marianne herzberger schreef op woensdag, 11 februari 2004, 13:35:
Ja, ook hoi.
Ik heb pas Fernand aan het werk gezien en was er zeer over te spreken. Echter toen liet ik hem foto's zien van mijn pony's hoeven. En hij vond ze ronduit slecht. Hij was de eerste die dat vond overigens. En hij stelde een vreemde behandeling voor. Ilona is nog voor mij aan het uitzoeken hoe dit nu precies zit en waarom. Hij wil, om de druk van de witte lijn te halen, de hoefwand tot de kroonrand weghalen (tot de witte lijn). Nou dat wil ik dus niet, ik laat dit niet uitvoeren, dus voor mij geen Fernand.
Dit is niet uit oogpunt van bezuiniging, wat nodig is, is nodig. Maar waarom zou ik het doen? De pony loopt nu eindelijk eens goed. Ze kan zonder problemen draven over de weg en loopt ook goed in stap en gestuiter-drafje over een grindpad op weg naar de wei. Moet ik dan die hoef laten "mishandelen" omdat hij het voorsteld? Fernand is ook maar begonnen met zijn eigen paarden en dit later voor andere mensen gaan doen.

Nee ik ben iemand die het gehad heeft met hoefsmeden en vaak met mijn handen in het haar heb gezeten. Ik had geen goede, maar het was de enige die een shetlander wilde bekappen en beslaan. Echter door het verkeerde beslaan en ook mishandelen van de pony (slaan en schoppen) werd het beest panisch bij het beslaan en zaten de ijzers altijd scheef of in de wand genageld. Het werd een complete ramp. In mijn zoektocht naar andere hoefsmeden ving ik steeds bot. Nu heb ik wel een nieuwe, goede jongen, maar hij tilt die benen zo hoog op dat ze 3 dagen van de pijn loopt met verrekte spieren. Ook niet handig. Ik hou ze daarom nu zelf maar bij, maar dat gaat zo niet langer. Ik heb te veel problemen gehad in het verleden om het eigenlijk zelf te kunnen doen, ondanks vele sites (waaronder van Frans) waar duidelijk staat hoe het moet. Wat moet ... misschien moet het voor onze pony wel anders. Ze loopt nu prima, zelfs met wat te lange hoefwand. Er brokkelt en scheurt sinds 1,5 jaar eens niets aan die hoef (ze zou volgens hoefsmid en dierenarts brokkelhoeven hebben).
Daarom ben ik wat sceptisch over hoefsmeden en dierenartsen. Ik ben echt iemand geworden van kat uit de boom kijken.

Groeten,
Ingrid

marianne herzberger schreef op woensdag, 11 februari 2004, 17:06:


Hoi Marianne,
Leuk dat je wilt proberen mee "te puzzelen" wat onze fjordfriesjes betreft.
Het eerste probleem is dat ze ontzettend veel looplust hebben. Je gaat erop zitten en wat hun betreft gaan we gelijk in draf, nou niet dus. Hun moeder was precies zo en heeft dat werklustige tot op hoge leeftijd volgehouden. Bij een buitenrit proberen de dames zo'n 5 minuten of er nou echt nog niet gedraafd mag worden door af en toe te dribbelen, maar daarna is er niets meer aan de hand. Ze lopen al vrij snel ontspannen met hun hals horizontaal op schofthoogte, neusje net voor de loodlijn aan een lange teugel maar wel vlot doorstappend.
Draf en galop is idem, met soms wat meer oprichting als ze even wat opgewonden of enthousiast worden.
De jongste van de 2 is 6 jaar en loopt in de rijbak achter ons huis idem. De oudste 7 jaar oud dus niet. In het begin met inrijden ben ik er een paar keer afgeknald. Doordat zij schrok en gelijk 180 graden omdraaide. Ze was op dat moment net aan het halsstrekken met de neus zo ongeveer over de grond. De dame was zo bliksemsnel, niet uit te zitten. Zij is daar zelf zo ontzettend van geschrokken, dat ik er in enen naast lag. Affijn ik ben er wel gelijk weer opgeklommen en heb nog 10 minuten doorgereden. De laatste keer kon ze gelijk 4 weken op rust omdat ik op krukken liep. Nu wil het geval dat ik er gewoon op kan gaan zitten,op de blote rug of met zadel . Bij de stal is er niets aan de hand, zodra ik de rijbak instap voelt haar rug even gespannen maar ook dat is er na een paar minuten wel af. Maarrr... ook in de bak wil ze eigenlijk gelijk in draf, stap vind ze maar niets en een warming up vind ze aan haar al helemaal niet besteed. Jammer dan, daar denk ik anders over. Ze loopt verder heel vrolijk, oortjes erop, wil ook prima wendingen lopen maar is veel te fanatiek. Begint zich op te fokken, zet het nekkie erop en loopt ontzettend te showen en loopt dan uit zichzelf met de neus op de loodlijn. Of ik de teugels nou laat doorhangen of een lichte aanleuning neem maakt niet uit. Hardstikke mooi, als ik dressuurruiter zou zijn. Maar ik wil liever een wat langere hals met neus op de loodlijn of er iets voor. Verder dan horizontaal met de hals wil ze niet meer, en dan ook nog pas na zo'n 40 minuten wanneer ze een beetje energie begint te verliezen. Ik ben ook vaak met ze aan het werk in de roundpen, ook dan vind ze stap maar niets en de energie lijkt tomeloos. Ze gehoorzaamt wel hoor, maar je ziet dat het door mij gekozen tempo haar heel veel moeite kost. Onlangs heb ik haar eens gelongeerd met een gogue, toen kreeg ze in de gaten dat ze in draf ook met de neus over de grond kon lopen. Ze leek in eerste instantie stomverbaasd dat ze dat ook nog kon. De laatste tijd zie ik nu wel wat vaker dat ze even een klein stukje met de neus over de grond gaat als ik ze los longeer. Maar onder het zadel blijft het moeilijk. Het is wel een paardje wat nogal gevoelig van karakter is, snel nerveus en ontzettend eenkennig naar mensen toe. Gauw argwanend, al van veulen afaan geweest en waarom??? Ik heb veel grondwerk met haar gedaan en dat doet ze prima??? Met beide meiden ben ik begonnen met inrijden toen ze al 5 jaar waren omdat zowel een fjord als een fries laat uitgegroeid zijn. Trouwens haar rug is ook prima, ze reageert nergens pijnlijk op. Ook is de mond en het gebit prima, de paardentandarts is goed over haar te spreken. Wel is ze heel gevoelig voor eiwit en zelfs bij goed hooi wil ze al wel ibbelig worden. Je merkt het aan haar manenkam die wordt dan hard. Ik voer ook nauwelijks krachtvoer, ik ben er al wel achter dat beide dames behoorlijk sober zijn.Ik ben benieuwd of jij nog tips hebt.
Groetjes Henny.

