Sieta schreef op dinsdag 24 juni 2008, 12:44:
> Vertel! Franca.... Hoe is het op deze mooie zomerse dag...met
> Sieta bij je buiten ... samen... hoe dan ook... maar buiten de
> muren!!
> afspuiten mocht) en de andere twee weken mocht ik 3 keer per
> dag 15 minuten stappen. Na die maand mocht ze weer naar buiten
> op een klein stukje en mocht ik weer beginnen met longeren, 10
> minuutjes.
Dat eeuwige longeren van die artsen! Dat is zó gebaseerd op mensen met wedstrijddressuurpaarden die nooit buiten de hekjes komen! GRRRR! Longeren mag je eigenlijk alleen met een 100% gezond paard doen, het is zoooo belastend.
> Misschien ben ik stronteigenwijs, maar ik heb er een veel beter
> gevoel bij dat ze gewoon zelf gedurende de hele dag wat
> scharrelt en ik dat stappen niet doe, en dan over 4 weken
> gewoon weer wandelingetjes met haar ga maken.
> Tot dan lekker met haar spelen in dr weitje, lekker poetsen en
> een beetje over het terrein scharrelen, beetje met water spelen
> en rollen in de paddock, we vermaken ons wel!
>
Heel goed!
> Helaas was deze trailer te klein om haar om te draaien, dus
> heeft ze de hele rit achterstevoren gestaan. Is al eens eerder
> gebeurd toen ik haar net had en dat ging eigenlijk prima.
>
Ik ken een haflinger die alleen achteruit door het water gaat. Het bestaat. Ik denk dat zien en voelen dan gescheiden worden. Of zoiets.
> (wilde gaan hangen maar dat kon gelukkig niet) en begon zelfs
> te hinniken, niet één keer maar echt elke keer als ik me
> omdraaide (stond misschien net in haar 'dode hoek?). Sinds dit
> gedoe in de kliniek is ze echt extreem aanhankelijk. Gaat vanzelf wel over als ze weer wat gelukkiger is hoop ik. Het trailertrainen wordt in ieder geval nog een flinke klus..
Vast niet. Als ze weer in haar vertrouwde (trainings)situatie zit, is het goed mogelijk dat ze ook de positiviteit daaromtrent weer oppikt.
Kan het niet zijn dat het oplopen van de schuine klep zeer doet aan Het Been?
>
> Bij thuiskomst was ze zó blij, en zó druk, bij elke stal en elk paard wilde ze even kijken. Als er één paard is wat je nóóit meesleurt is het Sieta wel, maar ik werd mooi van hot naar her gesleurd, en ik vond het gewoon even goed voor een keertje
> Ze heeft een nieuwe stal gekregen dus die liet ik haar even zien, en ze wou er mooi niet meer uit
kun je nagaan dat ze dáár al blij mee kon zijn.
> Vanochtend samen met haar Jesper gedag wezen zeggen, maar die twee reageerden zo vreemd! Meestal komt Jesper hinnikend aanrennen en roept zij hem ook, maar ze waren nu heel afstandelijk. Pas na een tijdje gingen ze elkaar weer een beetje verkennen.
>
Er zal een raar luchtje aan haar hangen.
> Vanochtend ook haar weitje afgezet en ze is helemaal happy. Ze loopt redelijk veel, maar netjes in stap. Gisteravond had ze nog een kwabje roze vlees uit de wond hangen (granulatieweefsel), dat was al zo sinds het verband eraf was, een week dus ongeveer, maar vanochtend was het helemaal weg en zat er zelfs een korst op!! De helende kracht van de geest zullen we maar zeggen?
>
> Zal zo even foto's van haar been in het album erbij zetten.
>
> Ik ben zo blij dat ze weer thuis is en lekker in het zonnetje staat!!
Ik ook!!!
Warboel
