het vertrouwen tussen ons zo gegroeid dat ik met haar voluit heb kunnen galopperen (met maar enkele kleine bokkesprongskes in het begin) in de bossen en ik kan jullie garanderen, dat ging heeeeeel snel, op momenten zweefden we gewoon.
Ik ben natuurlijk zo fier als een gieter en ik wil hierbij iedereen een hart onder de riem steken : veel oefening is het enige middel om te slagen.
Later heb ik vernomen dat enkele goede zielen zowel Eddy als Rudy het goede advies gegeven hadden : "overtuig
da meiske om haar paard te verkopen,
da wordt nog haar dood". Dat kan nog altijd (niet het verkopen natuurlijk) maar al die jaren met Vedette kunnen me niet meer ontnomen worden en dat dankzij de hulp van Eddy.
Warboel
