Esther schreef op dinsdag 8 juli 2008, 21:19:


Geen grapje, maar hier zijn ze alle drie gek op bier. Liefst een abdijbier of zo, pils valt wat minder in de smaak. Rode wijn gaat er ook vlot in!
Succes ermee..

Esther schreef op dinsdag 8 juli 2008, 20:10:


En als Bjork grasbrokjes lekker vind, dan niet meteen met het pilletje aankomen, maar eerst een tijdje klickeren met grasbrokjes als beloning.
En dan een professionele klickeraar aan het werk.

Moniek

Aafke schreef op dinsdag 8 juli 2008, 12:45:


Of erger, je zal als paard maar zo'n baasje hebben...

Een schaamte-schaduw over al diegenen die met onvoorwaardelijke verantwoordelijkheidszin én liefde voor hun SEME paarden, ze tóch nog een prachtig paardenleven trachten te geven.

Realist-ische kijk.
_______
Herman
"Willen IS Kúnnen"

Spirithorses schreef op dinsdag 8 juli 2008, 22:58:


Drie kopstukken van het ultieme syteem die de oplossing niet kunnen (of willen aanreiken ?) Hoe moeilijk kan het zijn om een pony een pilletje laten te slikken ? of om een click systeem uit te dokteren dat het lukt .Tot op vandaag heb ik nog geen enkel resultaat gezien van een trainingsmoment dat door clickeren beter (en sneller ) (in dit geval héééél belangrijk) slaagt als gelijk welk ander systeem !) ik heb nog geen enkel noemenswaardig effekt gezien bij het rijden zelf, zelfs eerder teleurstellende resultaten !!

dus INge :

het zou

Het paard heeft deze medicijnen blijkbaar nodig(groot vraagteken hierbij van mij uit maar dat geeft nu effe niet) en jij vind dit het verkeerd moment om dit te trainen ? Hoe zie jij het dan zitten verder om deze pony dat pilletje laten te slikken ? Pien is véél braver dan ik in haar uitlatingen maar de vraag blijft wel staan en word met elke lijn duidelijker : NIet van "zo zou ik het niet doen " maar WEL "zo zou ik het aanpakken " !!

Aafke schreef op dinsdag 8 juli 2008, 12:45:


Nou, vind ik nogal aan boute uitspraak, Realist.
Wat dan? Doorsluizen naar de volgende omdat je het exzeem niet wilt zien? Slachten of inslapen zonder dat je weet waar je het over hebt?

Ik weet heel heel zeker dat mijn eczeempaarden een heel gelukkig leven hebben hier, lekker 24/7 buiten met vriendjes, wèl een deken op, maar daar hebben ze weinig last van, sterker nog: hij moet hen over het hoofd worden aangedaan en dat laten ze maar wat graag toe. Een aantal van deze paarden heeft echt rust moet zo'n deken op.

Wél vind ik dat je met eczeempaarden niet moet gaan fokken opdat ze deze genen niet zullen doorgeven, maar daar had jij het niet over.

Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 8 juli 2008, 22:58:


108846
Misschien moet je dit bericht nog eens lezen?
Ik begrijp niet goed waarom je je laatste bericht zo schrijft. Je bent toch paardenmens genoeg om te weten dat bij een normaal paard alles een kwestie van training is?
.
Ik denk niet dat het realistisch is om aan te nemen dat deze vraag 'overnight' is aan te leren aan een paard wat weigert iets anders te eten dan gras en de rest niet aanneemt of uitspuugt en enorm gestressed is
Wat geenszins wil zeggen dat het niet kan, maar dan heb je het over werken aan een goede voorbereiding, daarna een trainingsplan en de tijd en gelegenheid om dat plan met uitgekiende kleine stapjes uit te voeren.
Alleen wat hebben we hier? Even geen mogelijkheid tot trainen toch?
Integendeel: een paard dat 'morgen' haar medicijnen in moet nemen.
En ook dan stel ik voor dat met zoveel mogelijk positief bekrachtigen te bereiken. Helaas komen er ook alle andere factoren uit het Operant Conditioneren bij kijken en dat is niet zoals ik het graag doe.

Piet
hoof issues are man made; not genetic

Esther schreef :

Es, begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, maar hoe zit het met jullie eigen gevoel naar Bjork toe en het innemen van de medicijnen?
Ik weet dat wanneer ik niet echt overtuigd ben van zoiets (of ik het wel wil, of het wel zal helpen, of het paard het wel wil etc) dat ik er een harde dobber aan kan hebben. Dat heeft alles met mijn eigen intentie/uitstraling te maken. Ik lees dat je weinig alternatieven lijkt te hebben: Clickeren kan niet, dwang kan niet, van de groep afgescheiden houden kan niet, eten/drinken wil ze niet, wat blijft er dan nog over na alle suggesties hier gelezen?

