Hm, even voor de duidelijkheid, ik vind dat helemaal geen oplossing meer.

Soms gebruik ik wel lichamelijk "geweld" (ik leg hem zo uit) om mijn eigen ruimte gerespecteerd te krijgen.

Dat "geweld" is dan een beweging, een draai om mijn as, een woord, een signaal op de buitenteugel om het hoofd de andere kant op te sturen. Dus geen geweld in de vorm van geweld maar in de vorm van een actie

Groetjes Karin

sannie schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 17:27:


Ja daarom zei ik toch al sorry in het begin en dat ik het niet zo kwaad ging bedoelen als het over ging komen. Het gaat lekker he vandaag ???

Ze weet hier van, ik heb het ook al veel eerder met haar hier over gehad. Het hoeft geeneens de oorzaak te zijn, maar het kan. Ik denk van wel. Maar ik laat haar komen om andere redenen. Zij kon wel enorm goed met Isabella dat circlen uitvoeren, zij weet dat ik achteraf gezien niet blij was met deze touw"training". En ik heb nog altijd goede contacten met haar, maar het begint er nu op te lijken dat dat niet zo is, dat ik haar manier van met paarden omgaan verafschuw, dat ik Isabella mishandel, dat ik andere paarden met snoepjes omkoop, enz. enz.

Al met al dames en heren zou ik willen dat ik er nooit over begonnen was.

En ook deze zin valt waarschijnlijk helemaal verkeerd binnen bij mensen. Ik ben echt blij met jullie reacties, maar ik eh ........ weet het even niet meer nu. Ga die wortel wegbrengen

Groeten,
Ingrid

Ohoh, ingrid...
niet boos of bang zijn... ik snap hem nu. 't is al goed . je snapt waarschijnlijk wel mn verwarring.
Nu terug naar jouw discussie.

Och jawel. Je bent zelf stoer genoeg toe te geven dat de fout bij jou ligt. En we moeten het allemaal een keer leren.

Ik heb net een stage achter de rug die de meeste mensen hier (terecht) gruwelijk zouden vinden. Hulpteugels, dwang, boxen allemaal dagelijks onderdeel van het paardeleventje daar. Toch schaam ik mij er allerminst voor. Ik heb er veel geleerd, zeker ook hoe ik het niet wil. Ik heb er veel dingen uit kunnen proberen en ben tot een aantal prima conclusies gekomen.
Maar mijn eigen paarden pak ik toch echt anders aan. Veel meer PN, al zijn er dingen waar ik aan vasthoud, bijvoorbeeld een zadel.
Het leven is om te leren. Zoalng je daarvoor open staat is dat oke. Fouten maken MAG zolang je ervan leert. Dat is mij altijd geleerd (he es).

Kop op, je komt er wel met Isabel. Leg je eisen aan jezelf en de situatie niet te hoog. Word je bewust van jezelf en ga leren leren leren. Komt het best goed.

Groetjes Karin