Piet schreef op woensdag 16 april 2008, 22:08:


Hier nog een update van een 6 dagen oud veulentje.
Zonder stick, zonder voedselbeloning (ze heeft nog niet eens tanden) kreeg ik zomaar een pootje in volle ongedwongen vrijheid. Geheel spontaan, niet gepland, niet getraind. Dit soort verrassinkjes krijg je als je met je gevoel 'in' je paard zit

(kan-het-niet-laten-Piet)

Pien

Spirithorses schreef op woensdag 16 april 2008, 23:24:


Moet ik natuurlijk wel die link erbij zetten (helemaal naar beneden scrollen): http://www.spirithorses.be/alegria.html

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 16 april 2008, 23:00:


Soortgelijk iets doen wij minstens 2 keer per week,en ik kan alleen maar beamen dat je ziet wat het doet en wat het inhoud, maar hoe je het doet kan je alleen maar verhalen op de paarden. Het is puur de invloed van die dieren die maken dat het inhoud heeft.
Wij mensen staan hier buiten! Ok onze interpretaties ja,maar interpreteren moeten we hier zoveel mogelijk uitsluiten.
Het is wat zij hier van maken wat telt,de rest is pure bijzaak.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 16 april 2008, 23:00:


De kinderen hebben er dan toch van genoten, dat is het bijzonderste.
Weer een ervaring rijker om een groep kinderen te boeien.
Met je 3 cross borders en Indy is het geen probleem om iemand zijn aandacht te trekken ( zo'n 4 schatjes)

Spirithorses schreef op woensdag 16 april 2008, 23:25:


@Peter Donck: Kijk eens op de foto's als je wilt. Alegría heeft een aalstreep en zwart aan weerszijden van de schouders en op de schoft. Wat denk je dat dit uiteindelijk voor kleur wordt?

Groet, Pien