Hai,


Nou, ik eigenlijk niet. Ik heb een Haflinger, zeer korte gespierde nek, omdat hij het principe 'wijken voor druk' kent, kon ik hem de one reinstop aanleren. En duurde wel eventjes, paar dagen een kwartiertje oefenen, maar toen zat het er echt goed in. Het is helemaal niet zoveel moeilijker bij een paard met een korte nek, hou maar eens een wortel vast en vraag dan de one reinstop. Nooooouuu... dat gaat snel hoor, helemaal geen last van die korte gespierde nek. Henny, wat jij denk ik bedoelt, probeer jij maar een paard die aan het crossen is, de one rein stop te vragen. Ik vroeg me dat ook altijd af, lukt dat wel, maar de combinatie van respect en het principe 'wvd' doet wonderen, binnen 2 a 3 meter staat hij stil. Ik vind dit een stuk veiliger dan met bit, je loopt de kans het bit door de mond te trekken en mensen die deze methode niet kennen, gaan trekken in de mond, dat is echt het laatste dat zin heeft.

Groetjes Sophie

Hoi marianne, woon jij erg ver bij mij vandaan? Misschien dat er anders in de toekomst evt wat samengevoegd kan worden?

Sjo had er erg veel last van, zijn nek is gewoon zo stijf dat ie het lichamelijk gezien heel slecht aankon. Heb ook een paar keer gewerkt met een kruising arabier en met een forest pony, maar die nekjes zijn 10 keer soepeler. Zo wil Powell (NF) wel eens met zijn nek zo draaien dat ie aan mij kan snuffen terijl ik zijn kont poets (en dit zonder zijn benen te verplaatsen). Sjo is bij lange na niet zo lenig!

Greets Maaike

Sophie Vonk schreef op woensdag, 11 februari 2004, 20:39:


hoi sophie, Hardstikke goed dat jouw Haflinger de one rein stop zo goed doet, ik ga er ook zeker mee aan het werk om te kijken of het mij ook lukt. Mijn probleem ligt meer in het feit dat als een paard in een panieksituatie terecht komt hij dan nog reageert. Als ik jullie zo lees moet dat dus kunnen. Omdat een Pelham een scharen bit is met een leren kinriem trek je die echt niet door de mond, althans ik zou niet weten hoe. Aangezien onze paarden prima lopen met deze bitten en ik er echt niet aan hoef te sjorren, ook niet in panieksituaties zie ik de meerwaarde er niet van in om met een touwhalster te gaan rijden buiten. Ik heb in de rijbak zowel met halster als met bit gereden en aan de paarden totaal geen verschil gemerkt. Het enige is dat ze met het halster hun hoofd wat hoger dragen.
Groetjes Henny