Ik meen het ook dat ik clickeren dé manier bij uitstek zou vinden om Bjork vertrouwd te maken met haar dagelijkse inname van haar pilletje, maar alles hangt of staat met jouw eigen gevoel en wat je op Bjork uitdraagt.
Als jij niet overtuigd bent zal het niet lukken ook.

Of moet ik dit zien als een teken dat Bjork zélf misschien niet meer wil? Aan jouw berichten te lezen lijkt me dat overigens niet het geval.

Groet, Pien

Piet schreef op woensdag 9 juli 2008, 0:19:


Naja, afgestreept tegen het feit dat ze nu niks binnenkrijgt lijkt het mij dat, ook al duurt het laten-we-zeggen een paar weken, het de moeite van het clickerend proberen zeker waard is.
Wat heb je nou aan voorbereiding nodig behalve een zak brokjes of iets anders dat ze lekker vindt? Geschreven trainingsschema's ofzo?

Hup, gewoon beginnen. Ze zal het moeten gaan leren innemen , anders glijdt ze langzaam maar zeker weg en da's ook niet de bedoeling.
En met 'testcase' bedoelde ik: Leg alles vast, maak foto's, beschrijf je stappen, breng het vervolgens over op Esther zelf zodat zij het kan overnemen en verwerk dit in een verhaal. Kunnen we allemaal weer iets van leren.
Jij en Conrad zeiden immers dat je een paard zelfs kunt leren in een injectiespuit te lopen. Nou dóé het dan....

Pien

Esther schreef op dinsdag 8 juli 2008, 20:10:


Ik help je hopen Es.
Onze Puck is een vreetmonster eerste klas; ze eet werkelijk alles wat we haar voorhouden. Maar tegelijkertijd heeft ze een 'neus' ervoor als er ergens medicijnen of een wormkuur inzitten, dan raakt ze het eten NIET aan.

Piet schreef op woensdag 9 juli 2008, 0:19:


DIt paard moet morgen haar medicijn innemen en zal dit niet doen en zoals het nu gaat zal ze dat nooit doen.
Een goed trainingsplan en ze zal het misschien over een maand wel doen.
Dan zal ze echt nog wel opknappen van de pergolide.
Dus er is alle tijd voor
een goede voorbereiding, daarna een

En dan is er misschien ook nog de mogelijkheid om van grasbrokjes als beloning gebruik te maken.

Er kan niets verloren gaan want het is al hopeloos. Dus het kan alleen maar beter met een goed en slim trainingsplan.

Moniek

Spirithorses schreef op woensdag 9 juli 2008, 0:29:



Ik zeg het dan ook maar even recht voor zijn raap.
Beetje domme opmerking hier Pien.
Als je de moeite zou nemen het genoemde bericht eens te lezen zie je dat hier meerdere problemen zijn.

Geen andere dingen dan gras en hooi willen eten.
Dat wordt al lastig belonen met de grootste motivator waarmee je met snelle resultaten veel kan bereiken....nml. voer....

Een persoon die een probleem heeft met haar ogen en daardoor dus niet in staat is op de juiste tijd te reageren , nu juist HET belangrijkste om snel succes te kunnen boeken en geen verkeerde zaken aan te leren.

En dan als laatste maar zeker niet minst grote probleem....
Het wantrouwen .... zowiezo al tenzopzichte van al het voer wat voor gezet wordt.... misschien ook wel wantrouwen tenopzichte van het persoon dat voert.

Dat je net als de Eddy geen voorstander /liefhebber bent van het clicker systeem is hier al wel bekend , dat jullie er beide niet in geloven of mee willen werken zal me worst wezen..... maar dat dit gebruikt wordt om het clicker-systeem of beter...bepaalde personen hier in een bepaald daglicht te zetten vind ik erg kinderachtig.

Schiet het paard niets mee op en als dit alleen bedoeld is om aan te tonen hoe waardeloos iemands werkwijze is en dat dwang altijd een uitkomst bied..... kan er niet meer dan kinderachtig van maken...

Dat het clickersysteem met vooral voer als motivator uitstekend werkt is velen gelukkig wel duidelijk .... maar dan heb je hier dus wel enkele problemen waardoor het wat langer gaat duren en die tijd is er eigenlijk niet.

Overigens kan ik melden dat het paardje een pepermuntje vannavond heeft aangenomen en opgegeten.
De ook naar pepermunt ruikende/smakende tandpasta , die ik eerder genoemd had , vind het paardje niet lekker genoeg.

Ik heb Esther voorgestelt om nu die pepermuntjes te kraken, in kleine stukjes dus en in een soort emmer om de nek zoals ze nu de paarden het voer al geeft.
Dit een aantal keren per dag herhalen (kan nu omdat ze bij huis staat)
Later , als dit weer gewoon zonder wantrouwen wordt aangenomen , mengen met dat pilletje , uiteraard ook in stukjes gebroken en tussen die stukjes pepermunt zal het misschien lukken.
Misschien......