Caatje schreef op zaterdag 9 augustus 2008, 20:22:


Ja alleen merries, Bret was de oudste, zij was twee, de rest jaarlingen .Ör was een oude merrie die we opgenomen hebben, zij mocht voor de kleintjes zorgen in het natuurgebied. Frustratiegedrag is een leuke Caat, ik vraag me dus af hoe dat nu zit met de mensen die hengsten en merrie groepen hebben. Veel gebral over hengsten en hoe goed dat wel niet gaat.
Een ezel schijn je hier niet mogen te castreren maar je mag wel hengsten apart zetten in een groep? Van het verleden van Ör weet ik trouwens niet echt veel, maar ze had hier wel de ruimte en een natuurlijke omgeving bij ons.
Bret was toen twee jaar, zij kan toen heel goed hengstig geweest zijn. Ör was een jaar of 25, zou zij nog echt goed hengstig geweest zijn?
Interessant niet?

Onze ervaring:

Indy, een héél voorwaartse pintomerrie, was bijna niet te rijden, steigerde, kon niet stilstaan, een zuurpruim eerste klas. Veranderde in één seconde vanaf we haar met een touwhalster reden. Zij kan ook goed gereden worden met een bosal en met een sidepull.
Zij stopt het best met een bosal.

Apache, een koudbloed, die er helaas niet meer is. Volgens mij had Apache niet veel last van zijn bit...
Hij ging erin hangen en sleurde de teugels uit je handen om te kunnen grazen. Touwhalster en bosal geen optie, hij was het best te besturen met een sidepull. (Kwestie om van het eten weg te houden). Ook bij hem hebben we van de ene dag op de andere buiten bitloos gereden. Hij stopte met alles, dat was gewoon het liefste wat hij deed.

Tarif, een arabier die een paar weken bij ons stond. Direct bitloos (sidepull) geen enkel probleem.

Couscous een arabier, heeft bij ons nooit een bit ingehad, vroeger wel. Direct met een touwhalster vertrokken. Ging vanzelf, beter dan Indy en Apache. Bitloos rijden werd ons door de vorige eigenaar absoluut afgeraden. Couscous functioneert véél beter met een sidepull. Met een touwhalster is het moeilijker om haar te besturen, niet om haar te stoppen.

Melodia, een Mangalarga Marchador, werd tot nu toe alleen met een touwhalster
gereden. Kent geen bit. Gaat super. Maar ik probeer bij haar ook nog wel eens een sidepull.

Probeer het eerst in een piste, bouw het uit van stap, draf naar galop. Daarna doe je hetzelfde buiten.

Succes!!

Marianne

marianne laenen schreef op zaterdag 9 augustus 2008, 20:48:


Hier al 40 jaar zonder bit met alle paarden, totdat Björk ziek werd. Haar kun je met geen mogelijkheid rijden met gewichtshulp of been. De enige mogelijkheid was een bit. Niet omdat ze moet onder de man van ons, wel omdat ze bijna 200 kilo te zwaar werd en wandelen en fietsen niet voldoende was. Mët bit pesten we haar niet door beenhulpen of gewichtshulpen. Het is verschrikkelijk ingewikkeld rijden met je pink.

Sieta schreef op zaterdag 9 augustus 2008, 20:27:


Sieta, bedankt voor je uitvoerige antwoord! Ga straks gelijk ff kijken bij de website die je vermeldde. Ik heb op ruitergebied nog maar een maand of 4 ervaring. Wel intensief les gekregen, 2 tot 3 x per week. Een buitenrit zit er voor mij nog niet in. Ik rijd Jeen, een 5-jarige Friese ruin (sinds februari ruin) nog in de bak. Ik heb hier wel uitrij mogelijkheden (in de achtertuin), maar ik wil eerst het gevoel hebben in alle gangen controle te kunnen houden, ook al is hij onwijs braaf. Jeen heeft zelf ook niet al teveel ervaring. In het begin schoot hij van een scooter in galop om er vervolgens zeker 10 minuten in te blijven. Tegenwoordig interesseert hij zich niet meer zo voor vreemde dingen. Tractor, cross-motors, hij kijkt er vanuit zijn weiland naar en vindt het allemaal wel best. Koudbloed-karakter wordt een beetje zichtbaar.
Over het "hoe" ik het beste kan overstappen, is het antwoord door jou en Marianne inmiddels al gegeven: niet direct naar buiten, eerst maar eens rustig in de bak, stappen (en stoppen lijkt mij), draven en een galopje maar eens proberen. Ik heb een weekje les gekregen in het grondwerk, heb een touwhalster, dus dat wordt een belangrijk onderdeel in zijn training. In verband met mijn ruiterervaring heb ik Jeen in het begin heel vaak gelongeerd en op stem getraind, luistert hij super naar! Longeren doe ik overigens nog veel, omdat ik het leuk vind en ik het voor een jong paard gezond vind om onbelast (zeker met mij als ruiter) te trainen.
Dat van die bruikleenservice is echt een aanrader. Ik sta nog in de kinderschoenen en, geloof me, dan snap je van sommige dingen echt geen peperkoek en wordt je heel snel wat wijs gemaakt. Nogmaals, dank je wel!