Christel Provaas schreef op dinsdag 24 juni 2008, 13:43:

Grote knip

ALLES daar is gebaseerd op wedstrijdpaarden die nooit buiten de hekjes komen! "Eet een paard riet???!! Ik weet niet of dat wel goed voor haar is hoor!" zei de arts tegen me toen ik zakken met gras en riet mee had omdat ze ruwvoer binnen moest krijgen maar ze dr hooi niet at. Die van ons doen niet anders dan dat opzoeken op wandelingen en in de wei langs de slootkant.
Net als dat hij zegt dat ze alleen uit haar box mocht de derde week als ik 'beheerst' met haar kon stappen, anders moest ze maar in de box blijven.

Longeren doe ik niet, ik werk wel met haar in de roundpen dus dat is natuurlijk ook wel rondjes lopen, maar ik doe het nooit lang. Ik moest nu ik met de jack meagher therapeute aan de gang was haar laten galopperen en ik zag de vooruitgang ook, maar dat was een heel andere situatie.
Dat is dus voorlopig ook niet aan de orde, daar is ze veel te zwak voor dus dat is funest voor de pezen en gewrichten, we gaan gewoon lekker lange wandelingen maken en die conditie en spieren weer een beetje op orde brengen.

Ik denk niet dat het oplopen van de klep zeer aan haar been doet, ze draaft er ook gewoon mee en doet eigenlijk alsof er niets aan de hand is, ze zal het natuurlijk nog wel voelen, ze is niet voor niets zo voorzichtig in het land. Maar ze belast hem volledig.

Het is jullie van harte gegund. Btw heb je de post nog gehad.

muriel schreef op dinsdag 24 juni 2008, 17:16:


Ja super! Wou je er nog over mailen! Heb nog niet alles gelezen, mijn duits is niet zo fantastisch dus daar doe ik wat langer over
Dank jewel!!

Sieta schreef op dinsdag 24 juni 2008, 14:02:

Wat fijn dat ze weer thuis is!!! En nu maar goed genezen. Stalrust is in dit geval waardeloos advies. Heb het gezien bij een jonge dravermerrie van 2 jaar die aan OCD was geopereerd... Eigenaresse was jong en onervaren en volgde wel het advies. Merrie werd ronduit zuur op stal. Toen ze éénmaal kort met haar aan de hand mocht lopen (wat rústig(!) moest gebeuren) was het arme dier niet te houden! Tsja......

Er zullen situaties zijn dat stalrust écht moet, dat geloof ik wel ja... Maar niet bij alles waar ze het bij voorschrijven. Gezond verstand gebruiken is dan beter vind ik.

Zoals jij het doet zou ik het denk ik ook doen. Liever geen pijnstillers dan omdat ik dan wel vind dat het paard moet voelen waar de grenzen liggen. Net als met Peppermint na de spierbevangenheid...
Maar ik denk dat ze nu geen pijnstillers meer krijgt of wel?

Dat ze riet niet vertrouwen als voer! Rare jongens die UvUers hoor! Riet is net als Bamboe een grassoort en nix mis mee. Mijn vroegere leasepaard en Mike aten het ook wel eens. Nog nooit iets raars door gekregen. Bij Pep heb ik het nog niet geprobeerd maar zal het vast ook eten.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 24 juni 2008, 17:46:


Franca - HELEMAAL BLIJ VOOR JE!!
Bereid je voor op een Super knuffel zaterdag !! Myriam!!
Oh wat zal dat paard van jou het heerlijk hebben in de buitenlucht..bij jou..
geur en wind en aarde onder haar voeten!! En riet :)
Ga vieren ga slapen! ga vanalles doen wat je gemist hebt!!
Myriam

Heel erg fijn voor jullie beiden!
heel veel succes en plezier tijdens het genezings proces, kan je heel goed op duur trainen bijv. 24 uur stil staan.Grapje .
ik denk ook dat je er verstandig aan doet om haar in een weide te laten staan .
Ken voorbeeld van een pony die nu weer internationaal endurance loopt

Groet Albertje

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 24 juni 2008, 17:46:


Pijnstillers krijgt ze al een tijdje niet meer inderdaad, ze loopt nu goed op dat been omdat ze er dus ook geen of weinig last van heeft. Overigens ben ik het met je eens wat pijnstilling betreft, ik neem zelf voor een pijntje ook niet meteen wat in. Pijn is een signaal van je lichaam dat er iets mis is en dat je voorzichtig moet zijn. Aan een paard kun je nou eenmaal niet vertellen dat ie niet mag rennen. Niet dat ik haar met veel pijn gewoon maar zonder pijnstilling zou laten staan natuurlijk. Maar ik wil wel dat ze aanvoelt dat een galopje teveel gevraagd is, bijvoorbeeld.

Ik begrijp de stalrust wel, als ik een paard had gehad wat helemaal hyper zou zijn in dr wei dan zou er helaas geen andere oplossing voor zijn. Hoe fanatiek wij ook allemaal zijn in het je paard buiten willen hebben, soms ontkom je er niet aan. Aan de hand stappen is overigens geen enkel probleem met Sieta gelukkig, al zet je haar 6 maanden in stal. Maar goed, helemaal alleen op stal staan terwijl alle andere paarden buiten staan, daar wordt ze niet echt rustig van En doodongelukkig, dat ook nog eens.
Denk dat dat voor veel paarden geldt en dat veel paarden buiten dan ook rustiger zullen zijn, ook al is het op een klein stukje.

Maar goed, volgens mij gaat het goed komen zo. Ze is rustig in de wei, beweegt gematigd nu wat haar andere been zéker ten goede komt. De hechtingen zijn er al een tijd uit en de wond gaat nu echt goed dicht. Zou niet weten waarom het op deze manier niet zou kunnen Denk dat ze het met me eens is.

Myriam schreef op dinsdag 24 juni 2008, 20:00:


Ik heb het alleen al gemist dat ik aan kom lopen en dat ze lekker in de wei staat! Ze ziet er erg tevreden uit, ook staat ze op een klein rotstukkie
Ik heb zin in zaterdag! Tot snel!

Hoi Franca,

Fijn dat Sieta weer thuis is. Nu zal het snel steeds beter gaan.
Geniet maar lekker van je paardje en suces met het opbouwen van de beweging. Ik heb met Kito ook de eerste weken moeten wandelen. Hij had wel nog een week of vier stalrust maar we wandelden wel dagelijks lekker samen. Dan draafde hij aan de lijn steeds een stuk voor me uit, nam dan een paar happen gras terwijl ik doorliep en vlak voor de lijn weer strak stond draafde hij weer aan enzovoorts. Ik vond dat zo schattig! Je zag gewoon dat hij zo blij was om er lekker uit te zijn.
Nu staat hij al weer een twee maanden buiten in de wei en alles gaat super. Ik hoop voor jullie dat ook de genezing van Sieta zo voorspoedig zal verlopen.

Sterkte ermee.
Irene

Wat fantastisch dat Sieta thuis is, én dat het dan ook nog zo goed met haar gaat! SUPER!!!
Ben blij eindelijk wat over haar te lezen, het was wel lang stil hoor
Gefeliciteerd Franca!