Aafke schreef op maandag 16 juni 2008, 20:28:


Het is een heel mooi antwoord en je hebt groot gelijk dat wij kleine mensjes het niet kunnen bevatten.

Het was niet mijn bedoeling te 'happen' en ik besef nu dat het wel zo overkwam, sorry!

Je vroeg naar een bewijs, en in dat boek van Richard Dawkins vind je een bewijs, zo simpel bedoelde ik het. Je mag best vinden dat het geen afdoend bewijs is (dan heb je het boek wel heel snel uitgelezen).

Excuses,
Nathalie

Koen Theys schreef op woensdag 18 juni 2008, 0:27:


Van iemand die de NB cursus heeft gevolgd en een poosje zijn eigen paard bekapt weet ik wat hij kan:
zijn eigen paarden bekappen.
Dat betekent niet dat je verantwoording kunt nemen voor dieren die je niet kent.
Niet omdat het op een catastrofe zou uitlopen, omdat NB een systeem van werken is dat bij elk paard werkt , maar omdat je de evt. problemen en het paard niet kent
Ik vind het onverantwoord om de eerste de beste keer, alleen, zonder een paard ooit gezien te hebben, het uit de wei te halen en het zonder ruggespraak met de eigenaar op dat moment te gaan bekappen.
Het feit DAT iemand dat aanbiedt geeft me juist weinig vertrouwen in zijn manier van werken.
Ik kan me niet herinneren dat jij op de lijst van Professioneel Bekappers staat of ik moet je over het hoofd gezien hebben? Maar zelfs dan blijf ik bij mijn eerste punt.
Opleidingen zeggen me helemaal niets. Het is door de opleidingen van smeden dat de problemen ontstaan.
Piet

hoof issues are man made; not genetic

Ik denk dat het een groot stuk onzekerheid is en dat hij bij jou veiligheid zoekt. Niet beseffende dat jij "maar" een mens bent.
Stoer, grote mond en een klein hartje.
Beetje zoals een veulen achter mamie kruipt en dan voorzichting om het hoekje komt kijken.
Piablo kroop vroeger bij enge dingen ook achter me bij het wandelen en bij schrik idem. Niet bovenop me, wel achter en tegen me, of zo dat ik tussen hem en het enge ding stond. Is vanzelf over gegaan met veel wandelen aan de hand (iets als start to run is daar ideaal voor, ben je meteen zelf ook zo veel bezig met lopen en stappen en op de minuten letten dat je geen tijd hebt om je druk te maken over eventuele schrikreacties en daardoor volgt hij je ook braaf), veel enge dingen oefenen en vooral ouder worden. Hij is nu 6 en qua gedrag een beetje volwassen aan het worden, al kan hij soms nog heel erg de kleuter uit hangen.
Moon doet idem, die nemen we mee als handpaard naast Conny, gaat uitstekend!
Bij schrik ander en goed gekend gedrag vragen zoals Piet schreef werkt ook, dan heeft hij iets makkelijks en vertrouwds om op terug te vallen en wordt daar voor beloond.
Maar het belangrijkste lijkt me gewoon veel wandelen met hem.