e m kraak schreef op woensdag 16 april 2008, 17:28:


Tja... het is maar wat je zeer goede ruiters noemt als je structureel met zoveel kracht moet rijden zoals deze bekénde ruiters doen...
Zie je nu hoe een onderzoek óók gelezen kan worden?
Wie beslist trouwens of iemand goed is of niet..... een of andere leek die daar onderzoek doet maar verder misschien niets van paarden weet ?
Wat vind die persoon dan zelf wat goed is en wat niet.... zelfs al zou die zelf ook paardrijden....
ZIJ vinden dat ze zeer goede ruiters hebben bekeken in hun handgebruik... ik vind het waardeloze ruiters.... en zeker niet het toonbeeld voor elk met bit gereden paard ....

maar uhhh ??? zichtbare/aantoonbare schade is geen teken van misbruik ?maar een kwestie van perceptie?
sorry , IK kan die botschade (ijkpunt) niet anders zien als veroorzaakt door ... misbruik ....



Voor MIJ wel ja


Precies.... en dus vind IK ....zo stellig als jij schreef dat bitgebruik een trauma opleverd daarom niet juist geformuleerd....

Overigens:
Dit structureel bitgebruik zou dan (nogmaals) bij élk met bit gereden paard trauma (aantoonbare botschade ... ijkpunt) moeten veroorzaken.
Bij "goede".. én "slechte" ruiters die structureel het bit gebruiken.

Slecht is het tegenover-gestelde van goed... een "slechte" ruiter is dus in hun ogen , denk ik , de bosklosser die zijn paard niet in de krul trekt , geen oefenparkoertjes in een bak rijd , maar wel gewoon lekker recreatief met losse teugeltjes maar wel met bit een bos , stad of strandritje maakt ?
Al was het bit maar als noodmiddel om niet onder die trein te komen.....(wat dan ook valt onder incidenteel gebruik nmm. )

DAAR wil ik dan wel eens trauma gegevens van zien.....
That's all.....
Nu zijn er paarden genoeg die met bit gereden worden , goed én slecht ...dus erg moelijk moet dat niet zijn voor de fanatieke tegenstanders van het bit dit "bewijs" te vinden.
DAN heb je pas wat om op te bouwen dat een bit in álle gevallen slecht is.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 15 april 2008, 17:39:


... voor mij een prachtige ervaring!!!

Weet je .... 'k ben opgegroeid met het rijden met bit, zweep, sporen, hulpteugels ..... en ik dacht dat ik wel een beetje kon rijden (eigendunk hé).
Nu dit alles voelde uiteindelijk (gelukkig) niet meer zo goed - dus nieuwe zoektocht en ben zo begonnen aan bitloos rijden. Voor mij met mijn paard is het grote verschil dat ik nu veel beter op mijn hulpen en zit moet letten terwijl ik hem daarvoor altijd netjes in "de krul kon trekken". En het is pas sinds ik bitloos ben beginnen rijden dat ik besefte hoeveel ik eigenlijk wel met "mijn handen" reed.
Een hele tijd geleden (toen ik hem nog met bit reed) moest ik voorbij een weide met merries .... ik had mijn bit aan, mijn zweep, mijn hulpteugel (alles erop en d'er aan weet je), en ik schaam me diep maar heb toen zijn beide haaktanden gebroken .....
Nu een hele tijd later ga ik met hem naar buiten en ik passeer bitloos, zonder zweep, zonder hulpteugels, maar wel met een portie opgebouwd zelfvertouwen & vertrouwen tussen ons beiden ......... een weide merries aanpalend aan de weg.

Mooi toch!

Nick Altena schreef op woensdag 16 april 2008, 21:55:


EEN woordje vergeten wat misschien nogal wat uit kan maken in evt. commentaar....
Ter voorkoming van dus :

Tja... het is maar wat je zeer goede ruiters noemt als je structureel met zoveel kracht moet rijden zoals deze misschien bekénde ruiters doen...

Ik weet nml. niet meer welke ruiters hier aan mee hebben gewerkt.