Coulash schreef op zondag 1 juni 2008, 10:18:


en oja: het was zooooooo goed om te zien, hoe Coulash zuchtend reageerde in zijn 'buitenbewustzijn-toestand' op alleen al de stem van mijn man: er leek een soort rust over hem te komen.....
Gewoon gaan hoor, als je hart je dat ingeeft!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 1 juni 2008, 9:55:


Is zeker de allerlaatste keer dat ik daar een paard naartoe breng, alleen al omdat het een academisch ziekenhuis is en die studenten even extra mogen oefenen op je paard. Ik wéét dat zij óók moeten leren, maar ik voelde me er héél naar bij dat er nog even een extra vinger in haar wond werd gestoken om de botsplinters te voelen. Moeten ze bij mij ook niet doen!
Maar goed, het was het dichtst bij en omdat ze met spoed geopereerd moest worden is dat wel noodzakelijk, aan de wond te zien had ze er namelijk al enkele uren mee in de wei gestaan.

Moet ik wel zeggen dat de arts die ik in het begin had voor haar been, en die ik nu dus nog steeds heb wat betreft haar been, een hele fijne arts is. Die belde me midden in de nacht en 's ochtends vroeg over hoe het met haar was enzo, dat is zó fijn! Ik baal er ook vreselijk van dat ik zijn telefoonnummer niet heb, maar daar was toen geen reden voor omdat het geen kritieke situatie was. Ik weet zeker dat hij voor me zou regelen dat ik erbij mocht. Maar die is nu natuurlijk gewoon vrij en weet waarschijnlijk nog niet eens wat er aan de hand is.

Is ook mijn eigen schuld, gebeurt nooit meer dat ik me zo af laat schepen. Ik ga er om 2 uur heen, en als ik ook maar even denk dat het slechter gaat dan blijf ik daar, moeten ze me maar af laten voeren als ze me weg willen hebben.

Ans Jondral schreef op zaterdag 31 mei 2008, 21:18:


Hoi
Ik heb thuis zelf ook een paard dat regelmatig op stap durft gaan. Hij doet het ook alleen als er niemand in de buurt is en we hebben hem zelf nog nooit zien ontsnappen. Omdat hij veel manen heeft ging hij door zijn manen tegen de draad te leggen gewoon door de draden (3) door, dachten we. Ze voelen dan bijna niets omdat de manen niet geleiden. De oplossing: zijn manen vlechten en eventueel (ik weet dat het onvriendelijk klinkt maar bij ons was het de enige oplossing) ijzerdraad tussen de manen doorvlechten. Zo voelt hij het wel als hij door de draad wil kruipen. Na 2 keer proberen weten ze het en hij heeft het sindsdien nooit meer gedaan. Zijn manen zijn nu ook nooit meer gevlochten.
Veel succes ermee!

Hallo,

röntgenologische bemerking (straalbeen 2á3).

Wat houd dit juist in? Is het in de toekomst een risico om zo’n paard te hebben qua sport en dergelijke. Daarbij is het paard nog eens allergisch aan stro! Is het paard dan meestal ook een allergie voor hooi? Of is er niet veel aan te doen met zo’n paard?

grt

Wat een nachtmerrie..
verschrikkelijk....
Hoe is ze vandaag?
Ik hoop dat het gekeerd is...
Sterkte!!

Het paard loopt niet kreupel en men heeft er ijzers onder gezet ik weet niet of het een speciaal of gewoon beslag is. Ik zou het niet weten of het paard scheef is of niet hij is bij kwpn wel goedgekeurd. Het is een advertentie die ik op het internet heb zien staan. Ik vroeg me af of dit bij een eventuele koop voor veel lest of extra kosten zou zorgen om zo'n eigelijk ongezond paard te hebben. Het paard zelf is er namelijk 3

grt

Gwenda schreef op woensdag 28 mei 2008, 19:38:


Ben met Player overgestapt naar bitloos van de ene dag op de andere. Had gedacht het op te bouwen zoals hierboven beschreven staat, had gedacht de eerste tijd niet naar het bos te kunnen gaan.....Niets is minder waar
Het ging vanzelf.
Voor haar even wennen aan de andere signalen -af en toe zweefde er een groot vraagteken boven haar hoofd -
Ikzelf krijg het nog niet altijd helemaal voor elkaar om ze te laten lopen zoals ik graag wil maar vrees dat dat aan mij ligt, als mn zoon dan opstapt, lukt het bij hem wel...
Maar verder....gewoon "wow"

Sieta schreef op zondag 1 juni 2008, 8:35:


Ik hoop de deze antibiotica aanslaat, ik weet dat het bij Bret uiteindelijk de weg naar herstel inluidde toen niets meer hielp tegen de koorts van de buikvliesontsteking( ik geloof dat het de derde soort antibiotica was maar weet niet zeker, maar veel gaat natuurlijk ook langs je heen) Toen er eenmaal de juiste antibiotica was knapte ze heel snel op. Ik kan me helemaal voorstellen hoe eng het is als de telefoon gaat, wij schrokken ons ook rot iedere keer.
Dat Sieta nu op de isoleer staat zou ik niemand aanrekenen, stel dat het salmonella is dan is dat geloof ik wel besmettelijk en ieder paaard die in een kliniek staat heeft verminderde weerstand.
Wat mij toen heeft geholpen is foto's maken, door die foto's wist ik ook steeds weer of ze wel of niet verbeterde, het hielp me om objectiever te kijken door te kunnen vergelijken. De koorts bijv kon je zien aan die koortsogen, een paar dagen later kon je zien dat die ogen weer normaler stonden en kon je echt de verbetering zien. In zo'n spannende tijd weet je zelfs soms gewoon niet meer wat er gisteren of eergisteren wasen alles gaat door elkaar heen lopen.
Heel veel sterkte en zet hem op allemaal!!

Staat er op hun voice mail geen spoednummer van de dienstdoende arts?

belinda defraene schreef op woensdag 28 mei 2008, 9:17:


Groene klei is zeker goed en mag op open wondes maar uit ervaring weet ik dat als de klei echt moet 'ontgiften' dat het een verschrikkelijk branderig gevoel kan geven.
Wat je ook kan doen is (eventueel in de klei) lavendel olie (tegen de jeuk), tea tree olie (tegen de ontsteking) en cirtonella olie ( tegen de vliegen) op de wondes smeren. Let wel dat de olieën natuurlijk zijn en dat ze geen samenstelling zijn van verschillende olieën want dat kan nog meer reactie veroorzaken.
Veel succes!

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 1 juni 2008, 10:29:


had een deel van de berichten gemist....
wat een onpersoonlijk gedoe daar in die kliniek, laat je niet doen hoor!
Hoop dat je vanmiddag goed nieuws hebt.