stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 11:37:


September vorig jaar; gaskoliek in dikke darm. Naar kliniek in Someren uiteindelijk waar het toch snel over zou gaan in eerste instantie, het leek niet zo erg. Maar paard bleef koliekerig. Werd uiteindelijk gediagoseerd met darmverkleving. Advies was óf euthanaseren óf een operatie met kleine kans van slagen. Heb voor het laatste gekozen en... Achteraf bleek van alles niets waar. Ik zou maar het 1e gekozen moeten hebben! Maagonderzoek erachteraan... Paard letterlijk van voor tot achter en binnen en buiten onderzocht; ze wisten niet wat er mis was. Kreeg 'm uiteindelijk na 3 weken mee naar huis met wat pijnstiller en 'zie maar hoe het gaat'...

Na maandenlang periodieke kolieken, 80kilo te mager door de winter ploeteren en 3 paar goedkope gymschoenen verslijten begint hij nu weer dikker, blijer, fitter, rechter, socialer te worden. Hij wil lang en hard door het bos en over de hei rennen onder het zadel Kortom het gaat gewoon kei goed met 'm (beter als ooit tevoren toen ik 'm op een manege vond waar ie weg stond te stoffen in een stal omdattie onhandelbaar zou zijn. Mijn liefde op het 1e gezicht.). Heb een hoop ellende met 'm doorstaan. Heb 'm afgegeven bij de OK met het idee 'm nooit meer te zien, m'n maag draait zich nog om.
Wat het nou was; geen idee. Maar mijn vertrouwen in de veterinaire medische wetenschap is net zo hard gekelderd als decennia geleden al voor de (on)menselijke medische wetenschap...
Wat te doen met koliek; niet opgeven dus in mijn geval. Er zijn een hoop bekende en onbekende oorzaken en omstandigheden...

Greets,
Martina

Martina schreef op vrijdag 6 juni 2008, 12:15:


Bedankt meiden,goede tips alvast!!!

Mijn eerste koliek geval was paard van persoon die ook manegelessen meereed.
Ik was teener en er was niemand op de manege(,had zelf pony ).
Dat paard lag te kreperen op stal en was zich bijna aan het vastrollen,had gehoord dat dat niet mocht.

Heb mijn zweep gepakt en beest overeind gejaagd (sorrie).
Heb het in de bak losgegooid en ben mijn longerspullen gaan pakken omdat het telkens ging liggen.

Ben het gaan longeren en telkens overgangen gemaakt van stap,galop,stap draf etc.
Paard begon te bruiesen na tijdje en er kwamen kleine keuteltjes,
ben door gegaan tot het paard echt gemest had en toen blijven stappen tot ik zeker wist dat het niet meer ging liggen en in de bak losgelaten tot de manegehouder kwam.

Veearts is nog bij paard geweest en het bleek verstoppingskoliek.

Groet Conny

stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 12:49:


Mijn tweede koliekgeval was bloedworm koliek met zandkoliek.
Mijn twee shetjes hadden dat tegelijk bij overgang naar ons thuis.

Het was in het voorjaar

In eerste instantie veearts gebeld en die advieseerde rustigaan stappen en luisteren of er darmgeluiden zijn .
Af en toe even stoppen om ze de kans te geven te poepen.

Veearts heeft injectie gegeven en ik moest samen met mijn man weer stappen,midden in de nacht,
ze konden bijna niet meer en ik dacht dit gaan we niet redden.

Ze zweeten vreselijk en hijgde en wilde telkens liggen.
Ondertussen beetje massage toegepast en je kon merken dat ze dat lekker vonden en je hoorde dan heel zacht borrelgeluidjes wat naarmate steeds beter werd.
Toch doorgezet.

Ze wilden ook niets eten en dat moest volgens arts toch gebeuren omdat het voor shetten gevaarlijk is hun eigen lichaamsvet te gaan verteren.
Ook moest het zand eruit!
Nou dat losten wij op met grote veespuiten gevuld met gekookte lijnzaad en bixpap en spoten dat naar binnen net zoals de wormenkuur.
4 x die nacht.

Het heeft tot de volgende ochtend geduurd en ze zijn er gelukkig doorheen gekomen.
Warm gehouden met shetlander vliedekens en handoeken om .

De mest die eruit spoot was waterig dun en grijsachtig van kleur.
De mestballen moesten wij controleren door in emmer water te doen voor eventueel zand.
Nou,dat was niet nodig want er kwamen halve zandballen uit.
Ook kleine rode wormpjes.

Groet Conny

stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 13:02:


Mijn derde geval van koliek verschijnselen was in de winter.

Mijn shetje was om twee uur s'nachts niet in orde en had koliekverschijnselen.
Veearts gebeld en ik moest weer wandelen en weer maseren en kloppen op de buik bij de flank in de buurt.
De veearts vermoede ontsteking maar we konden niets vinden .

Beestje was bezweet maar ook koud en trilde helemaal.
Weer zweetdekentje op en blijven lopen.
Veearts is nogmaals gekomen voor injectie want ik dorst zo de nacht niet in te gaan.

Het kwam gelukkig weer goed en de andere dag ontdekte ik opgedroogd bloed bij oortje, bleek de punt van het oortje eraf te zijn.
Hoe dat gekomen is daar kan ik alleen naar raden maar dat was de oorzaak geweest en dior de haardos en het dikke wintervacht zagen wij het niet.

Groet Conny